Ο αναστολέας SGLT2 δαπαγλιφλοζίνη συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο νοσηλείας από οποιαδήποτε αιτία σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο με και χωρίς διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια post hoc ανάλυση της μελέτης DAPA-CKD.
Προηγούμενα δεδομένα από την τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, φάση 3 μελέτη DAPA-CKD αποκάλυψαν ένα «συντριπτικό όφελος» της δαπαγλιφλοζίνης σε ενήλικες με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ), σύμφωνα με τον κατασκευαστή AstraZeneca. Η θεραπεία αποδείχθηκε ότι μειώνει την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας ή τον νεφρικό θάνατο σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι διαβήτη στους ασθενείς.
Παρόλο που τα καρδιαγγειακά και νεφρικά αποτελέσματα με αναστολείς SGLT2 έχουν μελετηθεί εκτενώς, υπάρχει έλλειψη δεδομένων που αξιολογούν τις επιδράσεις των αναστολέων SGLT2 στις νοσηλείες για οποιαδήποτε αιτία.
Για την τρέχουσα ανάλυση, ο Schechter και οι συνεργάτες του εξέτασαν δεδομένα από 4.304 ασθενείς (μέση ηλικία 61,8 έτη, 33,1% γυναίκες) με ΧΝΝ για να διερευνήσουν τις επιδράσεις της δαπαγλιφλοζίνης (10 mg μία φορά την ημέρα) έναντι του εικονικού φαρμάκου στην πρώτη και στις επόμενες νοσηλείες.
Μεταξύ των 2.906 συμμετεχόντων με διαβήτη τύπου 2, οι 1.455 έλαβαν δαπαγλιφλοζίνη και οι 1.451 έλαβαν εικονικό φάρμακο. Από αυτούς χωρίς διαβήτη τύπου 2, οι 697 έλαβαν δαπαγλιφλοζίνη και οι 701 έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Σε μια διάμεση περίοδο παρακολούθησης 2,4 ετών, ο Schechter και οι συνεργάτες του εντόπισαν 2.072 νοσηλείες μεταξύ 1.224 (28,4%) συμμετεχόντων.
Η δαπαγλιφλοζίνη συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο για πρώτη νοσηλεία (HR = 0,84, 95% CI, 0,75-0,94) και για όλες τις νοσηλείες (αναλογία ποσοστού [RR] = 0,79, 95% CI, 0,7-0,89) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Τουλάχιστον μία νοσηλεία αναφέρθηκε στο 26,3% των ασθενών στην ομάδα της δαπαγλιφλοζίνης, με ποσοστό συμβάντων 143,7 ανά 1.000 ανθρωπο-έτη και στο 30,6% των ασθενών στην ομάδα εικονικού φαρμάκου, για ένα ποσοστό συμβάντων 171,9 συμβάντων ανά 1.000 ανθρωποέτη .
Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η δαπαγλιφλοζίνη μείωσε τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω καρδιακών διαταραχών (RR = 0,67; 95% CI, 0,53-0,86), διαταραχών των νεφρών και του ουροποιητικού (RR = 0,61; 95% CI, 0,46- 0,79), διαταραχές μεταβολισμού και διατροφής (RR = 0,61; 95% CI, 0,41-0,91) και νεοπλασμάτων (RR = 0,62, 95% CI, 0,39-0,96).
Δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι οι επιδράσεις της δαπαγλιφλοζίνης στις πρώτες και σε όλες τις νοσηλείες διέφεραν ανάλογα με την αρχική παρουσία ή μη διαβήτη τύπου 2.
Τα ευρήματα έχουν «μείζονα κλινική σημασία», καθώς οι νοσηλείες συμβάλλουν στην επιβάρυνση της ΧΝΝ και μειώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν πρόσθετα οφέλη της δαπαγλιφλοζίνης πέρα από εκείνα που παρατηρούνται για καρδιαγγειακά και νεφρικά συμβάντα, θνησιμότητα για όλες τις αιτίες, τη μείωση του eGFR και τη λευκωματουρία και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση του συνόλου των στοιχείων που ευνοούν την χορήγηση δαπαγλιφλοζίνης σε ασθενείς με ΧΝΝ.
Βιβλιογραφία
Schechter M, et al. Effects of Dapagliflozin on Hospitalizations in Patients With Chronic Kidney Disease. A Post Hoc Analysis of DAPA-CKD. Ann Intern Med. 2022;doi:10.7326/M22-2115.
