Περίπου οι μισοί από όλους τους ενήλικες με παχυσαρκία έχουν υπέρταση και σημαντικά υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας σε σύγκριση με τους αντίστοιχους με φυσιολογική αρτηριακή πίεση, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι γιατροί θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτιστοποίηση της ρύθμισης της υπέρτασης και να υποστηρίζουν την απώλεια βάρους μέσω του τρόπου ζωής και φαρμακολογικών παρεμβάσεων για να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα για τα άτομα με παχυσαρκία.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν 49.099 συμμετέχοντες από την National Health and Nutrition Examination Survey μεταξύ 1999 και 2018. Οι συμμετέχοντες με παχυσαρκία κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες με βάση την παρουσία υπέρτασης: χωρίς υπέρταση, ρυθμισμένη υπέρταση ή αρρύθμιστη υπέρταση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν η καρδιαγγειακή θνησιμότητα και η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες.
Συνολικά, το 35,6% των συμμετεχόντων είχε παχυσαρκία. Από αυτούς, το 53,1% δεν είχε υπέρταση, το 24,7% είχε ρυθμισμένη υπέρταση και το 22,2% είχε αρρύθμιστη υπέρταση. Οι συμμετέχοντες με μη ρυθμισμένη υπέρταση είχαν σημαντικά υψηλότερη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες (17,1%), ακολουθούμενοι από εκείνους με ρυθμισμένη υπέρταση (14,8%) και χωρίς υπέρταση (4%).
Ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες υπέρτασης για τους συμμετέχοντες με παχυσαρκία ήταν η μεγαλύτερη ηλικία (RR = 1,03; 95% CI, 1,03-1,03; P < 0,001), το αρσενικό φύλο (RR = 1,04; 95% CI, 1,02-1,05; P < 0,001) , ο Δείκτης Μάζας Σώματος ΔΜΣ (RR = 1,02; 95% CI, 1,01-1,02; P < 0,001) και η ύπαρξη διαβήτη (RR = 1,22; 95% CI, 1,18-1,26; P < 0,001).
Επιπλέον, λευκοί (RR = 1,08; 95% CI, 1,05-1,11; P < 0,001), Μαύροι (RR = 1,25; 95% CI, 1,20-1,31; P < 0,001) ή άλλοι Ισπανόφωνοι συμμετέχοντες (RR = 1,09 95% CI, 1,04-1,14, P < 0,001) είχαν υψηλότερους κινδύνους για υπέρταση σε σύγκριση με τους Μεξικανοαμερικανούς συμμετέχοντες. Οι γυναίκες, οι συμμετέχοντες με διαβήτη και οι άνω των 65 ετών είχαν μια πιο έντονη τάση αυξημένης θνησιμότητας.
Η σωστή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να είναι η κύρια εστίαση. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης σχετικά με τον κίνδυνο θνησιμότητας με βάση την κατηγορία ΔΜΣ αναδεικνύουν τις πολύπλοκες παθοφυσιολογικές επιδράσεις της υπέρτασης που σχετίζεται με την παχυσαρκία στη καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα.
Το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους αναστολείς SGLT2 και τους αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 και τις επιδράσεις τους στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στην μείωση του βάρους φαίνεται πολλά υποσχόμενο. Μελέτες που εξετάζουν τα ευεργετικά μεταβολικά αποτελέσματα αυτών των φαρμακοθεραπειών στα υπερτασικά παχύσαρκα άτομα θα είναι ένα σημαντικό επόμενο βήμα.
Βιβλιογραφία
Kong G, et al. A two-decade population-based study on the effect of hypertension in the general population with obesity in the United States. Obesity. 2023;doi:10.1002/oby.23658.
