Η αμιτριπτυλίνη σε συνδυασμό με πρεγκαμπαλίνη, η πρεγκαμπαλίνη μαζί με αμιτριπτυλίνη και η ντουλοξετίνη μαζί με πρεγκαμπαλίνη ήταν παρόμοια αποτελεσματικές για τον έλεγχο του πόνου, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Οι διαθέσιμες θεραπείες για τη διαβητική περιφερική νευροπάθεια φαίνονται εξίσου αποτελεσματικές, ενώ η συνδυαστική θεραπεία αποτελεί επιλογή όταν η μονοθεραπεία αποτυγχάνει, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Ερευνητές στο Ηνωμένο Βασίλειο πραγματοποίησαν μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή διασταυρούμενη μελέτη σε ασθενείς με διαβητική περιφερική νευροπάθεια για να συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα των συνιστώμενων από τις κατευθυντήριες γραμμές θεραπειών για αρχική αναλγητική θεραπεία. Οι συμμετέχοντες στρατολογήθηκαν μεταξύ 14 Νοεμβρίου 2017 και 29 Ιουλίου 2019 και συμπεριλήφθηκαν εάν είχαν διαβητική περιφερική νευροπάθεια με μέση βαθμολογία στην ημερήσια κλίμακα αριθμητικής αξιολόγησης πόνου (NRS) 4 ή υψηλότερη (εύρος 0 έως 10). Η παρακολούθηση συνεχίστηκε έως τις 24 Ιουλίου 2020.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία για να λάβουν μία από τις έξι διατεταγμένες αλληλουχίες από τρία σχήματα θεραπείας:
- αμιτριπτυλίνη συμπληρωμένη με πρεγκαμπαλίνη,
- πρεγκαμπαλίνη συμπληρωμένη με αμιτριπτυλίνη και
- ντουλοξετίνη συμπληρωμένη με πρεγκαμπαλίνη.
- Η μονοθεραπεία χορηγήθηκε για έξι εβδομάδες και στη συνέχεια συμπληρώθηκε με τη συνδυασμένη φαρμακευτική αγωγή εάν η ανακούφιση από τον πόνο δεν ήταν η βέλτιστη, που ορίστηκε ως NRS μεγαλύτερη από 3.
Οι θεραπείες τιτλοποιήθηκαν προς τη μέγιστη ανεκτή δόση, η οποία ήταν 75 mg/ημέρα για την αμιτριπτυλίνη, 120 mg/ημέρα για τη ντουλοξετίνη και 600 mg/ημέρα για την πρεγκαμπαλίνη. Κάθε μονοπάτι θεραπείας διήρκεσε 16 εβδομάδες. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα της μελέτης ήταν η διαφορά στον μέσο ημερήσιο πόνο επτά ημερών κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας κάθε μονοπατιού θεραπείας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 22 Αυγούστου στο περιοδικό The Lancet.
Από τους 140 ασθενείς που ανατέθηκαν τυχαία στη θεραπεία, 130 συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση για την πρωτογενή έκβαση. Και για τα τρια σχήματα, οι μέσες βαθμολογίες NRS επτά ημερών την εβδομάδα 16 μειώθηκαν από μια μέση τιμή 6,6 κατά την έναρξη σε 3,3 την εβδομάδα 16. Η μέση διαφορά ήταν -0,1 (98,3% CI, -0,5 έως 0,3) για τη ντουλοξετίνη/πρεγκαμπαλίνη έναντι της αμιτριπτυλίνης/πρεγκαμπαλίνης, -0,1 (98,3% CI, -0,5 έως 0,3) για την πρεγκαμπαλίνη/αμιτριπτυλίνη έναντι της αμιτριπτυλίνης/πρεγκαμπαλίνης, και 0,0 (98,3% CI, −0,4 έως 0,4 έως 0,4 πρεγαμπαλίνης έναντι της τριπτυλίνης για την αμιτριπτυλίνη/πρεγκαμπαλίνη) ντουλοξετίνη/πρεγκαμπαλίνη.
Η μέση μείωση της βαθμολογίας NRS ήταν μεγαλύτερη στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία συνδυασμού από εκείνους που παρέμειναν σε μονοθεραπεία (1,0 έναντι 0,2). Όλες οι οδοί θεραπείας απέδωσαν παρόμοια βελτίωση στα μέτρα ποιότητας ζωής στη Σύντομη Έρευνα Γενικής Υγείας 36 στοιχείων, στην Κλίμακα Νοσοκομείου Άγχους και Κατάθλιψης και στον Δείκτη Σοβαρότητας Αϋπνίας. Ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν ζάλη στην οδό πρεγκαμπαλίνης/αμιτριπτυλίνης, ναυτία στην οδό ντουλοξετίνης/πρεγκαμπαλίνης και ξηροστομία στην οδό αμιτριπτυλίνης/πρεγκαμπαλίνης.
Οι περιορισμοί της μελέτης περιελάμβαναν την έλλειψη ομάδας εικονικού φαρμάκου και το υψηλό ποσοστό φθοράς. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι και οι τρεις οδοί θεραπείας προσέφεραν παρόμοια αναλγητική ανακούφιση σε ασθενείς με διαβητική περιφερική νευροπάθεια και ότι η συνδυαστική θεραπεία ήταν καλά ανεκτή και αποτελεσματική όταν ήταν απαραίτητο. Παρά τις μεγάλες διακυμάνσεις στο κόστος και τη διαθεσιμότητα της αμιτριπτυλίνης, της ντουλοξετίνης και της πρεγκαμπαλίνης σε όλο τον κόσμο, είναι καθησυχαστικό ότι και τα τρία είναι εξίσου αποτελεσματικά στην ανακούφιση του πόνου.
Ένα συνοδευτικό σχόλιο ανέφερε ότι η μελέτη παρείχε καλά στοιχεία για να υποστηρίξει την πρακτική της προσθήκης φαρμάκων όταν δεν παρέχεται επαρκής έλεγχος του πόνου από τη μονοθεραπεία και επίσης έδειξε ότι οι διαθέσιμες θεραπείες βελτίωσαν τα αποτελέσματα χωρίς πόνο, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και ο ύπνος. Οι συγγραφείς ζήτησαν περαιτέρω έρευνα για να απαντήσουν σε μια σειρά από εκκρεμή ερωτήματα, συμπεριλαμβανομένης της αποτελεσματικότητας των μη φαρμακολογικών παρεμβάσεων, των τοπικών φαρμάκων έναντι των από του στόματος φαρμάκων και του ρόλου των οπιοειδών. Η μελέτη αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, αλλά χρειάζονται ακόμα πολλά ακόμη βήματα.
Βιβλιογραφία
Solomon Tesfaye, et al. Comparison of amitriptyline supplemented with pregabalin, pregabalin supplemented with amitriptyline, and duloxetine supplemented with pregabalin for the treatment of diabetic peripheral neuropathic pain (OPTION-DM): a multicentre, double-blind, randomised crossover trial. The Lancet. VOLUME 400, ISSUE 10353, P680-690, AUGUST 27, 2022.
Melissa A Elafros, Brian C Callaghan. Effective treatment pathways exist for DPNP. The Lancet. VOLUME 400, ISSUE 10353, P639-641, AUGUST 27, 2022.
