Περισσότεροι από τους μισούς νοσηλευόμενους ενήλικες με καρδιακή ανεπάρκεια έχουν αποφρακτική άπνοια ύπνου ή κεντρική υπνική άπνοια, με το ανδρικό φύλο, τον υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), την αυξημένη καρδιακή συχνότητα και τις αυξημένες συννοσηρότητες να είναι οι κύριοι προδιαθεσικοί παράγοντες.
Λαμβάνοντας υπόψη τη συχνή εμφάνιση διαταραχής της υπμικής άπνοιας στην καρδιακή ανεπάρκεια και την δυσμενή πρόγνωσή της, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αυτής της διαταραχής μπορεί να αποβεί ευεργετική. Τα υποκειμενικά συμπτώματα υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας συχνά απουσιάζουν σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια που ταυτόχρονα έχουν και υπνική άπνοια και ως εκ τούτου συχνά η διάγνωση ξεφεύγει.
Ο Zhang και οι συνεργάτες του ανέλυσαν δεδομένα από μελέτες ύπνου που περιλάμβαναν 1.069 ενήλικες που νοσηλεύτηκαν για καρδιακή ανεπάρκεια από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Φεβρουάριο του 2019. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 56 έτη. Ο μέσος ΔΜΣ ήταν 24,9 kg/m2. Η διαταραχή της αναπνοής κατά τον ύπνο κατηγοριοποιήθηκε ως μη/ήπια διαταραχή της αναπνοής ύπνου, αποφρακτική άπνοια ύπνου (OSA) και κεντρική υπνική άπνοια (CSA).
Εντός της ομάδας, ο επιπολασμός του OSA και του CSA ήταν 16,6% και 36,9%, αντίστοιχα. Οι ασθενείς με OSA ή CSA ήταν πιο πιθανό να είναι άνδρες, να έχουν υψηλότερο ΔΜΣ και να έχουν περισσότερες συννοσηρότητες.
Στην ανάλυση λογιστικής παλινδρόμησης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αρσενικό φύλο (OR = 1,803; 95% CI, 1,099-2,958), ο ΔΜΣ για κάθε αύξηση κατά 5 kg/m2 (OR = 2,27; 95% CI, 1,852-2,783), η υπέρταση (OR = 2,719 95% CI, 1.817-4.07), ο διαβήτης (OR = 1.477; 95% CI, 1.02-2.139) και κάθε αύξηση 5% στο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας (OR = 1.126; 95% CI, 1.053-1) ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες του OSA.
Ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της CSA ήταν το αρσενικό φύλο (OR = 1.699; 95% CI, 1.085-1.271), ηλικία ανά 10 χρόνια (OR = 1.235; 95% CI, 1.118-1.363), καρδιακή συχνότητα ανά 10 bpm (OR = 1.174; % CI, 1,099-2,958), τα επίπεδα νατριουρητικού πεπτιδίου NT-proBNP (OR = 1,234, 95% CI, 1,089-1,398) και η υποκαπνία (OR = 1,455, 95% CI, 1,1105-1). Το υψηλότερο LVEF ήταν προστατευτικό έναντι του CSA, με OR 0,882 ανά 5% αύξηση (95% CI, 0,835-0,932).
Η μελέτη αυτή λοιπόν διαπίστωσε ότι το ανδρικό φύλο, ο ΔΜΣ, η υπέρταση, ο διαβήτης και το LVEF ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες του OSA, υποδεικνύοντας μια στενή σχέση μεταξύ του OSA και του μεταβολικού συνδρόμου. Η ηλικία, το ανδρικό φύλο, ο καρδιακός ρυθμός, τα επίπεδα LVEF, NT-proBNP και η υποκαπνία είναι ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες της CSA σε νοσηλευόμενους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, υποδηλώνοντας ότι η CSA είναι πιο πιθανό να είναι δείκτης αλλά και αποτέλεσμα της σοβαρότητας της καρδιακής ανεπάρκειας.
Βιβλιογραφία
Huang B, et al. Clin Cardiol. 2022;doi:10.1002/clc.23925.
