Σε σύγκριση με άλλα άμεσα από του στόματος αντιπηκτικά (DOACs), η απιξαμπάνη συσχετίστηκε με χαμηλότερα ποσοστά αιμορραγίας από το γαστρεντερικό σύστημα, αλλά παρόμοια ποσοστά ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, ενδοκρανιακής αιμορραγίας και θνησιμότητας από κάθε αιτία, σύμφωνα με μια μελέτη.
Οι ερευνητές μελέτησαν περισσότερους από 500.000 νέους χρήστες DOAC στη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες για να συγκρίνουν τα αποτελέσματα και τις αρνητικές επιπτώσεις της θεραπείας DOAC. Ανέλυσαν δεδομένα για 281.320 χρήστες apixaban, 61.008 χρήστες dabigatran, 12.722 χρήστες edoxaban και 172.176 χρήστες rivaroxaban. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν από το Annals of Internal Medicine την 1η Νοεμβρίου.
Συνολικά σημειώθηκαν 841 ενδοκρανιακές αιμορραγίες, 8.319 αιμορραγικά επεισόδια από το γαστρεντερικό σωλήνα και 1.476 θάνατοι. Η χρήση του apixaban συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο για αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα από τη χρήση του dabigatran (αναλογία κινδύνου [HR], 0,81; 95% CI, 0,70 έως 0,94), edoxaban (HR, 0,77; 95% CI, 0,66 έως 0,9) ή rivaroxaban ( HR, 0,72, 95% CI, 0,66 έως 0,79). Δεν παρατηρήθηκαν ουσιαστικές διαφορές για άλλα αποτελέσματα ή άλλες συγκρίσεις DOAC-to-DOAC.
Τα αποτελέσματα ήταν συνεπή για τους 101.397 ασθενείς ηλικίας 80 ετών και άνω, από τους οποίους 67.734 έλαβαν απιξαμπάνη, 3.609 έλαβαν dabigatran, 4.292 έλαβαν edoxaban και 25.762 έλαβαν rivaroxaban. Σε αυτήν την ομάδα, η χρήση του apixaban συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο για αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος από τη χρήση του dabigatran (HR, 0,65; 95% CI, 0,44 έως 0,95), του rivaroxaban (HR, 0,64; 95% CI, 0,57 έως 0,72) ή της εδοξαμπάνης ( HR, 0,64, 95% CI, 0,50 έως 0,82).
Παρατηρήθηκαν σταθερές συσχετίσεις μεταξύ του χαμηλότερου κινδύνου αιμορραγίας από το γαστρεντερικό και του apixaban έναντι του rivaroxaban τόσο μεταξύ των ασθενών που έλαβαν την συνήθη δόση (HR, 0,72; 95% CI, 0,64 έως 0,82) όσο και μεταξύ αυτών που έλαβαν μειωμένη δόση (HR, 0,68; 95% CI, 0,61 σε 0,77). Μεταξύ των ασθενών που έλαβαν μειωμένη δόση, τα ποσοστά ισχαιμικού εγκεφαλικού ή συστηματικής εμβολής ήταν χαμηλότερα με το apixaban από το rivaroxaban (HR, 0,68; 95% CI, 0,46 έως 1,01) και χαμηλότερα με το dabigatran από το rivaroxaban (HR, 0,67, 95% CI, 0, σε 0,94). Αυτές οι συσχετίσεις δεν βρέθηκαν μεταξύ ασθενών στους οποίους συνταγογραφήθηκαν DOACs τυπικής δόσης.
Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν την υποομάδα των ατόμων με χρόνια νεφρική νόσο (n=71.430, εκ των οποίων οι 47.046 έλαβαν apixaban, 4.627 dabigatran, 1.180 edoxaban και 18.577 rivaroxaban), οι κίνδυνοι για ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ή εμβολή, ενδοκράνια αιμορραγία ή θάνατο οιασδήποτε αιτιολογίας ήταν παρόμοια μεταξύ των DOAC. Ο κίνδυνος για γαστρεντερική αιμορραγία ήταν χαμηλότερος με το apixaban από ό,τι με το dabigatran (HR, 0,71; 95% CI, 0,54 έως 0,94) και χαμηλότερος με το apixaban από ό,τι με το rivaroxaban (HR, 0,68; 95% CI, 0,59 έως 0,77) στη βαθμολογία τάσης κοόρτης.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, τα αποτελέσματά τους υποδεικνύουν ότι το apixaban μπορεί να είναι προτιμότερο από άλλα DOACs λόγω του χαμηλότερου ποσοστού αιμορραγίας του γαστρεντερικού συστήματος και παρόμοιων ποσοστών εγκεφαλικού και ενδοκρανιακής αιμορραγίας. Ωστόσο, σημείωσαν ότι θα χρειαζόταν να ληφθούν υπόψη όλοι οι πιθανοί παράγοντες, όπως η χρήση γαστροπροστατευτικών φαρμάκων σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο αιμορραγίας του γαστρεντερικού σωλήνα.
Βιβλιογραφία
Wallis C.Y. Lau, et al. Comparative Effectiveness and Safety Between Apixaban, Dabigatran, Edoxaban, and Rivaroxaban Among Patients With Atrial Fibrillation. Ann Intern Med. 2022 Nov 1.
