Η καλοήθης υπερτροφία του προστάτη είναι μια κατάσταση που προσβάλλει τον προστατικό αδένα (δηλαδή τον προστάτη) στους άνδρες. Ο προστάτης είναι ένας αδένας που ευρίσκεται μεταξύ της ουροδόχου κύστεως (όπου αποθηκεύονται τα ούρα) και της ουρήθρας (ο σωλήνας μέσω του οποίου περνούν τα ούρα κατά την διάρκεια της ούρησης). Όσο οι άνδρες μεγαλώνουν, ο προστάτης σταδιακά γίνεται μεγαλύτερος σε μέγεθος και έτσι η ούρηση γίνεται πιο δύσκολα και η ροή των ούρων μειώνεται.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Συνήθως τα συμπτώματα της υπερτροφίας του προστάτη αρχίζουν σταδιακά. Ένα απ’ αυτά είναι η νυκτουρία, δηλαδή η ανάγκη για ούρηση πολλές φορές κατά την διάρκεια της νύκτας, πράγμα που αφυπνίζει τον ασθενή. Άλλο σύμπτωμα είναι η συχνουρία, δηλαδή η αύξηση της συχνότητας της ούρησης κατά την διάρκεια της ημέρας. Επίσης, μπορεί να υπάρχει δυσκολία και καθυστέρηση για την έναρξη της ούρησης, όπως επίσης και drobbling μετά το τέλος της ούρησης. Τέλος, η δύναμη και το μέγεθος της ροής των ούρων μπορεί να μειωθεί.
Βέβαια, τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να προκληθούν και από άλλες καταστάσεις πλην της καλοήθους υπερτροφίας του προστάτη, όπως π.χ. η ουρολοίμωξη ή ο καρκίνος του προστάτη. Άλλες καταστάσεις πάλι μπορεί να έχουν ορισμένα από τα παραπάνω συμπτώματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Αφού δώσετε το ιστορικό στον ιατρό σας, το επόμενο βήμα είναι η δακτυλική εξέταση από το ορθό. Με αυτή την εξέταση ο ιατρός σας θα διαπιστώσει το μέγεθος του προστάτη, όπως επίσης και αν υπάρχει υποψία για καρκίνο του προστάτη. Μερικές φορές η κλινική εξέταση δεν είναι αρκετή για την διάγνωση και μπορεί να χρειασθούν εργαστηριακές εξετάσεις αίματος (π.χ. η εξέταση PSA = Prostate Specific Antigen μπορεί να χρειασθεί για τον αποκλεισμό καρκίνου του προστάτη), υπερηχογράφημα ή ακόμη και βιοψία του προστάτη.
Ποια είναι η θεραπεία για την υπερτροφία προστάτη;
Η θεραπεία εξαρτάται από την βαρύτητα των συμπτωμάτων. Μερικές φορές, εάν τα συμπτώματα είναι ήπια (ελαφρά) μπορεί να μην δοθεί καμία θεραπεία, διότι σε λίγο μπορεί να υποχωρήσουν ή να μειωθούν. Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τους ασθενείς με βαριά συμπτώματα είναι η χειρουργική επέμβαση από ουρολόγο. Ο συνηθισμένος τρόπος επέμβασης είναι διουρηθρική προστατεκτομή, μέσω δηλαδή της ουρήθρας, αποφεύγοντας έτσι τις μετεγχειρητικές ουλές στο δέρμα. Υπάρχουν μερικοί κίνδυνοι με την επέμβαση (μετεγχειρητικές επιπλοκές) όπως η αιμορραγία, η λοίμωξη ή η ανικανότητα, η συχνότητά τους όμως είναι μικρή.
Υπάρχουν φάρμακα για αυτή την κατάσταση;
Υπάρχουν αρκετά αποτελεσματικά φάρμακα γι’ αυτή την κατάσταση, με τα οποία μπορεί να καθυστερήσει ή και να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση.
Η φιναστερίδη (Proscar) μειώνει το μέγεθος του προστάτη, αλλά δεν είναι αποτελεσματική σε όλους τους ασθενείς. Οι παρενέργειες του φαρμάκου είναι σπάνιες και ήπιες, αλλά μπορεί να σχετίζονται με τη σεξουαλική λειτουργία. Βέβαια, με τη διακοπή του φαρμάκου υποχωρούν και οι παρενέργειες, αλλά ο προστάτης θα διογκωθεί ξανά, γι΄ αυτό σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να χορηγηθεί άλλη θεραπεία.
Υπάρχει ένα άλλο είδος φαρμάκων, που ονομάζονται άλφα-αποκλειστές και οι οποίοι είναι αποτελεσματικοί στην υπερτροφία του προστάτη. Παραδείγματα αυτής της κατηγορίας είναι η τεραζοσίνη (Hytrin), η δοξαζοσίνη (Cardura) και η ταμζουλοσίνη (Omnic , Pradif). Πρόκειται για φάρμακα που χρησιμοποιούνται και ως αντιϋπερτασικά, αλλά μπορούν να δοθούν σε άντρες με υπερτροφία του προστάτη που έχουν φυσιολογική αρτηριακή πίεση. Οι παρενέργειες αυτών των φαρμάκων είναι ήπιες (ζάλη, κόπωση) και υποχωρούν μόλις διακοπεί το φάρμακο.
