Η φαινοφιμπράτη συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εξέλιξης σε απειλητικές για την όραση μορφές διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας σε μια νέα μεγάλη μελέτη.
Η πιθανότητα ότι ένα από του στόματος φάρμακο που αρχικά χρησιμοποιήθηκε για μια διαφορετική ένδειξη (υπερτριγύκεριδαιμία) μπορεί να είναι ευεργετικό για την αντιμετώπιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι συναρπαστική.
Το από του στόματος φάρμακο που συνήθως συνταγογραφείται για τα τριγλυκερίδια μελετάται επίσης σε μια σειρά από συνεχιζόμενες κλινικές μελέτες για την πρόληψη της επιδείνωσης της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και εγκρίθηκε για αυτή την ένδειξη στην Αυστραλία το 2013.
Δύο μικρές μελέτες, η οφθαλμική μελέτη Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes (ACCORD) και η μελέτη Fenofibrate Intervention and Event Lowering in Diabetes (FIELD), έχουν ήδη δείξει μείωση της απειλητικής για την όραση διαβητική αμφιβληστροειδοπάθειας με φαινοφιμπράτη.
Αλλά τα αποτελέσματα αυτών των προηγούμενων μελετών ήταν κάπως ανάμεικτα όσον αφορά τη συνολική εξέλιξη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και οι οδηγίες για τη χρήση του φαρμάκου για αυτήν την ένδειξη δεν ήταν συνεπείς σε όλες τις ιατρικές εταιρείες.
Λεπτομέρειες της Μελέτης
Για να αποσαφηνιστεί περαιτέρω η σχέση μεταξύ της φαινοφιμπράτης και της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, η Elana Meer, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια, και οι συνεργάτες της, ανέλυσαν τα δεδομένα από τη βάση δεδομένων Optum Clinformatics Data Mart..
Συνολικά, 150.252 άτομα είχαν μη παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια κατά την έναρξη, εκ των οποίων οι 5.835 έπαιρναν φαινοφιμπράτη για τον έλεγχο των λιπιδίων τους και οι 144.417 όχι.
Οι ερευνητές υπολόγισαν την αναλογία κινδύνου (HR) της εξέλιξης σε πιο σοβαρά στάδια της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Σε σύγκριση με εκείνους που δεν έπαιρναν φαινοφιμπράτη, όσοι έπαιρναν το φάρμακο είχαν 8% χαμηλότερο κίνδυνο για νόσο απειλητική για την όραση (HR, 0,92; 95% CI, 0,87 – 0,98, P = 0,01).
Οι ασθενείς που έπαιρναν φαινοφιμπράτη είχαν επίσης 24% μειωμένο κίνδυνο παραγωγικής νόσου (HR, 0,76; 95% CI, 0,64 – 0,90, P = 0,001).
Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της μελέτης FIELD, οι ασθενείς στην τρέχουσα μελέτη δεν είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο διαβητικού οιδήματος της ωχράς κηλίδας (HR, 0,96; 95% CI, 0,90 – 1,03, P = 0,27).
Η ανάλυσή αυτή διαπίστωσε ότι η χρήση φαινοφιμπράτης συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο εξέλιξης σε απειλητική για την όραση διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, αλλά αυτή η συσχέτιση φάνηκε να οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση της παραγωγικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας επειδή δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση με το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας.
Βιβλιογραφία
Meer E, Bavinger JC, Yu Y, VanderBeek BL. Association of Fenofibrate Use and the Risk of Progression to Vision-Threatening Diabetic Retinopathy. JAMA Ophthalmol. Published online April 07, 2022.
Frank RN. Use of Fenofibrate in the Management of Diabetic Retinopathy—Large Population Analyses. JAMA Ophthalmol. Published online April 07, 2022.
