Για ασθενείς με σχετιζόμενο με καρκίνο θρομβοεμβολισμό, τα άμεσα από του στόματος αντιπηκτικά (DOACs) είναι πιο αποτελεσματικά και οικονομικά αποδοτικότερα από την ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH), σύμφωνα με μια ανάλυση.
Η μετανάλυση αυτή χρησιμοποίησε δεδομένα αποτελεσματικότητας από μια πρόσφατα δημοσιευμένη μετανάλυση δικτύου τεσσάρων κλινικών μελετών για τη σύγκριση μεμονωμένων DOAC (apixaban, edoxaban και rivaroxaban) με LMWH. Οι τιμές των φαρμάκων από το Ομοσπονδιακό Πρόγραμμα Προμήθειας του Υπουργείου Υποθέσεων Βετεράνων (VA-FSS) χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Annals of Internal Medicine στις 27 Δεκεμβρίου 2022.
Το Apixaban ήταν λιγότερο δαπανηρό και πιο αποτελεσματικό από την ενοξαπαρίνη και την εδοξαμπάνη. Το Rivaroxaban ήταν ελαφρώς πιο αποτελεσματικό από το apixaban, αλλά είχε μια αυξητική αναλογία κόστους-αποτελεσματικότητας (ICER) 493.246 $, σύμφωνα με την ανάλυση. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας τιμές φαρμάκων από την GoodRx αντί της VA, η ανάλυση διαπίστωσε ότι το rivaroxaban ήταν οικονομικά αποδοτικό, με ICER 50.053 $ ανά έτος ζωής προσαρμοσμένης ποιότητας (QALY). Οι πιθανοτικές αναλύσεις ευαισθησίας έδειξαν ότι σε ένα όριο προθυμίας πληρωμής 50.000 $ ανά QALY, το apixaban προτιμήθηκε στο 80% των προσομοιώσεων, αλλά το φάρμακο παρέμεινε οικονομικά αποδοτικό μόνο εάν το μηνιαίο κόστος φαρμάκων ήταν κάτω από 530 $. Πάνω από αυτό, το rivaroxaban έγινε οικονομικά αποδοτικό.
Αυτά τα ευρήματα είναι σημαντικά καθώς παρατηρούμε μια έντονη διαφορά στη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας μεταξύ της ρύθμισης VA-FSS και της ρύθμισης του πραγματικού κόσμου, και αυτό θα μπορούσε να έχει συνέπειες για τα κριτήρια αναφοράς τιμών με βάση την αξία στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπαν οι συγγραφείς. Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν ότι η μελέτη υπέθεσε ότι οι ασθενείς θα συνέχιζαν την αντιπηκτική αγωγή επ’ αόριστον και ότι δεν συμπεριλήφθηκαν οι μη ιατρικές δαπάνες και το κόστος των πιθανών επιπλοκών της θεραπείας.
Παρ’ όλα αυτά, η ανάλυση αυτή είναι σημαντική καθώς τα DOACs είναι απίθανο να συγκριθούν κατά μέτωπο σε κλινικές μελέτες φάσης 3. Το συμπέρασμα είναι ότι το apixaban, το edoxaban και το rivaroxaban είναι πιο αποτελεσματικά και οικονομικά αποδοτικά από την LMWH για ασθενείς με θρόμβωση που σχετίζεται με τον καρκίνο. Ανάλογα με τα κλινικά χαρακτηριστικά, τη θέση του καρκίνου και τις παρενέργειες, οι ασθενείς μπορεί να ταιριάζουν καλύτερα σε ένα παράγοντα έναντι ενός άλλου στην κλινική πράξη και αυτή η ανάλυση θα πρέπει να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους κλινικούς ιατρούς στη λήψη αυτών των αποφάσεων.
Ένα συνοδευτικό άρθρο σημείωσε έναν άλλο περιορισμό – την εξάρτηση της ανάλυσης σε τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες. Μια πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη βρήκε χαμηλότερο κίνδυνο αιμορραγίας με apixaban από ό,τι είχε αναφερθεί προηγουμένως, υποδηλώνοντας ότι όλα τα διαθέσιμα δεδομένα δοκιμών που χρησιμοποίησαν οι Gulati και Eckman στην ανάλυσή τους μπορεί να υποτιμούν τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας του apixaban στον πραγματικό κόσμο.
Βιβλιογραφία
Shuchi Gulati, Mark H Eckman. Anticoagulant Therapy for Cancer-Associated Thrombosis : A Cost-Effectiveness Analysis. Ann Intern Med. 2022 Dec 27. doi: 10.7326/M22-1258.
Satoko Ito , George Goshua. Apixaban at Apex? Aligning Drug Pricing With Value in Cancer-Associated Thrombosis. Ann Intern Med. 2022 Dec 27. doi: 10.7326/M22-3404.
