Μια μεγάλη αναδρομική μελέτη διαπίστωσε συσχέτιση με δυσμενή αποτελέσματα.
Αν και πρόσφατες μελέτες έχουν προτείνει ότι η επιθετική θεραπεία ασυμπτωματικών ασθενών που νοσηλεύονται με αυξημένη αρτηριακή πίεση (ΑΠ) είναι περιττή ή ακόμη και επιβλαβής, στην κλινική πράξη αυτό δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί καθολικά.
Σε αυτήν την αναδρομική μελέτη 60.000 ασθενών στις ΗΠΑ (ηλικίας 65 ετών και άνω) που νοσηλεύτηκαν για μη καρδιακές παθήσεις, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση της εντατικής μείωσης της αυξημένης ΑΠ (≥ 2 επεισόδια συστολικής ΑΠ > 140 mm Hg) εντός των πρώτων 48 ωρών νοσηλείας. Η εντατική θεραπεία ορίστηκε ως τουλάχιστον 1 ενδοφλέβια ή από του στόματος δόση αντιυπερτασικών φαρμάκων που δεν λαμβάνονταν πριν από τη νοσηλεία.
Σε αναλύσεις που προσαρμόστηκαν εκτενώς για συγχυτικούς παράγοντες, η εντατική θεραπεία εφαρμόστηκε στο 21% των ασθενών και συσχετίστηκε σημαντικά με
- αυξημένο κίνδυνο για μεταφορά στη μονάδα εντατικής θεραπείας (αναλογία πιθανοτήτων 1,20),
- οξεία νεφρική βλάβη (OR, 1,43),
- υποτασικό επεισόδιο με συστολική ΑΠ <100 mm Hg (OR, 1,22),
- αύξηση του νατριουρητικού πεπτιδίου τύπου Β (OR, 1,81) και
- αύξηση της τροπονίνης (OR, 1,20).
Οι υψηλότεροι κίνδυνοι σημειώθηκαν μεταξύ των ασθενών που έλαβαν ενδοφλέβια αντιυπερτασικά.
Αυτή η μεγάλη αναδρομική μελέτη προσθέτει επιπλέον δεδομένα σε έναν αυξανόμενο όγκο βιβλιογραφίας που υποδηλώνει ότι η εντατική θεραπεία της υπέρτασης σε άτομα που νοσηλεύονται χωρίς ενδείξεις οξείας βλάβης των τελικών οργάνων είναι επιζήμια. Επειδή τυχαιοποιημένες μελέτες πιθανότατα δεν θα διεξαχθούν ποτέ πάνω σε αυτό το θέμα, η θεραπεία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση των υποκείμενων παραγόντων που μπορούν να προκαλέσουν παροδικές αυξήσεις της ΑΠ (π.χ., πόνος, άγχος, ναυτία, κατακράτηση ούρων) με ταυτόχρονη ελαχιστοποίηση της χρήσης αντιυπερτασικών φαρμάκων – ιδιαίτερα των ενδοφλεβίων – σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ασυμπτωματικά αυξημένη ΑΠ.
Βιβλιογραφία
Anderson TS et al. Clinical outcomes of intensive inpatient blood pressure management in hospitalized older adults. JAMA Intern Med 2023 Jul; 183:715.
