Υπάρχουν δεδομένα από τρεις μελέτες που υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα. Η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 δεν φαίνεται να είναι η συνήθης εξήγηση.
Όχι σπάνια, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 αναπτύσσουν ήπια αναιμία. Η πρώιμη διαβητική νεφροπάθεια μπορεί να είναι το αίτιο μερικές φορές, αλλά σε άλλες περιπτώσεις η αιτία είναι ασαφής. Η μακροχρόνια χρήση μετφορμίνης έχει συσχετιστεί με χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης Β12 αλλά όχι απαραίτητα με εμφανή αναιμία από έλλειψη Β12.
Σε μια πρόσφατη ανάλυση, διερευνήθηκε η σχέσημεταξύ μετφορμίνης και αναιμίας, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τις ακόλουθες προηγούμενες μελέτες: ADOPT (μια τυχαιοποιημένη σύγκριση μετφορμίνης, ροσιγλιταζόνης και γλιβενκλαμίδης); UKPDS (μια τυχαιοποιημένη σύγκριση μετφορμίνης, σουλφονυλουριών και ινσουλίνης) και GoDARTS (μια μελέτη κοόρτης).
Μέσα σε 3 χρόνια, η μετφορμίνη συσχετίστηκε με μια μέση μείωση στην αιμοσφαιρίνη ≈0,5 g / dL στην ADOPT και ≈ 0,8 g / dL στην UKPDS. Το επίπεδο αιμοσφαιρίνης ήταν πιο πιθανό να μειωθεί και η αναιμία (ορίζεται ως αιμοσφαιρίνη <11 g / dL) ήταν πιο πιθανό να αναπτυχθεί σε χρήστες μετφορμίνης παρά σε χρήστες σουλφονυλουριών ή ινσουλίνης. Το ποσοστό ανάπτυξης της αναιμίας μεταξύ των χρηστών μετφορμίνης ήταν περίπου 3% (στα 5 έτη) στην ADOPT και 6% (στα 9 έτη) στην UKPDS. Στη μελέτη παρατήρησης, κάθε 1 g καθημερινής χρήσης μετφορμίνης συσχετίστηκε με 2% υψηλότερο ετήσιο κίνδυνο για αναιμία.
Δεν είναι σαφές το γιατί οι χρήστες μετφορμίνης παρουσιάζουν αναιμία. Επειδή η ανάπτυξη της αναιμίας δεν συσχετίστηκε προφανώς με την αύξηση του μέσου όγκου των ερυθρών (MCV) ή με μακροκύττωση, η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 δε μπορεί να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι κλινικοί γιατροί που εξετάζουν ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, θα πρέπει να διερευνούν την αναιμία στους χρήστες μετφορμίνης με τον ίδιο τρόπο που θα έκαναν για κάθε ασθενή. Εάν μετά από λεπτομερή διερεύνηση δεν βρεθεί κάποιο αίτιο, θα μπορούσε να αποδοθεί η αναιμία στη μετφορμίνη.
Βιβλιογραφία
Donnelly LA et al. Risk of anemia with metformin use in type 2 diabetes: A MASTERMIND study. Diabetes Care 2020 Oct; 43:2493
Steven E. Kahn, et al. Glycemic Durability of Rosiglitazone, Metformin, or Glyburide Monotherapy. N Engl J Med 2006; 355:2427
UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Effect of intensive blood-glucose control with metformin on complications in overweight patients with type 2 diabetes (UKPDS 34). Lancet 1998; 352: 854–65
Harry L Hébert, et al. Cohort Profile: Genetics of Diabetes Audit and Research in Tayside Scotland (GoDARTS). Int J Epidemiol 2018; 47:380
