Στους ασθενείς που λαμβάνουν αντιβιοτικά για εκκολπωματίτιδα στο σπίτι, η αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό φαίνεται προτιμότερη από το συνδυασμό μετρονιδαζόλης με μια κινολόνη, σύμφωνα με μια μελέτη παρατήρησης στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.
Χρησιμοποιώντας ιατρικά δεδομένα από το 2000 έως το 2018, οι ερευνητές εντόπισαν περίπου 120.000 ενήλικες ηλικίας 18 έως 64 ετών που έλαβαν είτε μετρονιδαζόλη συν κινολόνη (σιπροφλοξασίνη ή λεβοφλοξασίνη) ή αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό μόνο για το πρώτο τους επεισόδιο εκκολπωματίτιδας ως εξωνοσοκομειακοί ασθενείς. Εντόπισαν επίσης περίπου 20.000 δικαιούχους Medicare που έλαβαν οποιοδήποτε από τα δύο σχήματα. Οι ασθενείς που ήταν ανοσοκατεσταλμένοι αποκλείστηκαν.
Σχεδόν το 90% των ασθενών που μελετήθηκαν έλαβαν μετρονιδαζόλη συν κινολόνη, ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των θεραπειών σε κινδύνους νοσηλείας για εκκολπωματίτιδα εντός 1 έτους, επείγουσας χειρουργικής επέμβασης εντός 1 έτους ή εκλεκτικής χειρουργικής εντός 3 ετών.
Μεταξύ των δικαιούχων του Medicare, η μετρονιδαζόλη συν κινολόνη συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από Clostridioides difficile (CDI) εντός 1 έτους (1,2% έναντι 0,6% με αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό).
Φαίνεται λοιπόν ότι για την εκκολπωματίτιδα σε εξωτερικούς ασθενείς, οι γιατροί μπορούν να προτιμήσουν τη θεραπεία με αμοξικιλλίνη-κλαβουλανικό έναντι της μετρονιδαζόλης με κινολόνη για να μειώσουν τον κίνδυνο σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τη χρήση κινολόνης, συμπεριλαμβανομένης της κολίτιδας από Clostridioides difficile.
Βιβλιογραφία
Charles E. Gaber, et al. Comparative Effectiveness and Harms of Antibiotics for Outpatient Diverticulitis. Ann Intern Med. doi:10.7326/M20-6315
