Η παχυσαρκία και ιδίως η κεντρική ή σπλαχνική παχυσαρκία συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για μελλοντικούς καρκίνους, συμπεριλαμβανομένου του γαστρεντερικού και του γυναικολογικού καρκίνου, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης στο αίμα συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για μελλοντικό συνολικό καρκίνο, παχέος εντέρου και καρκίνου του πνεύμονα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο JACC CardioOncology.
Η παχυσαρκία αυξάνεται παγκοσμίως, με περισσότερο από το 40% των ενηλίκων και το 20% των παιδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες να κατηγοριοποιούνται επί του παρόντος ως παχύσαρκοι (ΔΜΣ 30 kg/m2) και το 6,9% των περιστατικών καρκίνων να αποδίδονται στο υπερβολικό σωματικό βάρος. Η αυξημένη παχυσαρκία δημιουργεί μια χρόνια προφλεγμονώδη κατάσταση, η οποία μπορεί να είναι ένας κοινός μηχανισμός που βασίζεται στην ανάπτυξη πολλών συννοσηροτήτων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Η μελέτη
Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 20.667 συμμετέχοντες (μέση ηλικία 50 έτη, 53% γυναίκες) στις μελέτες Framingham Heart and PREVEND χωρίς καρκίνο στην αρχή και αξιολόγησαν τη συσχέτιση μεταξύ της παχυσαρκίας, της περιμέτρου μέσης, του σπλαχνικού και υποδόριου λιπώδους ιστού και της CRP με μελλοντικό καρκίνο.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 15 ετών, εμφανίστηκαν 2.619 περιστατικά καρκίνου.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η παχυσαρκία συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του γαστρεντερικού (HR = 1,3; 95% CI, 1,05-1,6), γυναικολογικό καρκίνο (HR = 1,62; 95% CI, 1,08-2,45) και καρκίνο του μαστού (HR = 1,32; 95 % CI, 1,05-1,66) και μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα (HR = 0,62, 95% CI, 0,44-0,87).
Η αυξημένη περίμετρος μέσης συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για μελλοντικό συνολικό καρκίνο (HR = 1,07; 95% CI, 1,01-1,13; P = 0,02), καθώς και με γαστρεντερικό και γυναικολογικό καρκίνο, αλλά όχι καρκίνο του πνεύμονα.
Ο σπλαχνικός, αλλά όχι ο υποδόριος, λιπώδης ιστός συσχετίστηκε με αυξημένο συνολικό καρκίνο (HR = 1,22, 95% CI, 1,05-1,43), καρκίνο του πνεύμονα (HR = 1,92; 95% CI, 1,01-3,66) και μελάνωμα (HR = 1,56 95% CI, 1,02-2,38), ανεξάρτητα από το ΔΜΣ, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι ο περικαρδιακός λιπώδης ιστός συσχετίστηκε με μελλοντικό κίνδυνο για συνολικό καρκίνο (HR = 1,14; 95% CI, 1,02-1,27; P = 0,018), μελάνωμα (HR = 1,4, 95% CI, 1,07-1,82, P = 0,013) και καρκίνο του πνεύμονα (HR = 1,51, 95% CI, 1,01-2,26, P = 0,044).
Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα CRP στην κυκλοφορία συσχετίστηκαν με κίνδυνο για γενικό καρκίνο του παχέος εντέρου και του πνεύμονα (P για όλους < 0,05).
Απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατηρούμενη ετερογένεια στον κίνδυνο για εμφάνισης καρκίνων, υπογραμμίζοντας το επιχείρημα ότι δεν είναι όλοι οι καρκίνοι ίδιοι και ότι οι στοχευμένες παρεμβάσεις πρέπει να εξατομικεύονται. Δεν συσχετίστηκαν όλες οι εντοπίσεις καρκίνου με παχυσαρκία ή κεντρική παχυσαρκία και ορισμένες διέφεραν ως προς την κατεύθυνση της συσχέτισης (θετική ή αρνητική).
Η πρόληψη του καρκίνου έχει επικεντρωθεί μέχρι τώρα στη διακοπή του καπνίσματος και στα όρια της πρόσληψης αλκοόλ, καθώς και στην πρόσβαση σε προσυμπτωματικό έλεγχο και σε γενετικές εξετάσεις. Η σωστή διατροφή και η μείωση της παχυσαρκίας αποτελούν μια παγκόσμια ανησυχία και απαιτούν την ίδια προσοχή από όλες τις πτυχές της κοινωνίας, όχι μόνο από τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και σε συνεργασία με τη βιομηχανία τροφίμων, την κυβέρνηση και τους ερευνητές της δημόσιας υγείας.
Βιβλιογραφία
Reding KW, et al. JACC CardioOncol. 2022;doi:10.1016/j.jaccao.2022.02.004.
