Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας δημοσίευσε νέες οδηγίες για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας (“ποδάγρα”). Οι προηγούμενες ήταν το 2012.
Βασικά σημεία
Η έναρξη θεραπείας μείωσης του ουρικού οξέος συνιστάται ανεπιφύλακτα σε όσους ασθενείς έχουν δύο ή περισσότερες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας ετησίως, ή έχουν ουρικούς τοφούς ή ακτινολογική βλάβη συμβατή με ουρική αρθρίτιδα.
Η θεραπεία μείωσης ουρικού οξέος συνιστάται υπό όρους για ασθενείς που είχαν περισσότερες από μία κρίσεις στη ζωή τους, αλλά των οποίων οι κρίσεις είναι σπάνιες (λιγότερες από 2 ετησίως).
Η θεραπεία δεν συνιστάται ως ρουτίνα μετά από μια πρώτη κρίση ουρικής αρθρίτιδας, αλλά συνιστάται υπό όρους μετά την πρώτη κρίση εάν το ουρικό οξύ ορού είναι> 9 mg / dL ή εάν ο ασθενής έχει χρόνια νεφρική νόσο σταδίου ≥3 ή ιστορικό νεφρολιθίασης.
Η αλλοπουρινόλη είναι το συνιστώμενο φάρμακο πρώτης γραμμής. Για την ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων ενεργειών του φαρμάκου, η αρχική δόση πρέπει να είναι μικρότερη ή ίση με 100 mg ημερησίως (≤50 mg ημερησίως για ασθενείς με νεφρική νόσο), με τιτλοποίηση επί μερικές εβδομάδες ή μήνες έως ότου επιτευχθεί επίπεδο ουρικού οξέος ορού μικρότερο των 6 mg / dL. Οι ενδείξεις για τη χρήση φαρμάκων δεύτερης γραμμής (δηλ. Febuxostat, pegloticase, probenecid) αναλύονται στο κείμενο των κατευθυντήριων οδηγιών.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα η ταυτόχρονη χορήγηση αντιφλεγμονώδους φαρμάκου για 3 έως 6 μήνες κατά την έναρξη και τιτλοποίηση της θεραπείας μείωσης του ουρικού οξέος.
Η κολχικίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα γλυκοκορτικοειδή (συστηματικά ή ενδοαρθρικά) είναι όλα κατάλληλα φάρμακα πρώτης γραμμής για την οξεία αντιμετώπιση των κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας. Συνιστάται επίσης υπό όρους η εφαρμογή πάγου στη φλεγμαίνουσα άρθρωση.
Συνιστάται υπό όρους ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ, πουρινών και τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα φρουκτόζης.
Για τους ασθενείς με υπέρταση, συνιστάται υπό όρους η αποφυγή της υδροχλωροθειαζίδης (η οποία αυξάνει το ουρικό οξύ ορού) και η χρήση λοσαρτάνης (η οποία μειώνει το ουρικό οξύ ορού), εάν είναι εφικτό.
Είναι γνωστό ότι η αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας δεν είναι αυτή που θα έπρεπε στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Αυτές οι κατευθυντήριες οδηγίες θα βοηθήσουν τους κλινικούς ιατρούς στην ορθή θεραπεία αυτού του νοσήματος.
Βιβλιογραφία
FitzGerald JD et al. 2020 American College of Rheumatology guideline for the management of gout. Arthritis Rheumatol 2020 Jun; 72:879
