Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, αρκετές μελέτες έχουν δείξει μια συσχέτιση μεταξύ των καθυστερημένων γευμάτων και της παχυσαρκίας. Σε μια νέα μελέτη από το Brigham and Women’s Hospital στη Βοστώνη, οι ερευνητές εξέτασαν πιθανούς μηχανισμούς πίσω από αυτό το φαινόμενο.
Δεκαέξι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι νέοι ενήλικες συμφώνησαν να έχουν τα γεύματα και τη σωματική τους δραστηριότητα ελεγχόμενη από το πρωτόκολλο της μελέτης για αρκετούς μήνες. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης του «πρώιμου γεύματος», οι συμμετέχοντες έτρωγαν γεύματα περίπου στις 9 π.μ., 1 μ.μ. και 5 μ.μ., ενώ στην περίοδο του «καθυστερημένου γεύματος», έτρωγαν περίπου στις 13:00, 5 μ.μ. και 9 μ.μ. Η συνολική ποσότητα θερμίδων και σωματικής δραστηριότητας κατά τις δύο περιόδους μελέτης ήταν πανομοιότυπη: Μόνο οι ώρες γευμάτων ήταν διαφορετικές.
Το καθυστερημένο φαγητό είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα: Μείωσε τα επίπεδα της ορμόνης που μειώνει την όρεξη, της λεπτίνης, και αύξησε πολύ την πείνα. Αύξησε την αποθήκευση λιπαρών οξέων και μείωσε την καύση των λιπαρών οξέων στα λιποκύτταρα. Και τέλος μείωσε την ενεργειακή κατανάλωση κατά την αφύπνιση. Αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων που εμπλέκονται στους κυτταρικούς κιρκαδικούς ρυθμούς και στα γονίδια που είναι γνωστό ότι ελέγχουν την αποθήκευση και την καύση των λιπαρών οξέων φάνηκε ότι ευθύνονται σαφώς γι’ αυτές τις διαφορές.
Τα κύτταρά μας έχουν κιρκάδιους ρυθμούς που μπορούν να αλλάξουν τις βιολογικές διεργασίες μέσα στα κύτταρα ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Επομένως, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης είναι εύλογα. Θα μπορούσαν επίσης να είναι πολύ σημαντικά, εάν η μετάβαση σε προηγούμενες ώρες γευμάτων βοηθούσε στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου παγκόσμιου βάρους της παχυσαρκίας.
Βιβλιογραφία
Vujović N et al. Late isocaloric eating increases hunger, decreases energy expenditure, and modifies metabolic pathways in adults with overweight and obesity. Cell Metab 2022 Oct 4; 34:1486.
