Υπολογίστηκε ότι περισσότερο από το 80% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες πληρούν τα κριτήρια για αγωνιστές GLP-1 ή αναστολείς SGLT2, αλλά μόνο ένας στους 10 χρησιμοποίησε οποιοδήποτε απ’ υατά τα φάρμακα από το 2017 έως το 2020.
Είναι σημαντικό οι γιατροί να γνωρίζουν ότι πολλοί από τους ασθενείς τους με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτά τα φάρμακα.
Το 2022, η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη και η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Μελέτη του Διαβήτη δημοσίευσαν μια έκθεση συναίνεσης που συνιστά τη χρήση αγωνιστών GLP-1 (RAs) ή αναστολέων SGLT2 σε ορισμένα άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Συγκεκριμένα, οι οργανισμοί συνέστησαν αγωνιστές GLP-1 για όσους έχουν ή διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (ASCVD) και αναστολείς SGLT2 για όσους έχουν εγκατεστημένο ASCVD, χρόνια νεφρική νόσο ή καρδιακή ανεπάρκεια ή διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για ASCVD.
Πρόσφατα διεξήχθη μια μελέτη για να εκτιμηθεί το ποσοστό των ενηλίκων των ΗΠΑ που πληρούν τα συνιστώμενα κριτήρια θεραπείας και χρησιμοποίησαν αυτά τα φάρμακα. Η ανάλυσή περιελάμβανε μια εθνικά αντιπροσωπευτική ομάδα 1.330 μη εγκύων ενηλίκων ηλικίας 20 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν διαβήτη τύπου 2 και είχαν εγγραφεί στην Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής από το 2017 έως το 2020 – μια περίοδος κατά την οποία δεν συνιστώνταν οι αναστολείς GLP-1 RA και SGLT2 ως θεραπεία πρώτης γραμμής, αν και προσφέροντο ως θεραπεία δεύτερης γραμμής.
Ο Tang και οι συνεργάτες του όρισαν τους ασθενείς υψηλού κινδύνου για ASCVD ως εκείνους ηλικίας 55 ετών και άνω που είχαν τουλάχιστον δύο από τις ακόλουθες καταστάσεις: λευκωματουρία, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, παχυσαρκία και κάπνισμα.
Συνολικά, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι, κάθε χρόνο, το 82,3% των ενηλίκων των Η.Π.Α. με διαβήτη τύπου 2 (n = 22,4 εκατομμύρια) θα πληρούσαν τα συνιστώμενα κριτήρια για GLP-1 ανάλογα ή αναστολείς SGLT2. Μεταξύ εκείνων που πληρούσαν τα κριτήρια, το 3,7% χρησιμοποίησε GLP-1 RA, το 5,3% χρησιμοποίησε αναστολείς SGLT2 και το 9,1% χρησιμοποίησε οποιοδήποτε φάρμακο από το 2017 έως το 2020.
Ο Tang και οι συνεργάτες του σημείωσαν ότι η μελέτη είναι περιορισμένη λόγω της χρήσης των αυτοαναφερόμενων δεδομένων που προηγούνται της πιο πρόσφατης καθοδήγησης για τους αγωνιστές GLP-1 και τους αναστολείς SGLT2. Έγραψαν επίσης ότι αυτά τα φάρμακα μπορεί να μην είναι οικονομικά αποδοτικά ως θεραπευτικές επιλογές πρώτης γραμμής μεταξύ όλων των επιλέξιμων ασθενών με διαβήτη τύπου 2.
Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τομείς όπου περισσότερη έρευνα θα ήταν χρήσιμη. Για παράδειγμα, απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας αυτών των φαρμάκων. Περισσότερες γνώσεις σχετικά με τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας μπορεί να βοηθήσουν στη στόχευση θεραπειών για άτομα με διαβήτη. Είναι επίσης σημαντικό να συνεχιστεί η έρευνα μετά την αλλαγή στις οδηγίες. Τα νεότερα δεδομένα, όταν είναι διαθέσιμα, μπορεί να μας βοηθήσουν να παρατηρήσουμε εάν και πώς οι νέες συστάσεις επηρεάζουν τη χρήση αυτών των θεραπευτικών φαρμάκων.
Βιβλιογραφία
Tang S, et al. Recommended and Prevalent Use of Glucagon-like Peptide-1 Receptor Agonists and Sodium–Glucose Cotransporter-2 Inhibitors in a National Population-Based Sample. Ann Intern Med. 2023;doi:10.7326/M22-3051.
