Σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και ρήξη μηνίσκου, υπήρχε μεγαλύτερη βλάβη στο χόνδρο μετά τη μηνισκεκτομή παρά μετά τη φυσικοθεραπεία.
Η οστεοαρθρίτιδα και η ρήξη του μηνίσκου συνυπάρχουν συχνά σε ασθενείς με πόνο στο γόνατο που δεν είναι ακόμη υποψήφιοι για ολική αντικατάσταση της άρθρωσης (αρθροπλαστική). Μερικοί από αυτούς τους ασθενείς υποβάλλονται σε αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή, αλλά υπάρχουν δεδομένα παρατήρησης που δείχνουν ότι η μηνισκεκτομή μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη της οστεοαρθρίτδας.
Πρόσφατα πραγματοποιήθηκς μια ανάλυση δεδομένων από την προηγουμένως δημοσιευθείσα μελέτη METEOR, στην οποία ασθενείς με οστεοαρθρίτδα του γονατος και ρήξη μηνίσκου τυχαιοποιήθηκαν σε φυσικοθεραπεία μόνο ή φυσικοθεραπεία συν αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή. Και στις δύο ομάδες θεραπείας, τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας κατά την έναρξη συγκρίθηκαν με τα ευρήματα στους 18 μήνες.
Οι ασθενείς και στις δύο ομάδες είχαν σημαντικές αλλαγές στα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας. Ωστόσο, η ομάδα της μηνισκεκτομής είχε πιο προχωρημένες βλάβες, όπως περισσότερες επιφανειακές βλάβες στον χόνδρυ και περισσότερα οστεόφυτα και υμενίτιδες. Η αλλαγή στο πάχος του χόνδρου ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες.
Σε αυτήν τη μελέτη, τα ευρήματα από τη μαγνητική τομογραφία έδειξανότι η μηνισκεκτομή προδιαθέτει τους ασθενείς σε ταχύτερη εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Αν και η τελική κλινική σημασία αυτών των παρατηρήσεων παραμένει ασαφής, τα ευρήματα δίνουν στους ασθενείς έναν άλλο λόγο να αποφύγουν την αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή. Πράγματι, αρκετές τυχαιοποιημένες μελέτες δείχνουν ότι, για πολλούς ασθενείς, τα αποτελέσματα της φυσικοθεραπείας μόνο ισοδυναμούν με τα αποτελέσματα της φυσικοθεραπείας συν μηνισκεκτομή.
