Ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας στον ενήλικο πληθυσμό είναι 1% έως 2%, σύμφωνα με μια μετανάλυση πληθυσμών από 11 χώρες που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Heart.
Δεδομένου ότι γνωρίζουμε ότι η συχνότητα της καρδιακής ανεπάρκειας (ΚΑ) αυξάνεται με την ηλικία, μια σύγχρονη, ευρεία άποψη για το πώς φαίνεται ο πληθυσμός της καρδιακής ανεπάρκειας, που περιλαμβάνει κινδύνους και κόστος, είναι σημαντική για όλες τις μορφές ιατρικής περίθαλψης.
Ο Norhammar και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν τη μελέτη CaReMe σε 629.624 ασθενείς με διαγνωσμένη καρδιακή ανεπάρκεια που περιλαμβάνονταν σε μητρώα από 11 χώρες —εννέα ευρωπαϊκές χώρες, Καναδάς και Ισραήλ— μεταξύ 2018 και 2020. Η ανάλυση περιελάμβανε έναν ευρύ ορισμό της καρδιακής ανεπάρκειας, που ορίζεται ως οποιαδήποτε διάγνωση ΚΑ και ένα αυστηρό ορισμό της καρδιακής ανεπάρκειας, που ορίζεται ως ιστορικό νοσηλείας με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι ερευνητές ανέφεραν ποσοστά συμβάντων ανά 100 έτη ασθενών και υπολόγισαν το σωρευτικό κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης ανά ασθενή για 5 χρόνια.
Επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας
Οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας στον πληθυσμό υποβάθρου άνω των 32 εκατομμυρίων ενηλίκων ήταν 2,01% (95% CI, 1,65-2,36) χρησιμοποιώντας τον ευρύ ορισμό και 1,05% (95% CI, 0,85-1,25) χρησιμοποιώντας τον αυστηρό ορισμό.
Σε ασθενείς που πληρούσαν τον ευρύ ορισμό της καρδιακής ανεπάρκειας, η μέση ηλικία ήταν τα 75,2 έτη, το 48,8% είχε ισχαιμική καρδιοπάθεια και το 34,5% είχε διαβήτη.
Σε 169.518 ασθενείς με καταγεγραμμένο εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR), το 49% είχε χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) σταδίων III έως V (eGFR < 60 mL/min/1,73 m2).
Οι μισοί από τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν ισχαιμική καρδιοπάθεια, οι μισοί είχαν σημάδια νεφρικής ανεπάρκειας και το ένα τρίτο είχε διαβήτη. Ένας πιθανός λόγος για την κλιμάκωση της συννοσηρότητας σε τέτοιους ασθενείς είναι ότι ζούμε περισσότερο στις μέρες μας με πολλές ταυτόχρονες παθήσεις. Αυτό περιπλέκει ακόμη περισσότερο τη φροντίδα της καρδιακής ανεπάρκειας, καθώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Μεταξύ των 51.442 ασθενών με καταγεγραμμένο κλάσμα εξώθησης (EF) της αριστερής κοιλίας, το 39,1% είχε μειωμένο EF (95% CI, 30,3-47,8), το 18,8% είχε ήπια μειωμένο EF (95% CI, 13,5-24) και το 42,1% είχε διατηρημένο EF (9 CI, 31,5-52,8).
Το ποσοστό συμβάντων ανά 100 ασθενείς-έτη ήταν το υψηλότερο για καρδιονεφρική νόσο (που ορίζεται ως HF ή ΧΝΝ) στο 19,3 (95% CI, 11,3-27,2) και η θνησιμότητα από κάθε αιτία στο 13,1 (95% CI, 11,1-15,1).
Μεταξύ του 74% των ασθενών για τους οποίους ήταν διαθέσιμο κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης, το υψηλότερο κόστος ήταν για ΚΑ και ΧΝΝ, με το κόστος για την αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο να είναι χαμηλότερο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Στην Ευρώπη, το 1% έως το 2% του συνολικού προϋπολογισμού της υγειονομικής περίθαλψης πηγαίνει για τη φροντίδα της καρδιακής ανεπάρκειας, ένα κόστος που αναμένεται να αυξηθεί. Το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης σχετίζεται κυρίως με την επιδείνωση της καρδιακής και νεφρικής ανεπάρκειας που χρειάζεται νοσηλεία και σε μικρότερο βαθμό με τις παραδοσιακές καρδιαγγειακές παθήσεις όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό. Έτσι, τα δεδομένα αυτά καθιστούν σαφές ότι απαιτείται παρέμβαση για την πρόληψη περαιτέρω καρδιακής και νεφρικής ανεπάρκειας.
Υπάρχουν ελπίδες
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι αναστολείς SGLT2 δεν ήταν σε ευρεία χρήση ως θεραπεία για την καρδιακή ανεπάρκεια, ειδικά την καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (HFpEF), κατά την περίοδο της μελέτης. Με αυτά τα νέα φάρμακα υπάρχουν ελπίδες για βελτίωση της κατάστασης.
Βιβλιογραφία
Norhammar A, et al. Prevalence, outcomes and costs of a contemporary, multinational population with heart failure. Heart. 2023; doi:10.1136/heartjnl-2022-321702.
