Μην αφήνετε τον γιατρό να μονολογεί στη διάρκεια της επίσκεψης στο ιατρείο. Αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «λεκτική κυριαρχία» είναι ένα γνωστό ζήτημα στον ιατρικό τομέα και έχει αποδειχθεί ότι όσο περισσότερο μιλάει ο γιατρός, τόσο λιγότερα πράγματα θυμάται ο ασθενής. Όταν είστε μπροστά στον γιατρό σας μην σιωπάτε. Επιβεβαιώστε αυτά που καταλαβαίνετε, ειδικά αν είστε μπερδεμένοι. Δοκιμάστε να επαναλάβετε αυτά που ακούτε να σας λέει ο γαιτρός. Για παράδειγμα: «Περίμενε, νομίζω ότι σε άκουσα να λες…».
Σε μια μελέτη 189 συναντήσεων εξωτερικών ασθενών, διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι θυμούνται λιγότερο από το μισό από όσα τους είχαν πει οι γιατροί τους μια εβδομάδα νωρίτερα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα λόγια ενός γιατρού μπορεί να μην τα θυμάστε. Οι άνθρωποι που είναι υπό stress δεν έχουν καλή μνήμη. Αυτά που λέει ο γιατρός μετά από μια τραυματική διάγνωση μπορεί να σβηστούν εντελώς από το μυαλό σας.
Φαίνεται ότι οι ασθενείς είναι πιο εύκολο να θυμούνται οδηγίες («Πηγαίνετε για εξέταση αίματος στο τάδε σημείο») και λιγότερο πιθανό να θυμηθούν εξηγήσεις («Με αυτό το μηχανισμό ο διαβήτης μπορεί να βλάψει την καρδιά σας»). Μπορεί επίσης να υπάρχει ένα είδος αμυντικής αμνησίας όταν ένας γιατρός προτείνει αλλαγές συμπεριφοράς (Π.χ. «Τρώτε λιγότερη ζάχαρη»).
Πολλά ραντεβού στο γιατρό διεκπεραιώνονται σε μόλις 15 λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων ο γιατρός συνήθως επικεντρώνεται σε αυτό που πιστεύει ότι είναι «το κύριο πρόβλημα του ασθενούς». Στην καθημερινή πράξη, ωστόσο, οι ασθενείς αναφέρουν μέχρι και 15 διαφορετικά θέματα κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης.
Πηγαίνετε στο γιατρό σας με ένα χαρτί στο οποιό έχετε σημειώσει τα 3 κύρια πράγματα για τα οποία θέλετε να συζητήσετε και διαβάστε και τα 3 πριν αρχίσει να μιλά ο γιατρός σας. Να αποφεύγετε τις ερωτήσεις με το χέρι στο πόμολο της πόρτας: οι γιατροί τις θεωρούν ως πρόσθετες ερωτήσεις που γίνονται μετά την ολοκλήρωση του ραντεβού.
Πριν από περίπου 20 χρόνια, έγινε μια έρευνα για το πώς οι άνθρωποι που ζουν με H.I.V. έπαιρναν, και μερικές φορές παρέλειπαν, τα συνταγογραφούμενα αντιρετροϊκά φάρμακά τους. Διαπιστώθηκε ότι αυτό που καταλαβαίνουν οι ασθενείς είναι εξίσου ζωτικής σημασίας για την περίθαλψή τους με αυτό που λένε οι γιατροί.
Σίγουρα το μεγαλύτερο μερίδιο της επικοινωνίας πρέπει να βαρύνει τους γιατρούς. Ωστόσο, ως ασθενής, έχετε και εσείς το μερίδιό σας στην επικοινωνία και μην το αμελείτε. Όταν οι άνθρωποι συμμετέχουν, θυμούνται καλύτερα.
