Με τη χρήση μη επεμβατικού PET φθοριούχου νατρίου 18F και αξονικής αγγειογραφίας στεφανιαίων (CTA) για την ανίχνευση «θερμής» νόσου στις αρτηρίες, κατέστη δυνατό να προβλεφθεί ποιοι ασθενείς με πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου θα είχαν υποτροπιάζοντα στεφανιαία συμβάντα.
Το PET χρησιμοποιείται συχνά για διαγνωστικούς λόγους στον καρκίνο. Χρησιμοποιεί ποζιτρόνια για να παράγει ένα σήμα, ώστε να μπορούμε να δούμε εξωτερικά τη βιολογία του τι συμβαίνει στο σώμα χωρίς να εισάγουμε καθετήρες. Αυτό που έγινε πρόσφατα είναι να αναπτυχθεί μια τεχνική χρησιμοποιώντας έναν ελαφρώς διαφορετικό ιχνηθέτη, το 18F-φθοριούχο νάτριο. Αυτό που κάνει είναι να συνδέεται με τη σκλήρυνση εντός των στεφανιαίων αρτηριών και να εντοπίζει περιοχές ενεργού νόσου στις αρτηρίες. Δεν είναι σαν ένα clacium score σε καμία περίπτωση. Μας δείχνει τη δραστηριότητα της ίδιας της πλάκας. Αυτή είναι δυνητικά η πρώτη τεχνική όπου μπορούμε πραγματικά να δούμε εξωτερικά, χρησιμοποιώντας μια αξονική τομογραφία PET, εάν οι στεφανιαίες αρτηρίες ενός ασθενούς είναι «θερμές» και φλεγμονώδεις και επομένως μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή προσβολή. Φωτίζει ακριβώς την περιοχή που μπορεί να οδηγήσει σε επεισόδιο.
Παραδοσιακά, η πρόβλεψη μελλοντικών καρδιαγγειακών συμβάντων σε ασθενείς με έμφραγμα μυοκαρδίου γίνεται με τη βαθμολογία GRACE ή με μια επεμβατική αγγειογραφία για την αξιολόγηση των στενών αρτηριών. Το πρόβλημα με αυτά τα πράγματα είναι ότι οι βαθμολογίες είναι ανακριβείς και η αγγειογραφία εξετάζει τις στενώσεις, αλλά γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες επαναλαμβανόμενες καρδιακές προσβολές προέρχονται από αρτηριακή νόσο που δεν έχει τόσο μεγάλη στένωση.
Για τη μελέτη PRE18FFIR, ο Newby και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μη επεμβατικό 18F-φθοριούχο νάτριο PET και στεφανιαία CTA σε 704 ασθενείς με πρόσφατο έμφραγμα μυοκαρδίου και πολυαγγειακή νόσο (4% με ένα αγγείο, 55% με δύο αγγεία, 34% με τρία αγγεία, 7% με αριστερό κύριο ). Τα κλινικά καταληκτικά σημεία ενδιαφέροντος ήταν ο θάνατος από στεφανιαία νόσο (CHD), το έμφραγμα (MI), ο θάνατος από κάθε αιτία και η τοποθέτηση στεντ ή CABG. Η διάμεση παρακολούθηση ήταν 4 χρόνια.
Υπήρχαν 712 ασθενείς που παρακολούθησαν την αρχική επίσκεψη. Έξι είχαν μια ατελή σάρωση PET (τρεις λόγω κλειστοφοβίας, μία λόγω κρίσης πανικού, μία λόγω άγχους και μία λόγω δυσλειτουργίας του συστήματος) και δύο χάθηκαν στην παρακολούθηση.
Φάνηκε ότι αν χρησιμοποιήσουμε αυτή την τεχνική, μπορούμε πραγματικά να προβλέψουμε τον μελλοντικό κίνδυνο αυτών των ασθενών να υποστούν καρδιακή προσβολή, να πεθάνουν ή να πεθάνουν από καρδιακή νόσο, ειδικότερα.
Οι ασθενείς διαστρωματώθηκαν ανάλογα με το αν είχαν πολύ ενεργό νόσημα («θερμές αρτηρίες») ή όχι («ψυχρές αρτηρίες»). Σε σύγκριση με εκείνους με ψυχρές αρτηρίες, εκείνοι με θερμές αρτηρίες είχαν αυξημένο κίνδυνο για CHD θάνατο/MI (HR = 1,82; 95% CI, 1,07-3,1; P = 0,03; log-rank P = 0,025) και θάνατο από όλες τις αιτίες (HR = 2,43; 95% CI, 1,15-5,12; P = 0,02; log-rank P = 0,016). Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των ομάδων στην επαναγγείωση.
Αυτή είναι η πρώτη πραγματική επίδειξη σε μια ισχυρή, πολυκεντρική διεθνή μελέτη που δείχνει ότι μπορούμε να δούμε «θερμές» αθηρωματικές πλάκες που θα προκαλέσουν προβλήματα. Χρησιμοποιήθηκε μια τεχνική που είναι ευρέως διαθέσιμη στον καρκίνο, αλλά τώρα μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα και σε καρδιολογικούς ασθενείς. Και επιλέγει τα άτομα που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο μιας μελλοντικής εκδήλωσης καρδιαγγειακού επεισοδίου. Βοηθά όσον αφορά την παροχή συμβουλών στον ασθενή. Βοηθάει και σε ό,τι αφορά την κλιμάκωση των θεραπειών. Και είναι επίσης μια τεχνική κατά της οποίας θα μπορούσαμε ενδεχομένως να χρησιμοποιήσουμε τη δοκιμή νέων φαρμάκων για να δούμε αν μπορούμε να αποτρέψουμε περαιτέρω επαναλαμβανόμενα καρδιακά επεισόδια.
Πηγή
Newby DE, et al. Hot Line 7. Presented at: European Society of Cardiology Congress; Aug. 26-29, 2022; Barcelona, Spain (hybrid meeting).
