Τα ευρήματα από μια ανάλυση έδειξαν ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα των αναστολέων του SGLT2 στον καρδιαγγειακό θάνατο και τη νοσηλεία με καρδιακή ανεπάρκεια σε ασθενείς με διαβήτη μπορεί να σχετίζονται με το σωματικό βάρος.
Η ανάλυση αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ESC Heart Failure.
Θα μπορούσε να υποτεθεί ότι η μείωση των θανάτων από καρδιαγγειακό νόσημα και των νοσηλειών λόγω καρδιακής ανεπάρκειας δεν οφείλονται σε απευθείας δράση αυτών των φαρμάκων στην καρδιά, αλλά στις γνωστές ευεργετικές δράσεις τους στη γλυκόζη του αίματος, στο σωματικό βάρος και στην αρτηριακή πίεση. Αυτή η ανάλυση διεξήχθη επομένως για να εντοπιστεί οποιαδήποτε ετερογένεια στο μέγεθος του φαινομένου του καρδιαγγειακού θανάτου ή της καρδιακής ανεπάρκειας (νοσοκομειακή νοσηλεία) και εάν κάποιοι μηχανισμοί μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη μεταβλητότητα.
Ο Ghosal και οι συνεργάτες του έψαξαν μια βάση δεδομένων της Βιβλιοθήκης Cochrane και εντόπισαν πέντε σχετικές μελέτες – συμπεριλαμβανομένων 46.969 ασθενών – για να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ των μεταβολικών παραγόντων που επηρεάζονται από τους αναστολείς SGLT2 και τη μείωση του καρδιαγγειακού θανάτου ή των νοσηλειών για καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι μελέτες περιλάμβαναν τις γνωστές EMPA-REG, CANVAS, DECLARE TIMI-58, CREDENCE και VERTIS CV.
Τα στατιστικά Q (8,06) και η σχετική τιμή P (0,09) ήταν ενδεικτικά ότι το μέγεθος της επίδρασης των αναστολέων SGLT2 στον καρδιαγγειακό θάνατο ή τις νοσηλεία με καρδιακή ανεπάρκεια διέφερε ευρέως στις πέντε μελέτες. Ως εκ τούτου, εντόπισαν τρεις συμμεταβλητές που θα μπορούσαν να ήταν προγνωστικές για θετικά αποτελέσματα μεταξύ ασθενών που έλαβαν αναστολείς SGLT2 σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο: HbA1c, συστολική ΑΠ και βάρος.
Τα μοντέλα που συνέκριναν την HbA1c (P = 0,17) και τη συστολική ΑΠ (P = ,86) μεταξύ των ασθενών στο σκέλος του αναστολέα SGLT2 σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο δεν εξήγησαν το μέγεθος της επίδρασης διακύμανσης μεταξύ των πέντε μελετών. Ωστόσο, η διαφορά βάρους μεταξύ της ομάδας που έπαιρνε αναστολέα SGLT2 σε σύγκριση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου συσχετίστηκε με την παρατηρούμενη διακύμανση στον καρδιαγγειακό θάνατο ή τη νοσηλεία με καρδιακή ανεπάρκεια (95% CI, 0,05-0,32, P < 0,01).
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν επίσης θετική συσχέτιση μεταξύ της διαφοράς βάρους και του κινδύνου για καρδιαγγειακό θάνατο ή νοσηλεία με καρδιακή ανεπάρκεια στους ασθενείς που έλαβαν αναστολέα SGLT2.
Αυτή η ανάλυση δείχνει ξεκάθαρα ότι σε καρδιαγγειακές μελέτες με αναστολείς SGLT2 για άτομα με διαβήτη τύπου 2, το σωματικό βάρος είναι μια συμμεταβλητή που συνδέεται αναπόσπαστα με τον καρδιαγγειακό θάνατο και την καρδιακή ανεπάρκεια. Φαίνεται ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα των αναστολέων SGLT2 στη μείωση του καρδιαγγειακού θανάτου και της καρδιακής ανεπάρκειας σχετίζονται με την επίδρασή τους στο σωματικό βάρος. Αυτή η υπόθεση, ωστόσο, χρειάζεται περαιτέρω μελέτη.
Βιβλιογραφία
Ghosal S, et al. Heterogeneity in cardiovascular death or hospitalization for heart failure benefits with flozins is linked to weight. ESC Heart Fail. 2023;doi:10.1002/ehf2.14296.
