Οι ενήλικες και τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 που χρησιμοποιούσαν βιονικό πάγκρεας μόνο με ινσουλίνη είχαν μειωμένη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) χωρίς αύξηση της υπογλυκαιμίας και άλλες βελτιωμένες μετρήσεις σε σύγκριση με την συνήθη περίθαλψη.
Η μελέτη Insulin-Only Bionic Pancreas Pivotal Trial πέτυχε βασικά πρωτεύοντα και δευτερεύοντα τελικά σημεία σε ενήλικες και παιδιά με διαβήτη τύπου 1, σύμφωνα με δεδομένα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια ενός μίνι συμποσίου στις Επιστημονικές Συνεδρίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.
Το iLet bionic pancreas (Beta Bionics) είναι μια συσκευή έρευνας μεγέθους τσέπης, φορητή, σχεδιασμένη να προσδιορίζει και να παρέχει αυτόνομα δόσεις ινσουλίνης για τον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα για άτομα με διαβήτη. Έχει σχεδιαστεί για να φοριέται σαν αντλία ινσουλίνης. Ωστόσο, οι χρήστες θα εισαγάγουν μόνο το σωματικό τους βάρος για να αρχικοποιήσουν τη θεραπεία και δεν θα ορίζουν καμία παράμετρο ινσουλίνης. Η συσκευή έχει σχεδιαστεί για να τιτλοδοτεί και να εγχύει αυτόματα ινσουλίνη χωρίς να απαιτεί από τον χρήστη να μετράει υδατάνθρακες, να ορίζει αναλογίες ινσουλίνης προς υδατάνθρακες, να ορίζει βασικούς ρυθμούς ινσουλίνης, να ορίζει διορθωτικούς παράγοντες ή να προσδιορίζει bolus ινσουλίνη για γεύματα ή διορθώσεις, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας.
Αυτή είναι μια αρκετά νέα και διαφορετική έννοια στον αυτοματισμό.
Μεγάλη, ποικιλόμορφη μελέτη
Η βασική μελέτη σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του βιονικού παγκρέατος iLet σε σύγκριση με το τρέχον πρότυπο περίθαλψης με ινσουλινοθεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1 για 13 εβδομάδες.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας ενός αυτοματοποιημένου συστήματος χορήγησης ινσουλίνης.
Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 440 ενήλικες και παιδιά ηλικίας 6 ετών και άνω με διαβήτη τύπου 1 σε 16 τοποθεσίες στις Η.Π.Α.
Αυτή η τυχαιοποιημένη μελέτη περιελάμβανε έναν πιο ποικίλο πληθυσμό ενηλίκων με διαβήτη τύπου 1 από προηγούμενες βασικές μελέτες υβριδικών συστημάτων κλειστού βρόχου σε σχέση με την αντιπροσώπευση μειοψηφίας, τη μέθοδο χορήγησης ινσουλίνης και τα επίπεδα HbA1c.
Οι συμμετέχοντες ανατέθηκαν τυχαία στο βιονικό πάγκρεας ή για να συνεχίσουν την τυπική περίθαλψή τους από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2021. Το 77% των συμμετεχόντων ήταν μη Ισπανόφωνοι λευκοί, το 10% μη Ισπανόφωνοι μαύροι, το 9% Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι και 4% άλλοι. Η τυπική ομάδα φροντίδας περιελάμβανε περίπου το ένα τρίτο σε συστήματα αυτοματοποιημένης χορήγησης ινσουλίνης, το ένα τρίτο σε θεραπεία με αντλία ινσουλίνης με συνεχή παρακολούθηση γλυκόζης και το ένα τρίτο σε θεραπεία πολλαπλών καθημερινών ενέσεων με CGM.
Η κύρια έκβαση ήταν η HbA1c στις 13 εβδομάδες.
Αποτελέσματα πρωτογενούς ανάλυσης
Η αρχική ανάλυση συνέκρινε τα αποτελέσματα με το βιονικό πάγκρεας, χρησιμοποιώντας ινσουλίνη lispro (Humalog, Novo Nordisk) ή ασπαρτική ινσουλίνη (NovoLog, Novo Nordisk), με την τυπική φροντίδα σε 326 ενήλικες και παιδιά. Οι υπόλοιποι 114 ενήλικες χρησιμοποίησαν το βιονικό πάγκρεας με ινσουλίνη ταχείας δράσης (Fiasp, Novo Nordisk).
Στις 13 εβδομάδες, τα ακόλουθα αποτελέσματα βελτιώθηκαν σε σχέση με την τυπική περίθαλψη:
Σημαντική μείωση της HbA1c: Στις 13 εβδομάδες, η μέση HbA1c μειώθηκε κατά 0,5% στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος έναντι της τυπικής φροντίδας (P < .001). Σε άτομα με αρχική τιμή HbA1c υψηλότερη από 7%, η μέση μείωση της HbA1c ήταν 0,7% για την ομάδα του βιονικού παγκρέατος έναντι της τυπικής φροντίδας (P < .001).
Καμία αύξηση στην υπογλυκαιμία: Όσοι χρησιμοποίησαν το βιονικό πάγκρεας δεν παρουσίασαν καμία σημαντική αύξηση στο μέσο χρόνο που αφιερώθηκε με τιμές CGM μικρότερες από 54 mg/dL σε διάστημα 13 εβδομάδων σε σύγκριση με την τυπική περίθαλψη (P < 0,001 για μη κατωτερότητα).
Αυξημένος χρόνος στο εύρος: Όσοι χρησιμοποίησαν το βιονικό πάγκρεας είχαν κατά μέσο όρο 2,6 ώρες περισσότερο χρόνο σε εύρος (70-180 mg/dL) την ημέρα σε διάστημα 13 εβδομάδων έναντι της τυπικής περίθαλψης (P < .001).
Πρόσθετες αναλύσεις
Αναφέρθηκαν αποτελέσματα από 161 ενήλικες που χρησιμοποιούσαν ινσουλίνη aspart ή lispro. Σε αυτήν την κοόρτη, η μέση HbA1c μειώθηκε από 7,6% στην έναρξη σε 7,1% στις 13 εβδομάδες στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος έναντι 7,5% στην ομάδα τυπικής φροντίδας (P < .001). Επιπλέον, βελτίωση της HbA1c μεγαλύτερη από 0,5% στις 13 εβδομάδες σημειώθηκε στο 43% της ομάδας βιονικού παγκρέατος έναντι 17% της ομάδας τυπικής φροντίδας (P <.001) και μεγαλύτερη από 1% στο 23% έναντι 4%, αντίστοιχα (Ρ < .001). Μεγαλύτερες βελτιώσεις σημειώθηκαν σε άτομα με υψηλότερα επίπεδα HbA1c κατά την έναρξη.
Ο χρόνος στο εύρος βελτιώθηκε μετά από μόλις 1 ημέρα χρήσης του βιονικού παγκρέατος. Στις 13 εβδομάδες, όσοι έλαβαν βιονικό πάγκρεας περνούσαν 11% περισσότερο χρόνο στο εύρος (2,6 ώρες την ημέρα) σε σύγκριση με την τυπική περίθαλψη (P < 0,001). Δεν αναφέρθηκε καμία διαφορά στο χρόνο που υπήρχε κάτω από 54 mg/dL.
Επτά σοβαρά συμβάντα υπογλυκαιμίας αναφέρθηκαν στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος (25,5 ανά 100 ανθρωπο-έτη) και δύο στην ομάδα τυπικής φροντίδας (14,2 ανά 100 ανθρωπο-έτη). Δεν παρουσιάστηκαν περιστατικά διαβητικής κετοξέωσης. Τριάντα ανεπιθύμητες ενέργειες υπεργλυκαιμίας που σχετίζονται με αποτυχίες του σετ έγχυσης εμφανίστηκαν στην ομάδα βιονικού παγκρέατος (ποσοστό αποτυχίας = 0,9 για 3.203 σετ έγχυσης).
Παρουσιάστηκαν επίσης αποτελέσματα από 165 παιδιά που χρησιμοποιούσαν ινσουλίνη aspart ή lispro. Στην παιδιατρική κοόρτη, η μέση HbA1c μειώθηκε από 8,1% στην έναρξη σε 7,5% στις 13 εβδομάδες στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος και παρέμεινε σταθερή στο 7,8% στην ομάδα τυπικής φροντίδας (P < .001). HbA1c βελτίωση μεγαλύτερη από 0,5% στις 13 εβδομάδες σημειώθηκε στο 51% της ομάδας βιονικού παγκρέατος έναντι 17% της ομάδας τυπικής φροντίδας (P < 0,001) και μεγαλύτερη από 1% στο 29% έναντι 6%, αντίστοιχα (Ρ < .001). Όπως και στους ενήλικες, μεγαλύτερες βελτιώσεις στην HbA1c σημειώθηκαν σε εκείνους με υψηλότερα επίπεδα κατά την έναρξη.
Στις 13 εβδομάδες, όσοι έλαβαν βιονικό πάγκρεας περνούσαν 10% περισσότερο χρόνο στο εύρος (2,4 ώρες την ημέρα) σε σύγκριση με την τυπική περίθαλψη (P < 0,001). Και πάλι, δεν υπήρχε διαφορά στον χρόνο που αφιερώθηκε με γλυκόζη κάτω από 54 mg/dL.
Τρία σοβαρά συμβάντα υπογλυκαιμίας αναφέρθηκαν στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος (10,4 ανά 100 ανθρωπο-έτη) και ένα στην ομάδα τυπικής φροντίδας (7,3 ανά 100 ανθρωπο-έτη). Δεν συνέβησαν συμβάντα DKA. Υπήρχαν 30 ανεπιθύμητες ενέργειες υπεργλυκαιμίας που σχετίζονται με αποτυχίες σετ έγχυσης στην ομάδα του βιονικού παγκρέατος (ποσοστό αποτυχίας = 3% για 3.420 σετ έγχυσης).
Σε μια άλλη ανάλυση, τονίστηκε μια σύγκριση του βιονικού παγκρέατος χρησιμοποιώντας ινσουλίνη ταχείας δράσης aspart (n = 114 ενήλικες) σε σύγκριση με το πρότυπο περίθαλψης (n = 54 ενήλικες) και σε σύγκριση με το βιονικό πάγκρεας που χρησιμοποιεί ινσουλίνη aspart ή ινσουλίνη lispro (n = 107 ενήλικες).
Σε σύγκριση με την τυπική φροντίδα, η HbA1c βελτιώθηκε με το βιονικό πάγκρεας χρησιμοποιώντας ινσουλίνη ασπάρτης ταχείας δράσης χωρίς να αυξάνει την υπογλυκαιμία που μετράται με CGM.
Στις 13 εβδομάδες, η μέση HbA1c μειώθηκε από 7,8% σε 7,1% στην ομάδα ασπάρτης ινσουλίνης ταχείας δράσης και από 7,6% σε 7,1% στην ομάδα ινσουλίνης aspart/lispro (P < 0,001 και για τις δύο).
Σε σύγκριση με το βιονικό πάγκρεας που χρησιμοποιεί ινσουλίνη aspart ή lispro, δεν υπήρχε διαφορά στην HbA1c, καμία διαφορά στη μέση γλυκόζη, διαφορά 2% στο μέσο χρόνο στο εύρος λόγω διαφορών κατά τη διάρκεια της ημέρας, μια αύξηση στην αναλογία με την ώρα στο εύρος μεγαλύτερο από 70% και καμία σημαντική διαφορά στο ποσοστό με αύξηση του χρόνου στο εύρος κατά 5% ή περισσότερο ή 10% ή περισσότερο.
Σε άλλα αποτελέσματα, δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων σε εννέα έρευνες αποτελεσμάτων που αναφέρθηκαν από ασθενείς.
Επιπλέον αποτελέσματα που αναφέρθηκαν από ασθενείς
Οι ενήλικες που χρησιμοποιούν το βιονικό πάγκρεας ανέφεραν μειωμένη δυσφορία για τον διαβήτη, βελτιωμένο φόβο για υπογλυκαιμία και βελτιωμένη ευεξία. Μεταξύ των παιδιατρικών ασθενών που χρησιμοποιούν τη συσκευή, η δυσφορία κατά την έναρξη συσχετίστηκε με μια πιο απότομη μείωση της HbA1c σε σύγκριση με την ομάδα τυπικής φροντίδας. Οι γονείς των παιδιών στη μελέτη ανέφεραν επίσης ικανοποίηση και αποδοχή από το βιονικό πάγκρεας.
Συνολικά
Σε σύγκριση με ένα απαιτητικό πρότυπο φροντίδας, το βιονικό πάγκρεας μείωσε την HbA1c κατά ένα κλινικά σημαντικό περιθώριο (0,5%) συνολικά και σε υποομάδες και δεν αύξησε την υπογλυκαιμία. Πέτυχε ύξηση του χρόνου στο εύρος κατά 2,4 έως 3,1 ώρες την ημέρα, μειωμένη μέση γλυκόζη, μείωση του χρόνου πάνω από 180 mg/dL και πάνω από 250 mg/dL, έδωσε εύλογο έλεγχο της γλυκαιμίας χωρίς εισαγωγή CGM και αυτόνομα παρήγαγε και ενημέρωσε ένα σχήμα ανοιχτής αντλίας που έδινε εύλογο έλεγχο της γλυκαιμίας.
