Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί ενήλικες των ΗΠΑ ηλικίας 60 ετών και άνω ανέφεραν προληπτική χρήση ασπιρίνης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής από το 2011 έως το 2018 για να προσδιορίσουν τη χρήση ασπιρίνης από ηλικιωμένους στις Η.Π.Α. για την πρωτογενή ή δευτερογενή πρόληψη καρδιαγγειακής νόσου (CVD) ανά ηλικία, φύλο και κατηγορία κινδύνου. Η μελέτη περιελάμβανε ερωτηθέντες ηλικίας 60 ετών και άνω, μερικούς με και μερικούς χωρίς διαβήτη. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν η αυτοαναφερόμενη λήψη ασπιρίνης χαμηλής δόσης των συμμετεχόντων, με βάση τη συμβουλή του γιατρού τους ή τη δική τους απόφαση για την πρόληψη στεφανιαίαν επεισοδίων, εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρκίνου. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 21 Ιουνίου στο JAMA Network Open.
Συνολικά 7.103 άτομα (μέση ηλικία 69,6 ετών, 45,2% άνδρες, 75,8% λευκοί) απάντησαν στο ερωτηματολόγιο. Συνολικά, το 46,7% των ηλικιωμένων ανέφεραν χρήση ασπιρίνης, το 61,7% αυτών με διαβήτη και το 42,2% αυτών χωρίς. Μεταξύ των ερωτηθέντων με διαβήτη, η πιθανότητα χρήσης ασπιρίνης σε ηλικιωμένους και κατηγορίες μικρότερων ηλικιών δεν διέφερε σε ένα μοντέλο προσαρμοσμένο για φυλή, φύλο, εκπαίδευση, κατηγορία καρδιαγγειακού κινδύνου και δείκτη μάζας σώματος. Αντίθετα, μεταξύ αυτών που δεν είχαν διαβήτη, το ίδιο μοντέλο διαπίστωσε ότι η χρήση ασπιρίνης ήταν σημαντικά μεγαλύτερη σε ηλικιακές κατηγορίες (αναλογίες πιθανότητας [OR], 1,50 [95% CI, 1,23 έως 1,83] για αυτές τις ηλικίες 70 έως 79 ετών και 1,59 [95 % CI, 1,24 έως 2,04] για άτομα ηλικίας 80 ετών και άνω, και τα δύο σε σύγκριση με τις ηλικίες 60 έως 69 ετών, P <0,001 για τάση). Η πιθανότητα χρήσης ασπιρίνης για πρωτογενή πρόληψη σε άτομα υψηλού έναντι χαμηλού καρδιαγγειακού κινδύνου δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των ηλικιωμένων με διαβήτη στο μοντέλο (OR, 1,69, 95% CI, 0,65 έως 4,39), αλλά σε άτομα χωρίς διαβήτη (Ή , 2,46, 95% CI, 1,63 έως 3,71). Στο ίδιο προσαρμοσμένο μοντέλο, οι γυναίκες ήταν λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν ασπιρίνη από τους άνδρες, ιδιαίτερα εκείνες με διαβήτη (OR, 0,63, 95% CI, 0,48 έως 0,83).
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν πιθανή υπερβολική χρήση ασπιρίνης για την πρωτογενή πρόληψη, με περίπου 9,9 εκατομμύρια ενήλικες των ΗΠΑ ηλικίας 70 ετών και άνω να λαμβάνουν ασπιρίνη.
Για πολλά άτομα στην ανάλυση, ιδιαίτερα για άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών με χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο, η ασπιρίνη μπορεί να ενέχει υψηλότερο κίνδυνο για ανεπιθύμητες ενέργειες παρά για οφέλη για την υγεία. Παρά την ανησυχία ότι η διακοπή της ασπιρίνης μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα, η θεραπεία με χαμηλή δόση ασπιρίνης, όπως όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται από ηλικιωμένα άτομα, θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά και θα πρέπει να συζητείται η συνεχιζόμενη ασφάλεια και η ανάγκη χρήσης. Μόνο μέσω προσεκτικών, συνεχιζόμενων αξιολογήσεων, οι γιατροί μπορούν να βεβαιωθούν ότι ακολουθούν αυτό που πολλοί θεωρούν ότι είναι το πιο σημαντικό ηθικό δόγμα της κλινικής περίθαλψης: ωφελέειν ή μη βλάπτειν.
Βιβλιογραφία
Liu EY, Al-Sofiani ME, Yeh H, Echouffo-Tcheugui JB, Joseph JJ, Kalyani RR. Use of Preventive Aspirin Among Older US Adults With and Without Diabetes. JAMA Netw Open. 2021;4(6):e2112210. doi:10.1001/jamanetworkopen.2021.12210
Pace WD. Daily Low-Dose Aspirin, Diabetes, and Age—Still Looking for a Balance. JAMA Netw Open. 2021;4(6):e2112875.
