Σε μια πραγματική μελέτη, τα μεταβολικά αποτελέσματα ήταν πιο ευνοϊκά με τους αγωνιστές GLP-1 παρά με τους αναστολείς SGLT-2.
Οι αγωνιστές του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1) και οι αναστολείς μεταφοράς νατρίου-γλυκόζης-2 (SGLT-2) δεν είναι εγκεκριμένοι από τον FDA των ΗΠΑ για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, αλλά ορισμένοι κλινικοί γιατροί συνταγογραφούν αυτά τα φάρμακα εκτός ενδείξεων σε τέτοιους ασθενείς.
Σε αυτήν την αναδρομική μελέτη ενός κέντρου, οι ερευνητές εξέτασαν τα αποτελέσματα για 104 ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 που έλαβαν έναν από αυτά τα φάρμακα για κατά μέσο όρο 2 χρόνια. 65 ασθενείς έλαβαν μόνο αγωνιστές GLP-1, 28 έλαβαν μόνο αναστολείς SGLT-2 και 11 έλαβαν και τους δύο.
Η μέση ηλικία ήταν 44 έτη, το μέσο βάρος ήταν 90 kg, η μέση γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) ήταν 7,8% και η μέση συνολική ημερήσια δόση ινσουλίνης ήταν 60 μονάδες.
Τα βασικά αποτελέσματα ήταν τα εξής:
- Στους 12 μήνες, οι αγωνιστές GLP-1 συσχετίστηκαν με στατιστικά σημαντικές μειώσεις της HbA1c (0,5 ποσοστιαίες μονάδες), του βάρους (5 kg), της ημερήσιας δόσης ινσουλίνης (12 μονάδες) και της ολικής και της LDL χοληστερόλης.
- Στους 12 μήνες, οι αναστολείς SGLT-2 συσχετίστηκαν με μείωση της HbA1c κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες, αλλά όχι σημαντικές μειώσεις στο βάρος, την ημερήσια δόση ινσουλίνης ή την ολική και LDL χοληστερόλη.
Κανένα φάρμακο δεν συσχετίστηκε με αλλαγές στη νεφρική λειτουργία ή με πρωτεϊνουρία.
Η διαβητική κετοξέωση εμφανίστηκε πιο συχνά με αναστολείς SGLT-2 παρά με αγωνιστές GLP-1 (13% έναντι 4% κατά τη διάρκεια 2 ετών χρήσης).
Το 27% των ασθενών και στις δύο ομάδες διέκοψαν τη θεραπεία λόγω παρενεργειών.
Μεταξύ αυτών των σχετικά νεαρών ενηλίκων με διαβήτη τύπου 1 – πολύ λίγοι από τους οποίους είχαν ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων ή νεφρικής νόσου – τα ενδιάμεσα μεταβολικά αποτελέσματα ευνόησαν τους αγωνιστές GLP-1 έναντι των αναστολέων SGLT-2. Ωστόσο, ο ρόλος αυτών των φαρμάκων στον διαβήτη τύπου 1 παραμένει ασαφής. Το έγγραφο «Πρότυπα Φροντίδας» του 2023 από την Αμερικανική Εταιρεία Διαβήτη δεν υποστηρίζει τη χρήση τους στον διαβήτη τύπου 1. Δηλώνει απλώς ότι «οι κίνδυνοι και τα οφέλη συνεχίζουν να τελούν υπό αξιολόγηση».
Βιβλιογραφία
Edwards K et al. Clinical and safety outcomes with GLP-1 receptor agonists and SGLT2 inhibitors in type 1 diabetes: A real-world study. J Clin Endocrinol Metab 2023 Apr; 108:920.
Nuha A. ElSayed, et al. Pharmacologic Approaches to Glycemic Treatment: Standards of Care in Diabetes—2023. Diabetes Care 2023;46(Supplement_1):S140–S157.
