Μετά από μακροχρόνια παρακολούθηση σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη, δεν σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές στην έκβαση μεταξύ των 2 αυτών επιλογών.
Στη μεγαλύτερη τυχαιοποιημένη μέχρι σήμερα μελέτη ασθενών με ήπιο ασυμπτωματικό πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, 191 Σκανδιναβοί ασθενείς υπβλήθηκαν σε παραθυρεοειδεκτομή ή παρατήρηση χωρίς χειρουργική επέμβαση. Τα αρχικά αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν το 2007, δεν υπέδειξαν κλινικά σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα μετά από 2 χρόνια παρακολούθησης. Τώρα, οι ερευνητές παρείχαν τα δεδομένα της μακροπρόθεσμης παρακολούθησης σε δύο δημοσιεύσεις.
Κατά την έναρξη, η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 63 (εύρος ηλικίας 50–80 ετών) και το μέσο επίπεδο ασβεστίου στον ορό ήταν 10,6 mg/dL. Οι ασθενείς παρακολουθούνταν ετησίως για 10 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων το 18% των ασθενών υποβλήθηκαν σε χειρουργείο. Μόνο τρεις από αυτές τις επεμβάσεις οφείλονταν στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου στον ορό.
Στην ανάλυση πρόθεσης για θεραπεία, δεν σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων για ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάντα, κατάγματα ή νεφρολιθίαση κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Σε ποικίλες κλίμακες ποιότητας ζωής, μόνο μία μέτρηση («ζωτικότητα») ήταν σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα της χειρουργικής επέμβασης από ό,τι στην ομάδα παρατήρησης. Ωστόσο, η διαφορά (8 βαθμοί σε μια κλίμακα 100 βαθμών) ήταν αμφίβολης κλινικής σημασίας. Στα 15 χρόνια, η θνησιμότητα ήταν παρόμοια στις ομάδες παραθυρεοειδεκτομής και παρατήρησης (25% και 21%).
Για χρόνια, οι κλινικοί γιατροί συζητούσαν τις ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς με ήπιο ασυμπτωματικό υπερπαραθυρεοειδισμό – συνήθως ένα τυχαίο εύρημα στις εξετάσεις αίματος. Πολλοί κλινικοί γιατροί ακολουθούν τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές του 2014, οι οποίες συμβουλεύουν τη χειρουργική επέμβαση για ασυμπτωματικούς ασθενείς των οποίων το επίπεδο ασβεστίου στον ορό είναι >1 mg/dL υψηλότερο από το ανώτερο φυσιολογικό όριο, οι οποίοι είναι κάτω των 50 ετών ή που έχουν ορισμένες ανωμαλίες των οστών ή των νεφρών.
Αυτή η μελέτη έχει περιορισμούς — για παράδειγμα, περίπου 25 ασθενείς σε κάθε ομάδα αποσύρθηκαν για διάφορους λόγους κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Ωστόσο, το μήνυμα του είναι το αναμενόμενο: Οι περισσότεροι μεσήλικες και ηλικιωμένοι ασθενείς με ήπιο ασυμπτωματικό πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό τα πάνε καλά μόνο με την παρακολούθηση. Όταν οι ασθενείς επιλέγουν τη χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να παραπέμπονται σε χειρουργούς με εμπειρία στις σύγχρονες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Βιβλιογραφία
Pretorius M et al. Mortality and morbidity in mild primary hyperparathyroidism: Results From a 10-year prospective randomized controlled trial of parathyroidectomy versus observation. Ann Intern Med 2022 Apr 19.
Pretorius M et al. Effects of parathyroidectomy on quality of life: 10 years of data from a prospective randomized controlled trial on primary hyperparathyroidism (the SIPH-Study). J Bone Miner Res 2021 Jan; 36:3.
Bollerslev J et al. Medical observation, compared with parathyroidectomy, for asymptomatic primary hyperparathyroidism: A prospective, randomized trial. J Clin Endocrinol Metab 2007 May; 92:1687-92.
John P. Bilezikian, et al. Guidelines for the Management of Asymptomatic Primary Hyperparathyroidism: Summary Statement from the Fourth International Workshop. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. Volume 99, Issue 10, 1 October 2014, Pages 3561–3569.
