Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη, το φάρμακο δεν βελτίωσε σημαντικά τα αποτελέσματα.
Η ντουλοξετίνη (Cymbalta και γενόσημα) είναι ένας αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης που αναπτύχθηκε αρχικά για τη θεραπεία ασθενών με κατάθλιψη. Ωστόσο, μπορεί να μειώσει τον πόνο μέσω μηχανισμών κεντρικής δράσης και είναι εγκεκριμένο από το FDA των ΗΠΑ για τη θεραπεία του «χρόνιου μυοσκελετικού πόνου». Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας συνιστά τη ντουλοξετίνη «υπό όρους» ως επιλογή για ασθενείς με επώδυνη οστεοαρθρίτιδα, αλλά η αποτελεσματικότητά της σε περιστατικά πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι ασαφής.
Σε πρόσφατη μελέτη που περιελάμβανε 133 ασθενείς με επώδυνη ΟΑ στο γόνατο ή στο ισχίο, ιατρεία πρωτοβάθμιας περίθαλψης τυχαιοποιήθηκαν για να παρέχουν είτε τη συνήθη φροντίδα μόνη είτε τη συνήθη φροντίδα συν ντουλοξετίνη (αρχικά 30 mg ημερησίως, τιτλοποιημένα σε 60 mg μετά από 1 εβδομάδα εάν ήταν ανεκτά). Όλοι οι ασθενείς δεν είχαν ανταποκριθεί ή δεν μπορούσαν να λάβουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Σε τυποποιημένες κλίμακες, οι βαθμολογίες για τον πόνο και τη λειτουργία δεν διέφεραν σημαντικά στις ομάδες ντουλοξετίνης και μη ντουλοξετίνης σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια 12 μηνών. Μέχρι τους 12 μήνες, περίπου το 60% των ληπτών ντουλοξετίνης δεν την έπαιρναν πλέον λόγω παρενεργειών ή λόγω αναποτελεσματικότητας. Περίπου οι μισοί ασθενείς πληρούσαν τα κριτήρια για «κεντρικά ευαισθητοποιημένο πόνο», αλλά η ντουλοξετίνη δεν ήταν αποτελεσματική σε αυτήν την υποομάδα.
Σε αυτήν την πραγματιστική μελέτη βασισμένη στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, η ντουλοξετίνη δεν παρείχε σημαντικό όφελος σε ασθενείς με ΟΑ. Είναι ενδιαφέρον ότι μια άλλη ερευνητική ομάδα έδειξε πρόσφατα ότι η ντουλοξετίνη είναι οικονομικά αποδοτική για ασθενείς με ΟΑ του γόνατος σύμφωνα με ένα μοντέλο ανάλυσης απόφασης που χρησιμοποίησε δεδομένα αποτελέσματος από προηγούμενη μελέτη. Πώς πρέπει να συμβιβάσουμε αυτά τα αντιφατικά συμπεράσματα; Επειδή οι ασθενείς με χρόνιο πόνο διαφέρουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, τα αντικρουόμενα δεδομένα δεν προκαλούν έκπληξη. Η ντουλοξετίνη πιθανώς ωφελεί μια υποομάδα ασθενών με ΟΑ που δεν μπορούν να εντοπιστούν μελλοντικά και μια χρονικά περιορισμένη θεραπευτική δοκιμή μπορεί να είναι λογική για όσους δεν έχουν άλλες επιλογές θεραπείας.
Βιβλιογραφία
van den Driest JJ et al. No added value of duloxetine in patients with chronic pain due to hip or knee osteoarthritis: A cluster-randomized trial. Arthritis Rheumatol 2022 May; 74:818.
Lenhard NK et al. Does screening for depressive symptoms help optimize duloxetine use in knee osteoarthritis patients with moderate pain? A cost-effectiveness analysis. Arthritis Rheumatol 2022 May; 74:776.
