Η απώλεια βάρους μείωσε την ηδονική πείνα ανεξάρτητα από τη μέθοδο που επιτεύχθηκε, και η βαριατρική χειρουργική οδήγησε σε αρκετές ευεργετικές αλλαγές στην ανταμοιβή και τις προτιμήσεις των τροφίμων, σύμφωνα με δεδομένα μελετών που δημοσιεύθηκαν στο Obesity.
Μετά από γαστρεκτομή μανικιού και γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y, οι ασθενείς εμφανίζουν μειώσεις στα μέτρα ηδονικής διατροφής, χαμηλότερη προτίμηση για τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια, ανάπτυξη αποστροφής για τη γλυκύτητα, χαμηλότερη συχνότητα λαχτάρας για φαγητό και μειωμένη επίδραση των συναισθημάτων και των εξωτερικών ερεθισμάτων στην πρόσληψη τροφής. Ωστόσο, η γνώση για την επίδραση μόνο του διατροφικού περιορισμού στην ηδονική πείνα είναι περιορισμένη και καμία μελέτη δεν έχει συγκρίνει τη δίαιτα μόνη της με τη βαριατρική χειρουργική.
Η μελέτη DISGAP ήταν μια προοπτική μη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη τριών σκελών με 44 συμμετέχοντες. Συνολικά 15 συμμετέχοντες είχαν προγραμματιστεί να υποβληθούν σε γαστρεκτομή μανικιού (μέση ηλικία 39,6 έτη, 79% γυναίκες) και 14 είχαν προγραμματιστεί για γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y (μέση ηλικία 46,7 έτη, 61% γυναίκες). Οι συμμετέχοντες ξεκίνησαν μια δίαιτα πολύ χαμηλής ενέργειας 2 εβδομάδες πριν από την επέμβαση και συνέχισαν για 8 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Οι ερευνητές ταίριαξαν αυτούς τους συμμετέχοντες στη χειρουργική επέμβαση κατά ΔΜΣ με 15 μάρτυρες (μέση ηλικία 45,5 έτη, 69% γυναίκες) που ακολούθησαν μια δίαιτα πολύ χαμηλής ενέργειας για 10 εβδομάδες.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν την ηδονική πείνα μέσω της κλίμακας Power of Food Scale και της επιβράβευσης τροφίμων μέσω του ερωτηματολογίου του Leeds Food Preference Questionnaire πριν και μετά την παρέμβαση.
Στις 11 εβδομάδες, οι συμμετέχοντες έχασαν κατά μέσο όρο 18,3 κιλά (16%) του αρχικού σωματικού τους βάρους. Από αυτό το βάρος, τα 13,5 κιλά ήταν λίπος και δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων.
Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοιες μειώσεις της ηδονικής πείνας μεταξύ των μαρτύρων (P = 0,001), των συμμετεχόντων που υποβλήθηκαν σε γαστρεκτομή με μανίκια (P < ,001) και των συμμετεχόντων που υποβλήθηκαν σε γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y (P = 0,003).
Όσον αφορά την ανταμοιβή φαγητού, οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοιες μειώσεις μεταξύ των συμμετεχόντων που υποβλήθηκαν σε γαστρεκτομή μανίκι και εκείνων που έκαναν γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y. Οι συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε γαστρεκτομή sleeve ή γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y παρουσίασαν μεταγευματικά μειωμένη προτίμηση σε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και αλμυρά (P = 0,001 και για τα δύο) και σε τρόφιμα με χαμηλά λιπαρά και αλμυρά (P < 0,001). Οι συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε γαστρεκτομή μανίκι παρουσίασαν μεταγευματική μειωμένη επιθυμία για τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και αλμυρά (P = 0,001), τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και γλυκά (P = 0,001) και χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και γλυκές τροφές (P = ,007). Οι συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε γαστρική παράκαμψη Roux-en-Y παρουσίασαν επίσης μεταγευματική μειωμένη επιθυμία για υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και αλμυρά (P = 0,001), χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και αλμυρά (P < ,001), πλούσια σε λιπαρά και γλυκά (P = . 01) και τροφές με χαμηλά λιπαρά και γλυκά (P < .001).
Οι συμμετέχοντες ελέγχου παρουσίασαν ελάχιστη έως καθόλου αλλαγή στην προτίμηση των τροφίμων με μειώσεις μόνο στην υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά με γλυκό (P = 0,002).
Αυτά τα προκαταρκτικά ευρήματα πρέπει να επιβεβαιωθούν και η μελλοντική έρευνα θα πρέπει επίσης να διερευνήσει τη μακροπρόθεσμη επίδραση τόσο της απώλειας βάρους που προκαλείται από τη διατροφή όσο και της βαριατρικής χειρουργικής στην ηδονική πείνα και την ανταμοιβή τροφής και πώς οι αρχικές αλλαγές σε αυτές τις δομές θα μπορούσαν να ρυθμίσουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της απώλεια βάρους.
Βιβλιογραφία
Aukan MI, et al. Changes in hedonic hunger and food reward after a similar weight loss induced by a very low-energy diet or bariatric surgery. Obesity. 2022;doi:10.1002/oby.23535.
