Τα ποσοστά έναρξης των αγωνιστών GLP-1 και των αναστολέων SGLT2 σε ηλικιωμένους με διαβήτη τύπου 2 και αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο ή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια παρέμειναν χαμηλά από το 2016 έως το 2019, σύμφωνα με δεδομένα μελέτης.
Σε ευρήματα από ανάλυση δεδομένων Medicare που δημοσιεύτηκε στο Diabetes Care, το ποσοστό έναρξης αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2 ήταν 0,34 ανά 100 άτομα-μήνες από το 2016 έως το 2019, αν και τα ποσοστά έναρξης αυξάνονταν κάθε χρόνο.
Αν και τα νεότερα φάρμακα για τον διαβήτη έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο στεφανιαίων επεισοδίων, νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια, ανάγκη για αιμοκάθαρση και ακόμη και θάνατο σε άτομα υψηλού κινδύνου για αυτά τα συμβάντα, η πλειονότητα των ανθρώπων που έχουν ανάγκη αυτά τα φάρμακα δεν τα λαμβάνουν. Επιπλέον, οι παραδοσιακά περιθωριοποιημένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των μαύρων ατόμων και εκείνων με χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, είναι ακόμη λιγότερο πιθανό να λάβουν αυτά τα φάρμακα.
Ο Cromer και οι συνεργάτες του συνέλεξαν δεδομένα για τα μέρη A, B και D της Medicare από τον Ιούλιο του 2016 έως τον Δεκέμβριο του 2019. Συμπεριλήφθηκαν ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω με διαβήτη τύπου 2 και αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο ή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (ΣΚΑ) και τουλάχιστον 1 έτος συνεχούς εγγραφής στο Medicare. Η ημερομηνία της διάγνωσης της αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου ή της καρδιακής ανεπάρκειας ή η πρώτη κλινική ένδειξη οποιασδήποτε πάθησης ορίστηκε ως η ημερομηνία εισαγωγής στη μελέτη. Οι ενήλικες θεωρήθηκε ότι ξεκίνησαν έναν αγωνιστή GLP-1 ή έναν αναστολέα SGLT2 εάν συμπλήρωσαν τουλάχιστον μία συνταγή εντός 180 ημερών από την ημερομηνία εισαγωγής στη μελέτη. Συλλέχθηκαν δημογραφικά στοιχεία, όπως ηλικία, φύλο, φυλή και εθνικότητα, περιοχή κατοικίας και έτος εισόδου στην κοόρτη. Ο δείκτης κοινωνικής στέρησης υπολογίστηκε σε επίπεδο ταχυδρομικού κώδικα για κάθε συμμετέχοντα.
Οι ηλικιωμένοι και οι μαύροι είναι λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν φαρμακευτική αγωγή
Στη μελέτη συμμετείχαν 4.057.725 ενήλικες (μέση ηλικία 75,6 έτη, 50,8% γυναίκες, 80% λευκοί). Το ποσοστό επίπτωσης για έναρξη αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2 κατά την περίοδο της μελέτης ήταν 0,34 ανά 100 άτομα-μήνες. Το ποσοστό έναρξης αυξήθηκε από 0,23 ανά 100 άτομα-μήνες το 2016 σε 0,58 ανά 100 άτομα-μήνες το 2019.
Μετά την προσαρμογή για δημογραφικά στοιχεία, ιατρική χρήση, συννοσηρότητες, μέτρα χρήσης υγειονομικής περίθαλψης και δείκτη κοινωνικής στέρησης, η μεγαλύτερη ηλικία συσχετίστηκε με μικρότερη πιθανότητα έναρξης συνταγογράφησης (HR = 0,94; 95% CI, 0,94-0,94) και οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να ξεκινήσουν μια συνταγή από τις γυναίκες (HR = 1,08; 95% CI, 1,06-1,1). Οι μη Ισπανόφωνοι μαύροι ενήλικες ήταν λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν έναν αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2 σε σύγκριση με τους λευκούς ενήλικες (HR = 0,81; 95% CI, 0,79-0,83). Κάθε 1 αύξηση τυπικής απόκλισης στον δείκτη κοινωνικής στέρησης συσχετίστηκε με χαμηλότερη πιθανότητα έναρξης συνταγογράφησης (HR = 0,96; 95% CI, 0,96-0,97).
Η αποτυχία έγκαιρης έναρξης αυτών των φαρμάκων σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα ποσοστά καρδιαγγειακής νόσου, νεφρική ανεπάρκεια και ακόμη και θάνατο. Το γεγονός ότι αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται δυσανάλογα από άνδρες, λευκά άτομα και άτομα υψηλότερης κοινωνικοοικονομικής κατάστασης πιθανότατα θα διευρύνει τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες στη φροντίδα του διαβήτη.
Η έναρξη είναι πιο συχνή σε ενήλικες με παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου
Οι ενήλικες με παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου ήταν πιο πιθανό να ξεκινήσουν μια συνταγή αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2, ενώ όσοι είχαν δείκτες τελικού σταδίου ή πιο σοβαρή νόσο ήταν λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν ένα φάρμακο. Οι ενήλικες που λάμβαναν προηγουμένως φάρμακα για αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο ή καρδιακή ανεπάρκεια ήταν πιο πιθανό να ξεκινήσουν έναν αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2, ενώ η χρήση άλλων αντιυπερτασικών παραγόντων πρώτης γραμμής συσχετίστηκε με χαμηλότερα ποσοστά χρήσης αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2. Άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με υψηλότερο ποσοστό έναρξης αγωνιστή GLP-1 ή αναστολέα SGLT2 περιελάμβαναν την παρουσία μικροαγγειακών επιπλοκών ή τη χρήση οποιουδήποτε άλλου φαρμάκου για τον διαβήτη και την ύπαρξη υψηλότερου αριθμού εξωτερικών συναντήσεων με καρδιολόγο ή ενδοκρινολόγο. Οι ενήλικες με μεγαλύτερο αριθμό επισκέψεων στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ή νοσηλειών είχαν χαμηλότερο ποσοστό έναρξης φαρμακευτικής αγωγής.
Βιβλιογραφία
Cromer SJ, et al. Deficits and Disparities in Early Uptake of Glucagon-Like Peptide 1 Receptor Agonists and SGLT2i Among Medicare-Insured Adults Following a New Diagnosis of Cardiovascular Disease or Heart Failure. Diabetes Care. 2022;doi:10.2337/dc22-0383.
