Σε μια επιστημονική δήλωση, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία εξέδωσε οδηγίες για την επιδημιολογία, τη διάγνωση και τη διαχείριση της υπέρτασης που προκαλείται από τη θεραπεία του καρκίνου.
Η δήλωση αυτή δημοσιεύτηκε στο Hypertension.
Ενώ τα νεότερα αντικαρκινικά φάρμακα είναι πολύ ωφέλιμα στη θεραπεία των καρκίνων, αρκετά από αυτά τα φάρμακα – ιδιαίτερα οι αναστολείς VEGF, οι αναστολείς κινάσης τυροσίνης (TKIs) και οι αναστολείς πρωτεοσώματος – μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο υπέρτασης και να επιδεινώσουν τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) σε άτομα με υπέρταση. Τον ίδιο κίνδυνο έχουν και οι παράγοντες που χρησιμοποιούνται ως συμπληρωματικοί στη θεραπεία του καρκίνου, όπως οι αναστολείς καλσινευρίνης, τα κορτικοστεροειδή και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ). Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντικαρκινικά φάρμακα που προκαλούν υπέρταση θα πρέπει να έχουν προσεκτική αρχική αξιολόγηση και διαχρονική παρακολούθηση της ΑΠ και άλλων παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου. Δεδομένου του υψηλού κινδύνου για επιδείνωση της υπέρτασης με αυτά τα φάρμακα, συνιστούμε τουλάχιστον εβδομαδιαία παρακολούθηση της ΑΠ για τους πρώτους 2 μήνες της θεραπείας.
Ο συνύπαρξη καρκίνου και υπέρτασης είναι συχνή, σύμφωνα με τη δήλωση, και ο αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς με καρκίνο εξηγείται συνήθως από την παρουσία παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα, ο διαβήτης, η χρόνια νεφρική νόσος, η καθιστική ζωή, η παχυσαρκία, το οξειδωτικό στρες και η φλεγμονή.
Σε αυτήν την επιστημονική δήλωση, ο Cohen και οι συνεργάτες του εξέτασαν την επιδημιολογία και τη διάγνωση της υπέρτασης που προκαλείται από τη θεραπεία του καρκίνου. Προσδιόρισαν συγκεκριμένες θεραπείες καρκίνου που σχετίζονται με αυξημένη ΑΠ. και τη διαχείριση της υπέρτασης που σχετίζεται με τη θεραπεία του καρκίνου μεταξύ των επιζώντων του καρκίνου.
Θεραπείες καρκίνου που σχετίζονται με την υπέρταση
Οι θεραπείες καρκίνου που σχετίζονται με την υπέρταση περιλαμβάνουν: αναστολείς οδού σηματοδότησης VEGF, αναστολείς BRAF/MEK, αναστολείς BTK, υποδοχείς RET-TKI, αναστολείς πολυμεράσης πολυ (ADP-ριβόζης), αναστολείς πρωτεασώματος, ενώσεις με βάση την πλατίνα, αλκυλιωτικά αντινεοπλαστικά, αναστολείς καλσινυερίνης, αναστολείς του mTOR, αντιανδρογόνα/αναστολείς αρωματάσης και ορισμένες συμπληρωματικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση του καρκίνου.
Πολλές από αυτές τις θεραπείες για τον καρκίνο μπορεί επίσης να επιδεινώσουν τον έλεγχο της ΑΠ σε ασθενείς με υπάρχουσα υπέρταση. Ωστόσο, η επίδρασή τους στην ΑΠ είναι συχνά αναστρέψιμη μετά τη διακοπήτης χορήγσής τους.
Υπάρχουν ακόμη μεγάλα κενά στην κατανόησή μας για το πώς πολλά αντικαρκινικά φάρμακα προκαλούν υπέρταση. Δεν έχουμε αποδεικτικά στοιχεία υψηλής ποιότητας που να καθοδηγούν την αντιυπερτασική αντιμετώπιση σε αυτούς τους ασθενείς και, ως εκ τούτου, επεκτείνουμε ουσιαστικά πολλές από τις συστάσεις μας που προτείνουμε στον γενικό πληθυσμό. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία σχετικά με το εάν η στοχευμένη θεραπεία με συγκεκριμένα αντιυπερτασικά φάρμακα μπορεί να είναι χρήσιμη. Επιπλέον, δεν έχουμε δεδομένα για τον βέλτιστο χρόνο ή τη συχνότητα της παρακολούθησης της ΑΠ και της αξιολόγησης του καρδιαγγειακού κινδύνου κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία με αντικαρκινικά φάρμακα.
Αντιμετώπιση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία του καρκίνου
Πριν από την έναρξη της θεραπείας του καρκίνου, συνιστάται τυποποιημένη μέτρηση της ΑΠ με αυτοματοποιημένη παρακολούθηση της ΑΠ στο γραφείο ή με 24ωρη καταγραφή και την έναρξη τροποποίησης του τρόπου ζωής και θεραπείας σε ασθενείς με ΑΠ μεγαλύτερη από 140/90 mm Hg ή με ΑΠ 130/80 mm Hg συν αυξημένο 10ετή κίνδυνο αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου ή άλλες συννοσηρότητες.
Η αντιυπερτασική θεραπεία θα πρέπει να βελτιστοποιείται πριν από την έναρξη της θεραπείας για τον καρκίνο.
Εάν οι ασθενείς λαμβάνουν θεραπείες καρκίνου που σχετίζονται με αυξημένη ΑΠ, θα πρέπει να διεξάγεται εβδομαδιαία παρακολούθηση της ΑΠ για τις πρώτες 4 έως 8 εβδομάδες χρήσης και μετά τη διακοπή της θεραπείας. Οι επιλογές των αντιυπερτασικών φαρμάκων πρώτης γραμμής παραμένουν οι ίδιες με τον γενικό πληθυσμό.
Μετά τη διακοπή της θεραπείας για τον καρκίνο, η αποεντατικοποίηση της αντιυπερτασικής θεραπείας μπορεί να είναι απαραίτητη για τη μείωση του κινδύνου για υπόταση.
Επιπλέον, η χρήση ΗΚΓματος 12 απαγωγών, η καρδιακή απεικόνιση, η συστατίνη C κρεατινίνης και η γενική ανάλυση ούρων μπορεί να είναι απαραίτητες για τη συνεχή παρακολούθηση για την υπέρταση και τη σχετική βλάβη των οργάνων-στόχων από τις καρδιοτοξικές αντικαρκινικές θεραπείες.
Οι επιζώντες από καρκίνο διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο υπέρτασης από τον γενικό πληθυσμό, ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Ενώ οι ερευνητές προσπαθούν να κατανοήσουν καλύτερα τους μηχανισμούς και τις καλύτερες προσεγγίσεις για τη διαχείριση και τον μετριασμό του κινδύνου σε αυτούς τους ασθενείς, είναι σημαντικό οι κλινικοί γιατροί να διασφαλίζουν τη στενή παρακολούθηση της ΑΠ μακροπρόθεσμα, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης για την παρακολούθηση της ΑΠ στο σπίτι με χρήση κατάλληλης τεχνικής, με μια πιστοποιημένη συσκευή.
Βιβλιογραφία
Cohen JB, et al. Cancer Therapy–Related Hypertension: A Scientific Statement From the American Heart Association. Hypertension. 2023;doi:10.1161/HYP.0000000000000224.
