Πιθανώς, εν μέρει λόγω του αυξημένου βαρους σώματος, το ροχαλητό και η υπνική άπνοια συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης και στεφανιαίας νόσου (ΣΝ), σύμφωνα με μια Μεντέλεια ανάλυση.
Τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης έδειξαν ότι η άπνοια ύπνου και το ροχαλητό αύξησαν τον κίνδυνο υπέρτασης και ΣΝ, αλλά αυτές οι συσχετίσεις μπορεί εν μέρει να οφείλονται στον αυξημένο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Η μείωση του βάρους είναι μια σημαντική κίνηση για την αντιμετώπιση της άπνοιας ύπνου. Ωστόσο, τα ερευνητικά δεδομένα είναι χαμηλής ποιότητας. Το εύρημα της ανάλυσης επιβεβαίωσε ότι ο ΔΜΣ παίζει ουσιαστικό ρόλο στη συσχέτιση της υπνικής άπνοιας με την καρδιαγγειακή νόσο.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια αμφίδρομη Μεντέλεια μελέτη τυχαιοποίησης δύο δειγμάτων για να αξιολογήσουν τη σχέση, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας αιτιότητας, μεταξύ της υπνικής άπνοιας/ροχαλητού και της καρδιαγγειακής νόσου. Η ανάλυση περιελάμβανε 523.366 συμμετέχοντες, από τους οποίους 25.008 είχαν έναν πολυμορφισμό ενός νουκλεοτιδίου που σχετίζεται με άπνοια ύπνου και 172.050 είχαν έναν πολυμορφισμό ενός νουκλεοτιδίου που σχετίζεται με το ροχαλητό.
Οι εκδηλώσεις της καρδιαγγειακής νόσου που μελετήθηκαν ήταν υπέρταση, κολπική μαρμαρυγή, ΣΝ, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το γενετικά προβλεπόμενο ροχαλητό συσχετίστηκε θετικά με τον κίνδυνο υπέρτασης (OR = 1,05; 95% CI, 1,03-1,07; P = 0,00008) και ΣΝ (OR = 1,61; 1,26-2,07, P = 0,00078), αλλά η συσχέτιση δεν ήταν πλέον σημαντική μετά την προσαρμογή για τον ΔΜΣ.
Ομοίως, η γενετικά προβλεπόμενη άπνοια ύπνου συσχετίστηκε με τον κίνδυνο για υπέρταση (OR = 1,03, 95% CI, 1,02-1,05) και ΣΝ (OR = 1,41; 95% CI, 1,19-1,67), αλλά η συσχέτιση μειώθηκε μετά την προσαρμογή για τον ΔΜΣ .
Η υπνική άπνοια και το ροχαλητό δεν συσχετίστηκαν με κίνδυνο για κολπική μαρμαρυγή, καρδιακή ανεπάρκεια ή εγκεφαλικό.
Η υπέρταση συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για άπνοια ύπνου (OR = 1,53, 95% CI, 1,04-2,25), αλλά το ποσοστό ψευδούς ανακάλυψης ήταν μεγαλύτερο από 0,05.
Ο Wang και οι συνεργάτες του έγραψαν ότι αυτή είναι η πρώτη αμφίδρομη Μεντέλεια μελέτη τυχαιοποίησης που δείχνει την επίδραση του ροχαλητού και της υπνικής άπνοιας σε πολλαπλά αποτελέσματα καρδιαγγειακής νόσου.
Οι πολλές αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου προκαλούν διέγερση του συμπαθητικού και απόσυρση του παρασυμπαθητικού συστήματος, που μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη αρτηριακή πίεση και καρδιακή συχνότητα. Οι οξείες αυξήσεις το προφόρτιου και του μεταφόρτιου που οφείλονται στις μεγάλες διακυμάνσεις της ενδοθωρακικής πίεσης μπορεί να επιδεινώσουν τη συστηματική υπέρταση. Εν τω μεταξύ, η υπέρταση μπορεί να είναι αιτία και συνέπεια της αποφρακτικής άπνοιας ύπνου, καθώς η υψηλότερη αρτηριακή πίεση μπορεί να επηρεάσει τη δραστηριότητα του γενειογλωσσικού νεύρου και να οδηγήσει σε μειώσεις του τόνου των ανώτερων αεραγωγών. Ως εκ τούτου, η εντατική ρύθμιση της υπέρτασης μπορεί να είναι ευεργετική για άτομα με σοβαρή υπνική άπνοια.
Βιβλιογραφία
Wang J, et al. Causal associations of sleep apnea, snoring with cardiovascular diseases, and the role of body mass index: a two-sample Mendelian randomization study. Eur J Prev Cardiol. 2023;doi:10.1093/eurjpc/zwad005
