Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη, η χειρουργική επέμβαση απέδωσε όφελος μόνο σε ασθενείς με ολικού πάχους ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα.
Οι ασθενείς με ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα και υποξύ ή χρόνιο πόνο στον ώμο συχνά υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση εάν δεν ανταποκριθούν στη συντηρητική θεραπεία. Σε κλινικές μελέτες, η μη χειρουργική και η χειρουργική αντιμετώπιση γενικά έχει δείξει παρόμοια αποτελέσματα για τη μερική ρήξη. Αλλά για όσους έχουν πλήρη ρήξη του τένοντα, μερικές μελέτεςέχουν δείξει καλύτερα αποτελέσματα με τη χειρουργική επέμβαση.
Αυτή η τελευταία μελέτη περιελάμβανε ασθενείς που παρουσίασαν επί τουλάχιστον 3 μήνες πόνο στους ώμους (μέσος όρος 1 έτος) και ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα που δεν οφείλετο σε τραυματισμό αλλά σε εκφύλιση. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν αρχικά σε 3μηνη φυσικοθεραπεία. Οι 187 ασθενείς (μέση ηλικία 56 ετών) που δεν παρουσίασαν ικανοποιητική βελτίωση τυχαιοποιήθηκαν σε συνεχή συντηρητική αντιμετώπιση ή σε χειρουργική επέμβαση. Στην μαγνητική τομογραφάι, η ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα ήταν ολική στους μισούς ασθενείς. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν στα 2 χρόνια.
Ο πόνος και η λειτουργικότητα βελτιώθηκαν παρόμοια στη χειρουργική και στη μη χειρουργική ομάδα. Ωστόσο, σε εκείνους με ρήξη πλήρους πάχους, η βελτίωση του πόνου ήταν σημαντικά μεγαλύτερη με τη χειρουργική επέμβαση σε σύγκριση με τη μη χειρουργική θεραπεία (δηλαδή μέση μείωση 37 έναντι 24 μονάδων σε κλίμακα πόνου 100 σημείων). Σε ασθενείς με ολική ρήξη του τένοντα, οι βαθμολογίες της λειτουργίας των ώμων βελτιώθηκαν επίσης σε μεγαλύτερο βαθμό με τη χειρουργική επέμβαση. Αν και 12 μη χειρουργικοί ασθενείς πέρασαν στη χειρουργική επέμβαση και 36 ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν στη χειρουργική επέμβαση επέλεξαν να μην το κάνουν, οι αναλύσεις ανά πρωτόκολλο και οι αναλύσεις πρόθεσης για θεραπεία απέδωσαν παρόμοια αποτελέσματα.
Αυτά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν γενικά τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών. Σε μεσήλικες και ηλικιωμένους ασθενείς με υπακρωμικό πόνο και εκφυλιστική ρήξη του υπερακάνθιου τένοντα που έχουν υποβληθεί σε φυσικοθεραπεία, η χειρουργική επέμβαση τείνει να ωφελήσει μόνο εκείνους με ολική ρήξη. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς βελτιώνονται χωρίς χειρουργική επέμβαση, οπότε και αυτή η προσέγγιση είναι επίσης λογική.
Βιβλιογραφία
Sederqvist S et al. Non-surgical and surgical treatments for rotator cuff disease: A pragmatic randomised clinical trial with 2-year follow-up after initial rehabilitation. Ann Rheum Dis 2021 Jun; 80:796.
