Τα γλυκοκορτικοειδή (δηλ. η κορτιζόνη) σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης, ακόμη και σε δόσεις τόσο χαμηλές όσο τα 5 mg ή και λιγότερο ημερησίως, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη.
Η αναδρομική αυτή μελέτη έκανε σύγκριση σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα που είχαν λάβει σταθερές δόσεις αντι-ρευματικών τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων (DMARDs), συμπεριλαμβανομένων και των βιολογικών παραγόντων, για έξι μήνες ανάλογα με το εάν έλαβαν γλυκοκορτικοειδή. Κατέγραψαν τις συσχετίσεις μεταξύ της δόσης των γλυκοκορτικοειδών (καμία, ≤5 mg/ημέρα,> 5 – 10 mg/ημέρα και > 10 mg/ημέρα) και των νοσηλειών λόγω λοίμωξης. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 22 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.
Η μελέτη περιελάμβανε 247.297 παρατηρήσεις μεταξύ 172.041 ασθενών στο Medicare και 58.279 παρατηρήσεις μεταξύ 44.118 ασθενών σε μια εμπορική βάση δεδομένων. Μετά από έξι μήνες σταθερής χρήσης DMARD, 47,1% των ασθενών της Medicare και 39,5% των ασθενών της εμπορικής βάσης έλαβαν γλυκοκορτικοειδή. Η ετήσια αθροιστική συχνότητα εμφάνισης νοσηλείας σε ασθενείς με Medicare που δεν έλαβαν γλυκοκορτικοειδή ήταν 8,6% έναντι 11,0% (95% CI, 10,6% έως 11,5%) για δόση γλυκοκορτικοειδούς 5 mg / ημέρα ή χαμηλότερη, 14,4% (95% CI , 13,8% έως 15,1%) για δόση μεγαλύτερη από 5 έως 10 mg / ημέρα και 17,7% (95% CI, 16,5% έως 19,1%) για δόση μεγαλύτερη από 10 mg / ημέρα (P <0,001 για όλες τις συγκρίσεις).
Η ετήσια αθροιστική συχνότητα νοσηλείας λόγω λοίμωξης σε ασθενείς στην εμπορική βάση δεδομένων που δεν έλαβαν γλυκοκορτικοειδή ήταν 4,0% έναντι 5,2% (95% CI, 4,7% έως 5,8%) για δόση γλυκοκορτικοειδούς 5 mg / ημέρα ή χαμηλότερη, 8,1% 95% CI, 7,0% έως 9,3%) για δόση μεγαλύτερη από 5 έως 10 mg / ημέρα και 10,6% (95% CI, 8,5% έως 13,2%) για δόση μεγαλύτερη από 10 mg / ημέρα (P < 0,001 για όλες τις συγκρίσεις).
Είναι βέβαιο ότι τα γλυκοκορτικοειδή θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικό μέρος της θεραπείας για πολλούς ασθενείς, ειδικά εάν άλλες θεραπείες δεν ελέγχουν πλήρως τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά τα ευρήματα αυτής της μελέτης θα βοηθήσουν τους γιατρούς να κατανοήσουν καλύτερα τους πιθανούς κινδύνους. Ακόμη και οι ασθενείς με τη χαμηλότερη δόση είχαν περίπου 30% αύξηση του κινδύνου λοίμωξης. Οι ασθενείς που έλαβαν μεγαλύτερες δόσεις γλυκοκορτικοειδών (> 10 mg / ημέρα) είχαν περισσότερο από διπλάσιο κίνδυνο σοβαρής λοίμωξης.
Οι γιατροί θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους αυτές τις πληροφορίες όταν σταθμίζουν τα οφέλη και τους κινδύνους της θεραπείας για ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Πολλοί γιατροί προτιμούν τη χορήγηση μικρής δόσης γλυκοκορτικοειδών αντί των τροποποιητικών της νόσου φαρμάκων DMARD ή των βιολογικών παραγόντων, πιστεύοντας ότι οι μικρές δόσεις γλυκοκρτικοειδών μπορεί να μην αυξάνουν τον κίνδυνο λοιμώξεων.
Μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά τα αποτελέσματα και σε άλλα νοσήματα όπου οι ασθενείς λαμβάνουν μικρές δόσεις γλυκοκορτικοειδών; Δεν το γνωρίζουμε. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές λοιμώξεις λόγω διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος που οφείλεται στη νόσο, κάτι που μπορεί να μην συμβαίνει σε άλλες καταστάσεις.
Βιβλιογραφία
Michael D. George, et al. Risk for Serious Infection With Low-Dose Glucocorticoids in Patients With Rheumatoid Arthritis. Ann Intern Med. doi:10.7326/M20-1594
Dana E. Orange, et al. Rethinking the Balance of Risks and Rewards of Chronic Low-Dose Glucocorticoids in Rheumatoid Arthritis. Ann Intern Med. doi:10.7326/M20-6010
