Οι ασθενείς που έλαβαν έναν αναστολέα υποδοχέα αγγειοτασίνης-νεπριλυσίνης (ARNIs), β-αποκλειστή, ανταγωνιστή υποδοχέα αλδοστερόνης (MRAs) και αναστολέα του συμμεταφορέα-2 νατρίου-γλυκόζης (SGLT-2) εμφάνισαν τη μεγαλύτερη μείωση στον κίνδυνο θανάτου, σύμφωνα με μια ανάλυση καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης.
Πραγματοποιήθηκε μια μετανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών που δημοσιεύθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου 1987 και Ιανουαρίου 2020 για να εκτιμηθεί και να συγκριθεί το όφελος της φαρμακολογικής θεραπείας για καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Συγκρίθηκαν αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης, αναστολείς υποδοχέων αγγειοτασίνης, β-αποκλειστές, MRAs, διγοξίνη, δινιτρική υδραλαζίνη-ισοσορβίδη, ιβαμπραδίνη, ARNIs, αναστολείς SGLT-2, vericiguat, και omecamtiv-mecarbil. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος από κάθε αιτία. Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα περιελάμβαναν χρόνια ζωής που αποκτήθηκαν σε δύο πληθυσμούς καρδιακής ανεπάρκειας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο JACC: Heart Failure στις 8 Δεκεμβρίου.
Η με-ανάλυση περιελάμβανε 75 μελέτες με 95.444 συμμετέχοντες. Ο συνδυασμός ενός αναστολέα ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και SGLT-2 ήταν πιο αποτελεσματικός στη μείωση του θανάτου από κάθε αιτία (αναλογία κινδύνου [HR], 0,39· 95% CI, 0,31 έως 0,49), ακολουθούμενο από τον συνδυασμό ενός ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και vericiguat (HR, 0,41; 95% CI, 0,32 έως 0,53) και ενός ARNI, βήτα-αποκλειστή και MRA (HR, 0,44; 95% CI, 0,36 έως 0,54). Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια για τη σύνθετη έκβαση του καρδιαγγειακού θανάτου ή της πρώτης νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια. Τα HR ήταν 0,36 (95% CI, 0,29 έως 0,46) για έναν αναστολέα ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και SGLT-2. 0,44 (95% CI, 0,35 έως 0,56) για ένα ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και omecamtiv-mecarbil. και 0,43 (95% CI, 0,34 έως 0,55) για ένα ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και vericiguat. Ο εκτιμώμενος πρόσθετος αριθμός χρόνων ζωής που αποκτήθηκαν για έναν ασθενή 70 ετών με αναστολέα ARNI, βήτα-αποκλειστή, MRA και SGLT-2 ήταν 5,0 χρόνια (95% CI, 2,5 έως 7,5 έτη) έναντι καμίας θεραπείας.
Αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν τον σημαντικό αριθμό χρόνων ζωής που σώζονται με ολοκληρωμένη ιατρική θεραπεία για HFrEF (καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης), με κόστος που είναι πιθανώς χαμηλότερο ανά αριθμό χρόνων ζωής που σώζονται σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία σε ασθενείς με νοσήματα με ομοίως κακή πρόγνωση.
Αν και η πολυπλοκότητα είναι πιο εμφανής για την HFrEF, οι θεραπείες συνδυασμού εγκρίνονται και προωθούνται σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2, της χρόνιας νεφρικής νόσου και της αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου.
Βιβλιογραφία
Jasper Tromp, et al. A Systematic Review and Network-Meta-Analysis of Pharmacological Treatment of Heart Failure With Reduced Ejection Fraction. J Am Coll Cardiol HF. Dec 08, 2021. Epublished DOI: 10.1016/j.jchf.2021.09.004
Ankeet S.Bhatt, et al. Personalizing Comprehensive Disease-Modifying Therapy: Obstacles and Opportunities. JACC: Heart Failure, Available online 8 December 2021. https://doi.org/10.1016/j.jchf.2021.10.008
