Ως τεχνητό πάγκρεας ονομάζονται ορισμένα συστήματα αυτόματης χορήγησης ινσουλίνης που με ειδικούς αλγορίθμους υπολογίζουν τη δόση ινσουλίνης ανάλογα με την τιμή του σακχάρου: αποτελούνται από την αντλία ινσουλίνης, από σύστημα συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης (CGM) και από έναν αυτοματοποιημένο αλγόριθμο υπολογισμού της δόσης της ινσουλίνης. Τα υπάρχοντα συστήματα ονομάζονται υβριδικές κλειστές αντλίες ινσουλίνης, επειδή εξακολουθούν να απαιτούν την παρέμβαση του χρήστη για τα γεύματα, την άσκηση, την περίπτωση ασθένειας και άλλες ειδικές περιστάσεις.
Από όλες τις τρέχουσες ενεργές κλινικές μελέτες κλειστής αντλίας, οι 44 αφορούν συστήματα μόνο ινσουλίνης. Δύο υβριδικά συστήματα που διατίθενται στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Medtronic Minimed 670G και το Tandem Control-IQ, καθώς και το Medtronic Minimed 780G που μόλις εγκρίθηκε στην Ευρώπη, χρησιμοποιούν μόνο ινσουλίνη.
Ορισμένα όμως άλλα συστήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη, προσθέτουν και γλυκαγόνη είτε πραμλιντίδη στην ινσουλίνη. Για παράδειγμα, δύο τέτοια συστήματα που βρίσκονται υπό ανάπτυξη προσθέτουν ένα ανάλογο γλυκαγόνης στην ινσουλίνη στην ίδια αντλία (σε ξεχωριστά φυσίγγια), με στόχο την ελαχιστοποίηση του κινδύνου υπογλυκαιμίας. Ενώ τέσσερα άλλα ερευνητικά συστήματα συνδυάζουν ινσουλίνη με πραμλιντίδη (Symlin, AstraZeneca), ένα ανάλογο αμυλίνης που μειώνει τις μεταγευματικές αυξήσεις της γλυκόζης. Τέλος, τρία ακόμη συστήματα που βρίσκονται υπό ανάπτυξη συνδυάζουν και τις τρεις ορμόνες.
Το εάν οι επιπλέον ορμόνες αξίζουν το πρόσθετο κόστος και την προσπάθεια αποτελεί αντικείμενο πολλών συζητήσεων.
Πηγή
American Diabetes Association (ADA) 80th Scientific Sessions. June 12 – 16, 2020; A Virtual Experience
