Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά και τους εφήβους που εγγράφηκαν σε ένα παιδιατρικό πρόγραμμα διαχείρισης βάρους για την παχυσαρκία είχαν επίσης υψηλή αρτηριακή πίεση (ΑΠ), σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Clinical Hypertension.
Επειδή η θεραπεία της υψηλής ΑΠ στην παιδική ηλικία θα μπορούσε δυνητικά να μειώσει τους μακροπρόθεσμους καρδιαγγειακούς κινδύνους, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσουμε τον επιπολασμό και τους κινδύνους για υψηλή ΑΠ μεταξύ των νέων με παχυσαρκία στο κλινικό περιβάλλον για να σχεδιάσουμε τις ανάγκες αξιολόγησης και αντιμετώπισης.
Οι ερευνητές ανέλυσαν αναδρομικά δεδομένα από 7.493 παιδιά και εφήβους ηλικίας 3 έως 17 ετών που παρουσιάστηκαν σε ένα από τα 35 παιδικά προγράμματα διαχείρισης βάρους στο Μητρώο Αξιολόγησης Βάρους Παιδιατρικής Παχυσαρκίας (POWER). Η πλειονότητα των συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν κορίτσια (53,8%), μη Ισπανόφωνοι λευκοί (39,4%) και ηλικίας 9 έως 11 ετών (32,1%). Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις κατευθυντήριες γραμμές του AAP για την παιδιατρική υπέρταση του 2017 για να βάλουν τα ευρήματά τους στο πλαίσιο.
Σύμφωνα με τον Binns και τους συνεργάτες του, το 48,9% των συμμετεχόντων είχαν υψηλή ΑΠ (αυξημένη = 18,9%, στάδιο 1 = 23,9%, στάδιο 2 = 6%). Μεταξύ αυτών, το 60% είχε παχυσαρκία κατηγορίας 3, το 45,9% είχε παχυσαρκία κατηγορίας 2 και το 37,7% είχε παχυσαρκία κατηγορίας 1.
Μια πολυπαραγοντική ανάλυση διαπίστωσε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που είχαν υψηλή ΑΠ ήταν πιο πιθανό να είναι άρρενες και να έχουν σοβαρή παχυσαρκία σε σχέση με εκείνους με φυσιολογική ΑΠ. Αυτή η ανάλυση έδειξε επίσης ότι οι νέοι ηλικίας 3 έως 14 ετών είχαν λιγότερες πιθανότητες να έχουν υψηλή ΑΠ σε σύγκριση με εκείνους ηλικίας 15 έως 17 ετών. Οι μη Ισπανόφωνοι λευκοί νέοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλή ΑΠ από ότι οι μη Ισπανόφωνοι μαύροι νέοι, αλλά ήταν στενά ευθυγραμμισμένοι με τους Ισπανόφωνους και άλλους/πολυφυλετικούς μη Ισπανόφωνους.
Περαιτέρω αναλύσεις εντόπισαν τη σοβαρή παχυσαρκία και το ανδρικό φύλο ως παράγοντες που σχετίζονται με το στάδιο 1 και το στάδιο 2 της ΑΠ. Η φυλή κάθε παιδιού δεν συσχετίστηκε σημαντικά με την κατάσταση της αρτηριακής πίεσης.
Ενώ ένας περιορισμός στην POWER είναι η έλλειψη πληροφοριών σχετικά με την επικύρωση της μέτρησης της ΑΠ, αυτά τα δεδομένα λήφθηκαν κατά τη διάρκεια της κλινικής φροντίδας και υπογραμμίζουν την ποικιλομορφία της συχνότητας της υψηλής ΑΠ μεταξύ των προγραμμάτων διαχείρισης βάρους των παιδιών. Μερικοί ασθενείς μπορεί να είχαν ήδη διάγνωση υπέρτασης και να λάμβαναν αντιυπερτασική φαρμακευτική θεραπεία κατά τη στιγμή της αρχικής επίσκεψης αντιμετώπισης του βάρους.
Η αξιολόγηση της ΑΠ σε παιδιατρικούς ασθενείς με επαναλαμβανόμενες (πολλαπλές) μετρήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς είναι πιο ακριβής προγνωστικός παράγοντας της μακροχρόνιας κατάστασης της ΑΠ και απαραίτητη προϋπόθεση για τη διάγνωση της υπέρτασης ενώ από την άλλη φαίνεται ότι η υπέρταση στα παιδιά γίνεται ολοένα και συχνότερη λόγω της αυξανόμενης παχυσαρκίας.
Βιβλιογραφία
Binns HJ, et al. J Clin Hypertens (Greenwich). 2022;doi:10.1111/jch.14423.
