Η χρήση GLP-1 αναλόγων σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παθήσεων της χοληδόχου κύστης ή των χοληφόρων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετανάλυση 76 τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών που συνέκριναν τη χρήση GLP-1 αναλόγων με εικονικό φάρμακο ή με άλλα αντιδιαβητικά φάρμακα σε ενήλικες. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα ήταν το σύνθετο παθήσεων της χοληδόχου κύστης ή των χοληφόρων. Οι μελέτες που συμπεριλήφθηκαν είχαν συνολικά 103.371 συμμετέχοντες (μέση ηλικία 57,8 έτη, 40,5% γυναίκες, μέσος δείκτης μάζας σώματος, 32,6 kg/m2, μέση HbA1c 7,8%). Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2 (84,4%). Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν ηλεκτρονικά στις 28 Μαρτίου στο JAMA Internal Medicine.
Σε όλες τις μελέτες, η τυχαιοποίηση σε θεραπεία με GLP-1 ανάλογο συσχετίστηκε με αυξημένο κινδύνο παθήσεων της χοληδόχου κύστης ή των χοληφόρων (σχετικός κίνδυνος [RR], 1,37, 95% CI, 1,23 έως 1,52). Ο σχετικός κίνδυνος ήταν 1,27 (95% CI, 1,10 έως 1,47) για τη χολολιθίαση, 1,36 (95% CI, 1,14 έως 1,62) για τη χολοκυστίτιδα και 1,55 (95% CI, 1,08 έως 2,22) για τη νόσο των χοληφόρων. Η χρήση αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1 συσχετίστηκε επίσης με αυξημένο κίνδυνο παθήσεων της χοληδόχου κύστης ή των χοληφόρων σε μελέτες όπου τα φάρμακα χρησιμοποιήθηκαν για απώλεια βάρους (n=13, RR, 2,29 [95% CI, 1,64 έως 3,18]) και για τον διαβήτη τύπου 2 ή άλλες νόσους (n=63, RR, 1,27 [95% CI, 1,14 έως 1,45], P<0,001 για αλληλεπίδραση). Σε όλες τις μελέτες, η χρήση αγωνιστών υποδοχέα GLP-1 συσχετίστηκε με υψηλότερους κινδύνους παθήσεων της χοληδόχου κύστης ή των χοληφόρων σε υψηλότερες δόσεις (RR, 1,56; 95% CI, 1,36 έως 1,78) έναντι των χαμηλότερων δόσεων (RR, 0,99 [95% CI, 0,73 έως 1,33]· P=0,006 για αλληλεπίδραση) και με μεγαλύτερη διάρκεια (RR, 1,40; 95% CI, 1,26 έως 1,56) έναντι της βραχύτερης χρήσης (RR, 0,79 [95% CI, 0,48 έως 1,31]· P=0,03 για αλληλεπίδραση).
Οι πληροφορίες για συμβάντα που σχετίζονται με τα χοληφόρα μπορεί να μην έχουν αναφερθεί πλήρως, επειδή δεν αποτελούσαν προκαθορισμένο αποτέλεσμα ασφάλειας στις περισσότερες από τις μελέτες. Οι μελέτες που συμπεριλήφθηκαν δεν σχεδιάστηκαν ειδικά για την αξιολόγηση του πρωτογενούς αποτελέσματος, μεταξύ άλλων περιορισμών.
Δύο είναι οι πιθανοί μηχανισμοί πίσω από τη συσχέτιση μεταξύ της χρήσης GLP-1 αναλόγων και της χολολιθίασης ή της χολοκυστίτιδας.
- Οι GLP-1 RA [αγωνιστές υποδοχέα] μπορεί να αναστείλουν άμεσα την κινητικότητα της χοληδόχου κύστης και των χοληφόρων, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε λάσπη και σχηματισμό λίθων.
- Η ταχεία απώλεια βάρους που σχετίζεται με τη χρήση GLP-1 RA μπορεί να οδηγήσει σε υπερκορεσμό της χοληστερόλης στη χολή και στους χολόλιθους.
Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο η συσχέτιση να είναι πλασματική: Επειδή η χρήση των GLP1-RA αυξάνει τον κίνδυνο γαστρεντερικών ανεπιθύμητων ενεργειών, η χρήση τους μπορεί να σχετίζεται με πιο συχνές απεικονιστικές μελέτες, όπως υπερηχογράφημα κοιλίας ή αξονική τομογραφία, αυξάνοντας την πιθανότητα αποκάλυψης παθήσεων των χοληφόρων που διαφορετικά δεν θα ανευρίσκοντο.
Ωστόσο, παραμένει ασαφές εάν οι επιπλοκές της χοληδόχου κύστης και των χοληφόρων που παρατηρήθηκαν στην ανασκόπηση οφείλονταν άμεσα στην απώλεια βάρους που σχετίζεται με την κατηγορία φαρμάκων ή σε άλλους μηχανισμούς. Τελικά, η απόφαση έναρξης, συνέχισης ή αλλαγής της δόσης μιας RA GLP-1 θα πρέπει να ληφθεί μέσω μιας συλλογικής και εξατομικευμένης συζήτησης μεταξύ ενός κλινικού ιατρού και του ασθενούς.
Βιβλιογραφία
He L, Wang J, Ping F, et al. Association of Glucagon-Like Peptide-1 Receptor Agonist Use With Risk of Gallbladder and Biliary Diseases: A Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Clinical Trials. JAMA Intern Med. Published online March 28, 2022.
Haider S, Lipska KJ. Glucagon-Like Peptide-1 Receptor Agonists—How Safe Are They? JAMA Intern Med. Published online March 28, 2022.
