Ο διαβήτης αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των ανθρώπων παγκοσμίως. Περισσότεροι από 37 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν με διαβήτη τύπου 2, ο οποίος αποτελεί πάνω από το 11% του πληθυσμού των ΗΠΑ. Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η αυξανόμενη επίπτωση του διαβήτη και του προδιαβήτη μαζί: το 38% των ενηλίκων έχουν προδιαβήτη και 1,4 εκατομμύρια Αμερικανοί διαγιγνώσκονται με διαβήτη κάθε χρόνο. Η παγκόσμια κοινότητα έχει εστιάσει την προσοχή της στο τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτούς τους τεράστιους αριθμούς.
Ευτυχώς, πολλές διαβητολογικές εταιρείες και υπηρεσίες υγείας εργάζονται επιθετικά για να περιορίσουν τον διαβήτη στους δικούς τους πληθυσμούς. Τελευταία, έχει παρατηρηθεί μια αύξηση στην αναφορά στην προσπάθεια για «υποστροφή του διαβήτη». Κατανοώντας την ελκυστικότητα ενός τέτοιου αποτελέσματος, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη η φύση της ίδιας της νόσου καθώς εργαζόμαστε για τον μετριασμό της.
Για να είμαστε σαφείς, η υποστροφή ή πλήρης ίαση του διαβήτη δεν θεωρείται ακόμη ως μια εφικτή κατάσταση. Στα καλύτερα σενάρια, η ύφεση είναι μια πιο ακριβής περιγραφή του τι μπορεί να επιτευχθεί στα άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2. Παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο η ιατρική κοινότητα αναφέρεται στην ύφεση του καρκίνου όταν η θεραπεία είναι επιτυχής, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον σωστό όρο για να ορίσουμε την κατάσταση της νόσου.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 θεωρείται ότι βρίσκονται σε ύφεση αφού διατηρήσουν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (A1c < 6,5%) για τουλάχιστον 3 μήνες χωρίς να λαμβάνουν αντιδιαβητική φαρμακευτική αγωγή.
Ύφεση Διαβήτη, Όχι Υποστροφή
Ο ισχυρισμός υποστροφής του διαβήτη δεν είναι επιστημονικά ορθός. Αγνοεί την προοδευτική φύση της νόσου. Από τη στιγμή που ένα άτομο εμφανίσει διαβήτη τύπου 2, θα έχει πάντα στη ζωή του την τάση για αυτή τη νόσο, αφού ένα μεγάλο μέρος των β κυττάρων του παγκρέατος που εκκρίνουν την ινσουλίνη, έχει πάψει να λειτουργεί. Μπορεί να επιτύχει ύφεση μέσω της υγιεινής διατροφής, του περιορισμού των υδατανθράκων, της μείωσης του βάρους και άλλων τρόπων, αλλά η υποκείμενη φυσιολογία του διαβήτη δεν μπορεί πλέον να υποστραφεί. Ο όρος υποστροφή είναι λανθασμένος όταν χρησιμοποιείται για να περιγράψει άτομα που μετά βίας διατηρούνται κάτω από το όριο του A1c του 6,5% και μπορεί εύκολα να ξαναεμφανίσουν συμπτώματα. Το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο περίπλοκο, που ακόμη και οι πιο λεπτές αλλαγές μπορούν να ωθήσουν ένα άτομο ξανά σε διαβητική κατάσταση.
Ακόμη και μετά τη βαριατρική χειρουργική επέμβαση, η οποία έχει καθιερωθεί ως αποτελεσματική θεραπεία για άτομα με διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία, η ιατρική κοινότητα συμφωνεί ότι μόνο η ύφεση είναι δυνατή. Ο διαβήτης τύπου 2 φαίνεται να υποτροπιάζει 3-15 χρόνια μετά την επέμβαση στο 30%-50% των ασθενών που παρουσιάζουν αρχικά ύφεση μετά την επέμβαση. Εάν ένα άτομο αφήσει τη διατροφή του ελεύθερη ή και εάν ανακτήσει το βάρος που έχασε, τα συμπτώματα του διαβήτη θα εμφανιστούν ξανά.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ο όρος «υποστροφή» είναι προβληματικός είναι ότι μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι έχουν νικήσει την ασθένεια. Στην πραγματικότητα, η παρατεταμένη ύφεση απαιτεί συνεχή τήρηση ενός προγράμματος πρόληψης του διαβήτη. Αφού δεν χρειάζονται πλέον φάρμακα, ένα άτομο πιθανότατα θα πρέπει να διατηρήσει το πρόγραμμα διατροφής του, το πρόγραμμα φυσικής κατάστασης και την ψυχική του φροντίδα. Εάν αυτό το άτομο αφήσει τη διατροφή του ανεξέλεγκτη και ξαναπάρει βάρος, τα συμπτώματα του διαβήτη θα επανεμφανιστούν. Αυτός είναι ο λόγος που ο διαβήτης θεωρείται χρόνια πάθηση.
Τα άτομα με διαβήτη θα πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς και να υποστηρίζονται για την επιτυχή αντιμετώπιση της νόσου. Σε όσους επιτυγχάνουν την ύφεση, θα πρέπει να γίνονται τακτικές εξετάσεις τουλάχιστον ετησίως για να καθοριστεί η μακροχρόνια διατήρηση και να διασφαλιστεί ότι παραμένουν κάτω από το όριο της A1c. Ακόμη και όταν βρίσκονται σε ύφεση, τα άτομα με διαβήτη θα πρέπει να υποβάλλονται σε εξετάσεις ρουτίνας για πιθανές επιπλοκές της νόσου.
Πολλές αξιόλογες ιατρικές και τεχνολογικές καινοτομίες έχουν επιτευχθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Τα άτομα με διαβήτη έχουν ως αποτέλεσμα μια πιο υγιή, κανονική ζωή και η προσπάθεια για μείωση του επιπολασμού της νόσου είναι ένας στόχος που έχουν θέσει όλοι οι οργανισμοί παγκόσμια.
Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να μειώσουμε τον επιπολασμό του διαβήτη είναι να εργαστούμε μαζί ως κοινότητα υγείας για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό σημαίνει επίσης ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη χρήση του κλινικού ορισμού της υποστροφής με χαλαρό τρόπο. Χρησιμοποιώντας τον σωστό όρο «ύφεση» του διαβήτη τύπου 2, ελπίζουμε να τονίσουμε τη σημασία της τήρησης πρακτικών μακροπρόθεσμης αντιμετώπισης, όπως η υγιεινή διατροφή, η άσκηση, η φροντίδα της ψυχικής υγείας και οι τακτικοί έλεγχοι για τη διατήρηση της ύφεσης.
