Σε μια αναδρομική μελέτη διαπιστώθηκε ότι οι περισσότερες βλάβες παρέμειναν αμετάβλητες ή έγιναν μικρότερες κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Μελέτες αυτοψίας και απεικονιστικές μελέτες σε υγιείς εθελοντές έχουν δείξει ότι τουλάχιστον το 10% των ενηλίκων έχουν μικροαδενώματα υπόφυσης, δηλαδή αδενώματα μικρότερα από 10 mm. Αυτές οι βλάβες είναι συχνά τυχαία ευρήματα στην μαγνητική τομογραφία (MRI).
Για να εξετάσουν τη φυσική τους ιστορία, ερευνητές στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης Mass General Brigham εντόπισαν 177 ασθενείς που είχαν μικροαδενώματα της υπόφυσης (μέγεθος μικρότερο ή ίσο από 10 mm) και τουλάχιστον 1 μαγνητική τομογραφία παρακολούθησης (διάμεσος 4 μαγνητικές τομογραφίες συμπεριλαμβανομένης της αρχικής). Οι ασθενείς με υπερπρολακτιναιμία αποκλείστηκαν.
Κατά την έναρξη, το διάμεσο μέγεθος μικροαδενώματος ήταν 4 mm. Κατά τη διάμεση παρακολούθηση 5 ετών, το μέγεθος παρέμεινε αμετάβλητο στο 44% των ασθενών, αυξήθηκε στο 28%, μειώθηκε στο 19% και αυξήθηκε αλλά αργότερα μειώθηκε στο 9%. Οι βλάβες που ήταν μεγαλύτερες από 4 mm έτειναν να μειώνονται σε μέγεθος με την παρακολούθηση. Βλάβες μικρότερες ή ίσες από 4 mm έτειναν να αυξάνονται σε μέγεθος, αλλά η μέση αύξηση ήταν εξαιρετικά μικρή (δηλ. 0,1 mm/έτος). Μόνο 3 μικροαδενώματα αυξήθηκαν σε πάνω από 10 mm.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η συχνή επανάληψη της μαγνητικής τομογραφίας σε ασθενείς με τυχαία ανακαλυφθέντα μικροαδενώματα της υπόφυσης δεν είναι απαραίτητη. Οι συγγραφείς συνιστούν — κάπως αυθαίρετα — την επανάληψη της μαγνητικής τομογραφίας στα 1, 4 και 9 χρόνια (υποθέτοντας ότι η αρχική βλάβη δεν έχει διευρυνθεί). Ωστόσο, η εμφάνιση συμπτωμάτων (π.χ. αλλαγή στην περιφερική όραση) αποτελεί σημαντική ένδειξη για έγκαιρη αξιολόγηση ανά πάσα στιγμή.
Βιβλιογραφία
Hordejuk D et al. Long-term changes in the size of pituitary microadenomas. Ann Intern Med 2023 Feb 28
