Οι αναστολείς του συμμεταφορέα νατρίου-γλυκόζης 2 (SGLT2) δείχνουν μια αξιοσημείωτη ομοιογένεια ως κατηγορία φαρμάκων στη βελτίωση των καρδιαγγειακών εκβάσεων σε άτομα υψηλού κινδύνου σε όλες τις κατηγορίες ηλικίας, φύλου και φυλής/εθνικότητας.
Τα ευρήματα, από μια μετανάλυση 10 μεγάλων τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών, δημοσιεύτηκαν διαδικτυακά στις 5 Ιανουαρίου στο JAMA Network Open.
Η μετανάλυση αυτή αξιολόγησε ένα ευρύ φάσμα αποτελεσματικότητας, χαρακτηρίζοντας περαιτέρω το πρωτογενές αποτέλεσμα σε διαφορετικές υποομάδες από πολλές καλά σχεδιασμένες μεγάλες κλινικές μελέτες. Οι αναστολείς SGLT2 έχουν αναδειχθεί ως μια αποτελεσματική κατηγορία φαρμάκων για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνησιμότητας. συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης εισαγωγής στο νοσοκομείο για καρδιακή ανεπάρκεια και της μείωσης της θνησιμότητας από κάθε αιτία σε επιλεγμένους ασθενείς.
Τα καρδιαγγειακά αποτελέσματα της θεραπείας με αναστολείς SGLT2 είναι παρόμοια σε όλες τις μελέτες και αυτό καταδεικνύει μια αξιοσημείωτη συνέπεια στο όφελος από αυτή την κατηγορία φαρμάκων, παρά τις διακυμάνσεις στους πληθυσμούς που μελετήθηκαν. Ωστόσο, οι αναστολείς SGLT2 δεν μείωσαν συνολικά τον κίνδυνο οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου και οι περισσότερες από τις μελέτες ήταν βραχυπρόθεσμες, με μέση παρακολούθηση μόλις 2,3 χρόνια.
Στην πρόσφατη μετανάλυση εντοπίστηκαν 10 τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο στις οποίες οι συμμετέχοντες είχαν αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (ASCVD) ή παράγοντες κινδύνου ASCVD, διαβήτη ή καρδιακή ανεπάρκεια. Μεταξύ 71.553 ασθενών υψηλού κινδύνου, οι 39.053 έλαβαν αναστολέα SGLT2 και οι 32.500 έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Η πρωταρχική έκβαση του καρδιαγγειακού θανάτου ή της νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίστηκε σε 8,10% που τυχαιοποιήθηκαν σε αναστολείς SGLT2 σε σύγκριση με 11,56% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, μια σημαντική διαφορά με αναλογία πιθανοτήτων 0,67 (P < .001). Και τα δύο μεμονωμένα αποτελέσματα ήταν χαμηλότερα στην ομάδα αναστολέων SGLT2, με έναν αριθμό που απαιτείται για τη θεραπεία 5,7 (P < 0,001).
Οι ασθενείς που έλαβαν αναστολείς SGLT2 είχαν επίσης σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά μειζόνων καρδιαγγειακών συμβαμάτων, που ορίστηκαν ως θάνατος λόγω καρδιαγγειακών αιτιών, μη θανατηφόρου εμφράγματος του μυοκαρδίου ή μη θανατηφόρου εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτά τα συμβάντα εμφανίστηκαν σε ποσοστό 9,82% έναντι 10,22%, με αναλογία πιθανοτήτων 0,90 (P = 0,03).
Οι νοσηλεύσεις και οι επισκέψεις στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με καρδιακή ανεπάρκεια μειώθηκαν επίσης με αναστολείς SGLT2 (4,37% έναντι 6,81%, αναλογία πιθανοτήτων, 0,67, P < 0,001), όπως και ο καρδιαγγειακός θάνατος (4,65% έναντι 5,14%, αναλογία πιθανοτήτων, P = 0,8, αναλογία πιθανοτήτων, 0,8, P = 0,8; .009). Η μείωση της καρδιακής ανεπάρκειας είναι πιθανό να οφείλεται σε συνδυασμό νατριουρητικής δράσης και μειωμένου διάμεσου υγρού, μαζί με την αναστολή της καρδιακής ίνωσης.
Από την άλλη πλευρά, δεν παρατηρήθηκαν μειώσεις στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Αυτό το συμβάν συνέβη στο 4,66% που έλαβε αναστολείς SGLT2 σε σύγκριση με το 4,70% της ομάδας εικονικού φαρμάκου, μια μη σημαντική διαφορά με αναλογία πιθανοτήτων 0,95 (P = 0,22). Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι οι αναστολείς SGLT2 δεν έχουν γνωστές αντιστηθαγχικές ιδιότητες ή αγγειοδιασταλτικές επιδράσεις, δεν μειώνουν την κατανάλωση οξυγόνου του μυοκαρδίου και δεν εμποδίζουν την αναδιαμόρφωση του καρδιακού μυός.
Η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες ήταν σημαντικά χαμηλότερη με τους αναστολείς SGLT2, στο 7,09% έναντι 7,86% (αναλογία πιθανοτήτων, 0,87, P = ,004).
Αν και δεν βρέθηκαν διαφορές στο όφελος μεταξύ ανδρών και γυναικών σε σύγκριση με τις ομάδες εικονικού φαρμάκου, τα ποσοστά νοσηλείας από καρδιαγγειακό θάνατο ή καρδιακή ανεπάρκεια ήταν ελαφρώς υψηλότερα στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες (9,01% [αναλογία πιθανοτήτων, 0,75, P < 0,001] έναντι 5,34 % [0,78· P = 0,002]).
Με βάση την ηλικία, οι αναστολείς SGLT2 ωφέλησαν τόσο τα άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών όσο και τα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, αν και η κύρια έκβαση ήταν ελαφρώς χαμηλότερη στη νεότερη ομάδα (6,94% [0,79· P < 0,001] έναντι 10,47% [0,78, P < .001]).
Και ανά φυλή, παρόμοια οφέλη από τους αναστολείς SGLT2 παρατηρήθηκαν μεταξύ των ατόμων που ήταν Λευκά σε σύγκριση με εκείνα που ήταν Ασιάτες, Μαύροι ή άλλης φυλής/εθνικότητας, με ποσοστά συμβάντων 8,77% (0,82, P < 0,001) και 8,75% ( 0,66, P = 0,06), αντίστοιχα.
Βιβλιογραφία
Bhattarai M, Salih M, Regmi M, et al. Association of Sodium-Glucose Cotransporter 2 Inhibitors With Cardiovascular Outcomes in Patients With Type 2 Diabetes and Other Risk Factors for Cardiovascular Disease: A Meta-analysis. JAMA Netw Open. 2022;5(1):e2142078.
