Μια εξαιρετικά σχεδιασμένη μελέτη δεν διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο.
Πρόσφατες μελέτες παρατήρησης δείχνουν ότι η έκθεση στις νεότερες σκιαγραφικές ουσίες (δηλαδή, μη ιονικοί, ισο- ή υπο- οσμωτικοί παράγοντες) δεν σχετίζεται με επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Αυτά τα στοιχεία είναι τόσο πειστικά που μια πρόσφατη δήλωση συναίνεσης από ακτινολογικές και νεφρολογικές εταιρείες έκρινε ότι ο φόβος νεφρικής βλάβης από τους σκιαγραφικούς παράγοντες είναι «υπερβολικός».
Σε αυτήν την πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη νεφρική λειτουργία σε 156.000 ενήλικες ασθενείς του τμήματος επειγόντων (μέση ηλικία 53 έτη, μέσος εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης [eGFR], 86 mL / λεπτό / 1,73 m2) που έκαναν εξέταση D-dimer για υποψία πνευμονικής εμβολής μεταξύ του 2013 και το 2018 στην Αλμπέρτα του Καναδά και υποβλήθηκαν ή όχι σε αξονική αγγειογραφία πνευμόνων (CTPA) για πιθανή πνευμονική εμβολή, με βάση τα αποτελέσματα D-dimer. Οι ασθενείς είτε είχαν αυξημένο D-Dimer είτε όχι (όριο 500 mg / mL) είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά. Η μια ομάδα έλαβε σκιαγραφικό (για CTPA) και η άλλη όχι.
Σε 6 μήνες, η έκθεση στο σκιαγραφικό δεν συσχετίστηκε με αλλαγή του eGFR, οξεία νεφρική βλάβη, ανάγκη για αιμοκάθαρση ή θάνατο. Οι αναλύσεις υποομάδων ανά παράγοντες κινδύνου (δηλ. ηλικία, αρχικό eGFR, υπέρταση, διαβήτης) δεν έδειξαν συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης στο σκιαγραφικό και του μακροχρόνιου eGFR.
Αυτή η μελέτη είχε έναν μοναδικό σχεδιασμό, από τον οποίο θα μπορούσαν να εξαχθούν συμπεράσματα αιτίου και αιτιατού. Η έκθεση σε ενδοφλέβια σκιαγραφική ουσία που χορηγήθηκε κατά τη διάρκεια CTPA στο τμήμα επειγόντων περιστατικών δεν συσχετίστηκε με νεφρική βλάβη. Επιπρόσθετα, αυτοί οι ερευνητές εξέτασαν κυρίως τα αποτελέσματα σε διάστημα 6 μηνών, ενώ οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες είχαν επικεντρωθεί στην οξεία νεφρική βλάβη.
Βιβλιογραφία
Goulden R et al. Association of intravenous radiocontrast with kidney function: A regression discontinuity analysis. JAMA Intern Med 2021 Apr 5
