Τα ποσοστά υποτροπής που διαπιστώθηκαν στη μελέτη ενισχύουν την αξία της εντατικής φαρμακευτικής μη επεμβατικής θεραπείας.
Τα τελευταία 15 χρόνια, έχουν διεξαχθεί αρκετές κλινικές μελέτες για την αξιολόγηση διαφορετικών θεραπευτικών επιλογών (αντιπηκτική θεραπεία, τοποθέτηση stent) στη συμπτωματική ενδοκρανιακή αθηροσκληρωτική νόσο (ICAD). Αυτές οι μελέτες έδειξαν ότι
- η εντατική φαρμακευτική θεραπεία πρέπει να προτιμάται από την τοποθέτηση stent ενδοκρανιακά και
- ότι η αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία πρέπει να προτιμάται από τα αντιπηκτικά.
Οι μελέτες όμως συνήθως περιλαμβάνουν έναν επιλεγμένο πληθυσμό ασθενών που δεν συναντάμε συχνά στην καθημερινή πράξη. Επομένως, για τη μελέτη της συμπτωματικής ICAD, χρειαζόμαστε μελέτες στην κοινότητα με τους συνηθισμένους ασθενείς. Μια ομάδα ερευνητών πραγματοποίησε μια ανάλυση της συμπτωματικής ICAD στην πληθυσμιακή Μελέτη Oxford Vascular Study, χρησιμοποιώντας πολλαπλές μεθόδους για τον εντοπισμό ασθενών με παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο (TIA) ή ήπιο εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα ενδοκράνια αγγεία απεικονίστηκαν με μαγνητική αγγειογραφία (MRA), αξονική αγγειογραφία (CTA) ή διακρανιακό Doppler. Οι ασθενείς ξεκίνησαν εντατική φαρμακευτική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της διπλής αντιαιμοπεταλιακής θεραπείας, για 30 ημέρες μαζί με στατίνες και αντιυπερτασικά φάρμακα.
Η μελέτη περιέλαβε 1368 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ενδοκρανιακή απεικόνιση. Μεταξύ 241 ασθενών με ICAD, η μέση ηλικία ήταν 76 ετών, το 53% ήταν άνδρες, το 70% είχαν υπέρταση και το 17% είχαν διαβήτη. Ο επιπολασμός της συμπτωματικής ενδοκρανιακής στένωσης 50%-99% ήταν 4,7% σε συμμετέχοντες ηλικίας κάτω των 70 ετών και αυξήθηκε σε 19,6% σε άτομα ηλικίας άνω των 90 ετών. Οι κύριοι προγνωστικοί παράγοντες της συμπτωματικής ICAD ήταν η αυξημένη ηλικία, το προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο ή η ΤΙΑ και η περιφερική αρτηριακή νόσος. Κατά τη διάρκεια μέσης παρακολούθησης 2,8 ετών, το 14,9% των συμμετεχόντων παρουσίασαν νέο (υποτροπιάζον) εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο 2ετής κίνδυνος για νέο εγκεφαλικό επεισόδιο στην περιοχή του στενωμένου αγγείου ήταν 5,5%, χαμηλότερος, αλλά στατιστικά συγκρίσιμος με αυτόν της περίφημης μελέτης SAMMPRIS.
Αυτή η μελέτη παρέχει σημαντικά δεδομένα σχετικά με τα ποσοστά ICAD σε πραγματικό πληθυσμό. Επίσης μας δίνει τον κίνδυνο νέου εγκεφαλικού επεισοδίου. Αν και οι πρώτες μελέτες που είχαν γίνει είχαν χρησιμοποιήσει κλασσική αγγειογραφία, οι MRA και CTA φαίνονται κατάλληλες ως screening εξετάσεις. Τα ποσοστά νέου εγκεφαλικού επεισοδίου που διαπιστώθηκαν στη μελέτη ενισχύουν την αξία της εντατικής φαρμακευτικής θεραπείας.
Βιβλιογραφία
Hurford R et al. Prevalence, predictors, and prognosis of symptomatic intracranial stenosis in patients with transient ischaemic attack or minor stroke: A population-based cohort study. Lancet Neurol 2020 May; 19:413.
