Η ψυχολογική επιβάρυνση που επέφερε η πανδημία COVID-19 έχει ήδη καταγραφεί από πολλές μελέτες, με δείγματα όμως από χώρες της Ασίας ή μη αντιπροσωπευτικά δείγματα ατόμων στις ΗΠΑ. Σε μια εθνικά αντιπροσωπευτική μελέτη των ΗΠΑ, οι ερευνητές αξιολόγησαν τα καταθλιπτικά συμπτώματα και τους σχετικούς παράγοντες κινδύνου τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο του 2020. Στη μελέτη συμμετείχαν 1.441 άτομα (38% στην ηλικιακή ομάδα 18–39 ετών). Υπήρχε και μια ομάδα σύγκρισης με 5.065 άτομα που ρωτήθηκαν τα έτη 2017-2018.
Τα καταθλιπτικά συμπτώματα μετρήθηκαν με ένα ειδικό ερωτηματολόγιο (Patient Health Questionnaire–9).
Ένα αρκετά αυξημένο ποσοστό ατόμων της ομάδας του 2020 είχε συμπτώματα κατάθλιψης συγκριτικά προς την ομάδα πριν από το COVID (27,8% έναντι 8,5%). Τα χειρότερα επίπεδα συμπτωμάτων ήταν σταδιακά πιο συχνά το 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από το COVID:
- Ήπια συμπτώματα, 16,2% έναντι 24,6%
- Μέτρια συμπτώματα, 14,8% έναντι 5,7%
- Μέτρια σοβαρά συμπτώματα, 7,9% έναντι 2,1%
- Σοβαρά συμπτώματα, 5,1% έναντι 0,7%
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση υποομάδων:
Οι παντρεμένοι είχαν μικρότερες πιθανότητες συμπτωμάτων κατάθλιψης συγκριτικά προς τους χήρους, διαζευγμένους, χωρισμένους ή άγαμους. Μεγαλύτερες πιθανότητες συμπτωμάτων κατάθλιψης είχαν τα άτομα με ετήσιο εισόδημα κάτω από 20.000 $, εκείνα με οικονομίες μικρότερες των 5.000 $ και όσα είχαν μεγαλύτερη έκθεση σε στρες (π.χ. απώλεια θέσεως εργασίας, θάνατος κάποιου οικείου λόγω COVID, οικονομικά προβλήματα).
Αυτή η αύξηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης που καταγράφηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 είναι σε συμφωνία με άλλες μελέτες από την Κίνα και τις ΗΠΑ που προηγήθηκαν. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις της συχνότητας των πιο σοβαρών συμπτωμάτων βάζουν την υπόνοια για πιθανή αύξηση των περιπτώσεων μείζονος κατάθλιψης, αν και αυτό θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με κλινικές συνεντεύξεις. Η προστασία έναντι της κατάθλιψης που παρατηρήθηκε στα παντρεμένα άτομα ενισχύοει τη σημασία που έχει η κοινωνική υποστήριξη στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων του στρες. Αξιοσημείωτες είναι οι δυσμενείς επιδράσεις των περιορισμένων χρηματοοικονομικών πόρων. Αυτά τα δύο ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα προγράμματα για την ελάφρυνση του οικονομικού αντίκτυπου της πανδημίας και οι προσπάθειες για παροχή κοινωνικής υποστήριξης σε απομονωμένα άτομα θα μπορούσαν να μειώσουν την επίδραση της πανδημίας COVID-19 στην ψυχική υγεία .
Βιβλιογραφία
Ettman CK et al. Prevalence of depression symptoms in US adults before and during the COVID-19 Pandemic. JAMA Netw Open 2020 Sep 2; 3:e2019686
