Σύμφωνα με τον τελευταίο Άτλαντα Διαβήτη του IDF του 2021, 1 στους 10 ενήλικες σε όλο τον κόσμο ζουν σήμερα με διαβήτη, αντιστοιχώντας σε μια εκτιμώμενη παγκόσμια δαπάνη υγείας ύψους 966 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021. Πάνω από τα τρία τέταρτα όλων των ενηλίκων με διαβήτη ζουν τώρα σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Αν και τα παραπάνω μπορεί να μην αποτελούν έκπληξη, βρήκα τον εκτιμώμενο αριθμό όσων ζουν με αδιάγνωστο διαβήτη ιδιαίτερα ανησυχητικό. Σύμφωνα με τον Άτλαντα, οι μισοί από αυτούς που ζουν σήμερα με διαβήτη, ή περίπου 240 εκατομμύρια ενήλικες, δεν έχουν ακόμη διαγνωστεί και δεν γνωρίζουν ότι έχουν αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Από το 2019, όταν δημοσιεύτηκε ο τελευταίος Άτλας, οι αριθμοί του 2021 αντιπροσωπεύουν αύξηση 73,6 εκατομμυρίων περισσότερων ενηλίκων με διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων 7,8 εκατομμυρίων περισσότερων αδιάγνωστων ατόμων.
Από τι κινδυνεύει κάποιος που έχει διαβήτη και δεν το γνωρίζει
Ακόμη και όταν ο διαβήτης δεν έχει διαγνωστεί, η υπεργλυκαιμία θα προκαλεί μια συνεχή βλάβη στα μικρά και τα μεγάλα αγγεία του σώματος (μικροαγγειοαπάθεια και μακροαγγειοπάθεια).
Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να επιδεινωθούν ανάλογα με τη διάρκεια και την ένταση της μη αρρύθμιστης υπεργλυκαιμίας. Αυτό εξηγεί γιατί, κατά τη στιγμή της διάγνωσης, περίπου το 20% των ατόμων με νεοδιαγνωσμένο διαβήτη έχουν ήδη αμφιβληστροειδοπάθεια.
Ακόμη και στο προηγμένο σύστημα ιατρικής περίθαλψης των ΗΠΑ, η καθυστέρηση μεταξύ της εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2 και της διάγνωσής του μπορεί να φτάσει τα 10-12 χρόνια. Αυτό υποδεικνύει πιθανές επιπλοκές που θα μπορούσαν ίσως να είχαν αποφευχθεί εάν είχε γίνει έγκαιρη διάγνωση. Μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί το βάρος των επιπλοκών στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη καθυστέρηση στη διάγνωση.
Ανησυχητική αύξηση του διαβήτη τύπου 2 στους εφήβους και τα παιδιά
Υπάρχει επίσης μια ανησυχητική αύξηση του διαβήτη τύπου 2 στους εφήβους και τα παιδιά. Σε 19 μελέτες, ο υψηλότερος αναφερόμενος επιπολασμός του διαβήτη τύπου 2 στους νέους ήταν στη Βραζιλία, το Μεξικό, τους αυτόχθονες πληθυσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά και τον μαύρο πληθυσμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, με ποσοστά που κυμαίνονται από 160 ανά 100.000 έως 3.300 ανά 100.000.
Όταν ο διαβήτης επηρεάζει τη νεολαία, ο κίνδυνος για επιπλοκές είναι ιδιαίτερα υψηλός, επειδή αυτά τα άτομα θα ζουν με την πάθηση για πολύ περισσότερο από αυτά που διαγιγνώσκονται σε μεταγενέστερη ηλικία.
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε από την Ομάδα Μελέτης TODAY, στο τέλος μιας μέσης παρακολούθησης 10 ετών, το 54% των ατόμων με διαβήτη νεανικής έναρξης (μέση ηλικία έναρξης κατά τη διάγνωση τα 14 έτη) είχαν δύο ή περισσότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου εκτός από τον διαβήτη τύπου 2. Περίπου το 20% είχε τρεις ή περισσότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου στο τέλος της παρακολούθησης (με λιγότερο του 1% να είχε τρεις ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου στην αρχική ηλικία των 14 ετών).
Με το αυξανόμενο ποσοστό του διαβήτη στη νεολαία, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αδιάγνωστος διαβήτης θα μπορούσε αναμφισβήτητα να είναι αρκετά υψηλός σε αυτόν τον πληθυσμό λόγω έλλειψης τακτικών εξετάσεων, μπορεί κανείς να υποθέσει τη χιονοστιβάδα των καρδιαγγειακών συμβάντων που θα μπορούσε να μας περιμένει τα επόμενα χρόνια .
Κίνδυνος COVID-19 και Διαβήτης
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα πρώιμα δεδομένα έδειξαν ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος νοσηρότητας και θνησιμότητας από τη νόσο COVID-19 σε άτομα με διαβήτη.
Μετά από προσαρμογή για το φύλο, την ηλικία, τον δείκτη μάζας σώματος και αρκετές συννοσηρότητες, τα άτομα με αδιάγνωστο διαβήτη τύπου 2 είχαν υψηλότερες πιθανότητες σοβαρής νόσου (αναλογία πιθανοτήτων [OR] 7,91; 95% CI, 2,59-28,07) από εκείνα με προηγουμένως διαγνωσμένο διαβήτη ( Ή 3,14, 95% CI, 1,12-10,31), με τις δύο ομάδες να συγκρίνονται με άτομα με φυσιολογική γλυκόζη.
Σε σύγκριση με τα άτομα με φυσιολογική γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (A1c), τα άτομα με αδιάγνωστο διαβήτη τύπου 2 είχαν υψηλότερη θνησιμότητα (αναλογία κινδύνου [HR] 5,51; 95% CI, 1,28-23,81), ακολουθούμενα από εκείνα με προηγουμένως διαγνωσμένο διαβήτη τύπου 2 (HR 4,98; 95 % CI, 1,19-20,74). Ωστόσο, όταν έγινε προσαρμογή κατά ηλικία, φύλο, δείκτη μάζας σώματος και συννοσηρότητες, μόνο ο αδιάγνωστος διαβήτης τύπου 2 παρέμεινε συνδεδεμένος με τη θνησιμότητα.
Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η λοίμωξη COVID-19 αύξησε σημαντικά τον κίνδυνο για διαβήτη κατά περίπου 40% σε 1 έτος, πράγμα που σημαίνει ότι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα θα πρέπει να παρακολουθούνται μετά τη νόσηση COVID-19.
Βιβλιογραφία
IDF Diabetes Atlas 2021. Accessed at https://diabetesatlas.org/atlas/tenth-edition/
The TODAY Study Group, Rachana D.Shah, et al. Cardiovascular risk factor progression in adolescents and young adults with youth-onset type 2 diabetes. Journal of Diabetes and its Complications Volume 36, Issue 3, March 2022, 108123.
Omar Yaxmehen Bello-Chavolla, et al. Predicting Mortality Due to SARS-CoV-2: A Mechanistic Score Relating Obesity and Diabetes to COVID-19 Outcomes in Mexico. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, Volume 105, Issue 8, August 2020, Pages 2752–2761.
Yan Xie, Ziyad Al-Aly. Risks and burdens of incident diabetes in long COVID: a cohort study. The Lancet Diabetes & Endocrinology
Available online 21 March 2022.
