Οι περισσότεροι ασθενείς με υψηλό ή πολύ υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο δεν επιτυγχάνουν τους προτεινόμενους από τις κατευθυντήριες γραμμές στόχους LDL, σύμφωνα με δεδομένα από τη βάση δεδομένων Family Heart Database που παρουσιάστηκε στο American College of Cardiology Scientific Session.
Γνωρίζουμε ότι τα άτομα που ζουν με οικογενή υπερχοληστερολαιμία (FH) παραμένουν πολύ συχνά αδιάγνωστα και υποθεραπεύονται, και ο στόχος μας είναι να το αλλάξουμε αυτό.
Σε πρόσφατη ανάλυση, εξετάστηκαν ευρύτερα τα άτομα υψηλού κινδύνου λόγω των πολύ αυξημένων επιπέδων LDL-C (αυτό περιλάμβανε πολλά άτομα με FH) και επίσης μια μεγαλύτερη ομάδα ατόμων με υποκείμενη αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να ποσοτικοποιηθεί ο βαθμός υποθεραπείας (συμπεριλαμβανομένης της μη θεραπείας) σε αυτήν την πολύ μεγάλη ομάδα Αμερικανών. Τα ευρήματα είναι πολύ ανησυχητικά δεδομένου ότι η αυξημένη LDL-C είναι ένας πολύ ισχυρός παράγοντας κινδύνου για ASCVD.
Ο McGowan και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν μια ανάλυση της Family Heart Database, η οποία περιλαμβάνει διαγνωστικά, διαδικαστικά και δεδομένα συνταγογράφησης από αξιώσεις ή/και εργαστηριακά δεδομένα για περισσότερα από 324 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ από το 2012 έως το 2021.
Η μελέτη περιελάμβανε περισσότερους από 38 εκατομμύρια Αμερικανούς που ορίστηκαν ως υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο.
Ποια είναι τα άτομα υψηλού κινδύνου;
Όσοι είχαν σοβαρή πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία (LDL πάνω από 190 mg/dL) και εκείνοι που είχαν ASCVD ορίστηκαν ως υψηλού κινδύνου και όσοι είχαν πολλαπλά μείζονα επεισόδια ASCVD ή ένα μείζον συμβάν ASCVD συν πολλαπλές καταστάσεις υψηλού κινδύνου ορίστηκαν ως πολύ υψηλού κινδύνου.
Ο στόχος μείωσης της LDL χοληστερόλης
Οι ερευνητές αξιολόγησαν εάν οι ασθενείς υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου πέτυχαν τους στόχους της LDL όπως περιγράφονται στην Κατευθυντήρια Γραμμή του 2018 για τη Διαχείριση της Χοληστερόλης στο αίμα: 70 mg/dL ή λιγότερο για όσους διατρέχουν πολύ υψηλό κίνδυνο ή υψηλό κίνδυνο λόγω ASCVD, και 100 mg/dL ή λιγότερο για όσους διατρέχουν υψηλό κίνδυνο λόγω σοβαρής πρωτοπαθούς υπερχοληστερολαιμίας.
Απογοητευτικά αποτελέσματα
Μόνο το 27,8% των ασθενών υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου πέτυχαν ποτέ τον στόχο της LDL και για όσους τον πέτυχαν, η μέση διάρκεια επίτευξης ήταν 158,8 ημέρες.
Όσο χαμηλότερη η LDL τόσο μικρότερος ο κίνδυνος καρδιαγγειακού νοσήματος
Είναι πολύ μεγάλη η σημασία της μείωσης της LDL-C, ειδικά σε άτομα υψηλού κινδύνου. Γνωρίζουμε από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες κλινικές μελέτες ότι για κάθε 40 mg μείωσης και διατήρησης της LDL-C, ο καρδιακός κίνδυνος μειώνεται κατά περίπου 20%. Αυτές είναι μελέτες που διήρκεσαν περίπου 5 χρόνια, επομένως η διατήρηση της LDL σε χαμηλά επίπεδα για παρατεταμένη περίοδο είναι ζωτικής σημασίας. Όσο περισσότερο η LDL παραμένει χαμηλή, τόσο μεγαλύτερο είναι το όφελος.
Αδράνεια των γιατρών στη θεραπεία της υπερχοληστεριναιμίας
Επιπλέον, ο McGowan και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το 79,5% των κλινικών γιατρών δεν συνταγογράφησαν ποτέ συνδυαστική θεραπεία μείωσης των λιπιδίων σε ασθενείς υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου παρά τις συστάσεις των κατευθυντήριων οδηγιών και μόνο το 2,2% των ασθενών υψηλού κινδύνου έλαβαν συνδυαστική θεραπεία μείωσης των λιπιδίων.
Όταν πρόκειται για ασθενείς υψηλού και πολύ υψηλού κινδύνου, αποτυγχάνουμε. Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές — αυτό είναι εύκολο να το πούμε, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, το σύστημα υγείας μας δεν έχει ρυθμιστεί ώστε να επιτρέπει στους κλινικούς ιατρούς να ασκούν το είδος της ιατρικής που πήγαν στο σχολείο για να ασκήσουν. Όταν έχουμε έναν ασθενή με ASCVD, διαβήτη, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία και, ίσως, και πόνο στο γόνατο και έχουμε 20 λεπτά για να εκπαιδεύσουμε και να λύσουμε όλα τα προβλήματα αυτού του ασθενούς, είναι σίγουρο ότι κάτι θα παραμεληθεί. Και πολύ συχνά, η LDL-C είναι αυτή που παραμελείται. Συχνά οι κλινικοί γιατροί πιστεύουν ότι εάν ένα άτομο είναι τουλάχιστον σε στατίνη, έχουν κάνει τη δουλειά τους. Όμως, στην πραγματικότητα θα μπορούσαμε να τα πάμε πολύ καλύτερα.
Απαραίτητη η εκπαίδευση ιατρών και ασθενών
Η εκπαίδευση και η επαναξιολόγηση των μετρήσεων απόδοσης είναι το κλειδί για τη βελτίωση της κατάστασης.
Οι ασθενείς που έχουν ενημερωθεί σχετικά με τους δικούς τους εξατομικευμένους στόχους για την LDL-C μπορούν να ωθήσουν τους γιατρούς τους να συνταγογραφήσουν συνδυαστική θεραπεία μείωσης των λιπιδίων όταν χρειάζεται. Εν ολίγοις, η εκπαίδευση των κλινικών γιατρών και των ασθενών είναι σημαντική, αλλά πρέπει επίσης να κινητοποιήσουμε τους κλινικούς ιατρούς ενεργοποιώντας εκ νέου την LDL-C ως μέτρο ποιότητας και απόδοσης.
Βιβλιογραφία
Wilemon KA, et al. Abstract 1310-172. Presented at: American College of Cardiology Scientific Session; March 4-6, 2023; New Orleans
