Το CDC των ΗΠΑ δημοσίευσε τα εθνικά δεδομένα για ανεπιθύμητες ενέργειες από φάρμακα που οδηγούν σε επείγουσα περίθαλψη.
Οι ανεπιθύμητες ενέργεις από τα φάρμακα είναι συχνές. Ωστόσο, η συχνότητα των επισκέψεων στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ED) και οι τύποι φαρμάκων που οδηγούν σε βλάβη δεν έχουν αναφερθεί πρόσφατα. Σε μια συγχρονική μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα δεδομένα παρακολούθησης 3 ετών (2017–2019) σε σχεδόν 100.000 ασθενείς από 60 γεωγραφικά διαφορετικά νοσοκομεία των ΗΠΑ για να υπολογίσουν τις εθνικές εκτιμήσεις επισκέψεων ED για οξείες βλάβες που σχετίζονται με θεραπευτική και μη θεραπευτική χρήση φαρμάκων. Η μη θεραπευτική κατηγορία περιελάμβανε κακή χρήση, κατάχρηση, αυτοτραυματισμό, ακούσια υπερδοσολογία και έκθεση σε παιδιά χωρίς επίβλεψη.
Ετησίως, περισσότερα από 1 στα 200 άτομα είχαν επισκέψεις ED που σχετίζονταν με βλάβη λόγω φαρμακευτικής αγωγής – περίπου τα δύο τρίτα αυτών των επισκέψεων οφείλονταν σε θεραπευτική χρήση και το ένα τρίτο οφείλονταν σε μη θεραπευτική χρήση – και σχεδόν το 40% αυτών των ασθενών νοσηλεύθηκαν. Μεταξύ των ηλικιωμένων (ηλικία ≥ 65 ετών), οι επισκέψεις ED από βλάβη λόγω φαρμακευτικής αγωγής πραγματοποιήθηκαν σχεδόν σε 1 στους 80 ετησίως και οφείλονταν σχεδόν αποκλειστικά σε θεραπευτικές χρήσεις. Τα αντιπηκτικά, τα αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα και τα αντιδιαβητικά αντιπροσώπευαν αθροιστικά περίπου το ένα τρίτο των επισκέψεων ED λόγω βλάβης από τη φαρμακευτική αγωγή. Τα οπιούχα και τα ηρεμιστικά αποτελούσαν άλλο ένα τέταρτο των επισκέψεων ED (οι περισσότερες για μη θεραπευτικές χρήσεις).
Τα φάρμακα που εμπλέκονται συχνότερα σε επισκέψεις ED, ανά ηλικία, ήταν τα εξής:
≥65 ετών: Αντιπηκτικά, ινσουλίνη και κλοπιδογρέλη
45 έως 64 ετών: Ινσουλίνη και βαρφαρίνη
25 έως 44 ετών: Αλπραζολάμη και ινσουλίνη
15 έως 24 ετών: Αλπραζολάμη και ιβουπροφαίνη
Τα αντιβιοτικά (κυρίως αμοξικιλλίνη) ήταν τα πιο συχνά εμπλεκόμενα φάρμακα στα παιδιά. Σε μικρά παιδιά (ηλικία <5 ετών), περίπου οι μισές επισκέψεις ED οφείλονταν σε έκθεση σε φάρμακα χωρίς επίβλεψη.
Αυτά τα πρόσφατα δεδομένα μπορεί να βοηθήσουν τους κλινικούς γιατρούς να συμβουλεύουν τους ασθενείς σχετικά με φάρμακα υψηλού κινδύνου. Θα μπορούσαν επίσης να προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και στα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης για επενδύσεις σε δομημένα προγράμματα (π.χ. πρακτική εκπαίδευσης συνταγογράφησης και παρακολούθησης) για να βοηθήσουν στην πρόληψη βλαβών από τη φαρμακευτική αγωγή.
Βιβλιογραφία
Budnitz DS et al. US emergency department visits attributed to medication harms, 2017–2019. JAMA 2021 Oct 5; 326:1299.
