Μια νέα κατευθυντήρια οδηγία δίνει έμφαση σε μια εξατομικευμένη προσέγγιση προσαρμοσμένη στα ειδικά συμπτώματα των ασθενών, το μέγεθος του προστάτη και τις πιθανές παρενέργειες των φαρμάκων.
Η Αμερικανική Ουρολογική Ένωση ενημέρωσε την κατευθυντήρια οδηγία της για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος που αποδίδονται στην καλοήθη υπερπλασία του προστάτη (BPH). Το μέρος 1 αφορά την ιατρική διαχείριση και το μέρος 2 καλύπτει τη χειρουργική θεραπεία.
Βασικά σημεία
Η συνηθισμένη αρχική αξιολόγηση πρέπει να περιλαμβάνει το ιστορικό και τη φυσική εξέταση, τη γενική ούρων και τη Διεθνή Βαθμολογία Συμπτωμάτων Προστάτη (IPSS, κλίμακα 35 βαθμών). Το υπόλειμμα ούρων μετά την ούρηση και οι ουροδυναμικές εξετάσεις είναι προαιρετικές κατά την αρχική αξιολόγηση.
Η αρχική αντιμετώπιση πρέπει να περιλαμβάνει τροποποίηση της συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής.
Οι α-αποκλειστές είναι τα συνηθισμένα φάρμακα πρώτης γραμμής. Τα κάπως διαφορετικά προφίλ παρενεργειών των πέντε διαθέσιμων α-αποκλειστών μπορούν να επηρεάσουν την επιλογή φαρμάκου σε κάθε ασθενή. Οι α-αποκλειστές συνδέονται με το «ενδοεγχειρητικό σύνδρομο ίριδας», το οποίο μπορεί να περιπλέξει τη χειρουργική επέμβαση για καταρράκτη. Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να ρωτούν για ενδεχόμενη προγραμματισμένη επέμβαση καταρράκτη πριν τους συνταγογραφήσουν.
Ο αναστολέας φωσφοδιεστεράσης-5 ταδαλαφίλη, εγκεκριμένος από τον αμερικανικό FDA για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας, είναι επίσης εγκεκριμένος για τη διαχείριση της ΒΡΗ. Μπορεί να είναι μια επιλογή πρώτης γραμμής σε άνδρες με στυτική δυσλειτουργία και συμπτώματα BPH.
Οι αναστολείς της 5-α-αναγωγάσης (5-ARI, φιναστερίδη και ντουταστερίδη) μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρχική μονοθεραπεία για άνδρες με τεκμηριωμένη ουσιαστική αύξηση του μεγέθους του προστάτη. Ωστόσο, χρειάζονται πολλοί μήνες για να ανταποκριθούν τα συμπτώματα στους 5-ARIs.
Ο συνδυασμός α-αναστολέα συν 5-ARI είναι κατάλληλος σε ασθενείς με τεκμηριωμένα σημαντική διόγκωση του προστάτη.
Αντιχολινεργικά φάρμακα μπορούν να προστεθούν σε ασθενείς με υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη. Ωστόσο, επειδή τα αντιχολινεργικά μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση ούρων, το υπόλειμμα ούρων μετά την ούρηση θα πρέπει να παρακολουθείται. Αυτά τα φάρμακα έχουν επίσης πολλές άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Το IPSS πρέπει να χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της ανταπόκρισης των ασθενών στη θεραπεία.
Το μέρος 2 της κατευθυντήριας οδηγίας, που απευθύνεται κυρίως στους ουρολόγους, αφορά τις χειρουργικές προσεγγίσεις που κυμαίνονται από την τυπική διουρηθρική εκτομή έως νεότερες ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες.
Αυτή η οδηγία περιέχει πληθώρα χρήσιμων πληροφοριών, αλλά μπορεί να απογοητεύσει ορισμένους αναγνώστες της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Για παράδειγμα, πολλές συστάσεις (π.χ. αλληλουχία θεραπειών) δεν είναι οριστικές, καθώς οι συγγραφείς τονίζουν μια εξατομικευμένη προσέγγιση που βασίζεται στο μέγεθος του προστάτη, τα κυρίαρχα συμπτώματα (αποφρακτική έναντι της υπερδραστηριότητας) και τις παρενέργειες των φαρμάκων. Επιπλέον, αν και οι συγγραφείς συνιστούν τη χρήση του IPSS για την παρακολούθηση της προόδου των ασθενών, αναγνωρίζουν την έλλειψη τεκμηριωμένης υποστήριξης για αυτήν την πρακτική. Πάντως, το μέρος 1 της οδηγίας είναι μια αξιόλογη κατεύθυνση για τους γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης που διαχειρίζονται ασθενείς με BPH.
Βιβλιογραφία
Lerner LB et al. Management of lower urinary tract symptoms attributed to benign prostatic hyperplasia: AUA GUIDELINE PART I — Initial work-up and medical management. J Urol 2021 Oct; 206:806.
Lerner LB et al. Management of lower urinary tract symptoms attributed to benign prostatic hyperplasia: AUA GUIDELINE PART II — Surgical evaluation and treatment. J Urol 2021 Oct; 206:818.
