Περίπου 595 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζούσαν με οστεοαρθρίτιδα το 2020 και ο επιπολασμός της οστεοαρθρίτιδας χεριών, ισχίου και γόνατος αναμένεται να αυξηθεί δραματικά το επόμενο τέταρτο του αιώνα.
Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι θα επιβαρυνθούν με οστεοαρθρίτιδα μέχρι το 2050, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Lancet Rheumatology.
Με τους βασικούς μοχλούς των ανθρώπων που ζουν περισσότερο και τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, πρέπει να αναμένουμε μεγάλη επιβάρυνση στα συστήματα υγείας στις περισσότερες χώρες. Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα αυτή τη στιγμή, επομένως είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε σε στρατηγικές πρόληψης, έγκαιρης παρέμβασης και να κάνουμε ακριβότερες, αποτελεσματικές θεραπείες όπως οι αντικαταστάσεις αρθρώσεων πιο προσιτές σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Για τη διερεύνηση της παγκόσμιας επιβάρυνσης των ασθενειών της ΟΑ μεταξύ των ετών 1990 και 2020 — καθώς και των προβλεπόμενων επιπτώσεων έως το 2050 — ο Steinmetz και οι συνεργάτες του με το Global Disease Burden (GDB) 2021 Osteoarthritis Collaborators έψαξαν στο PubMed για μελέτες σχετικά με τη νόσο που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 19189 και 22 Οι ερευνητές όρισαν την ΟΑ του ισχίου και του γόνατος ως νόσο που έχει «ακτινολογικά επιβεβαιωθεί» και ότι έχει βαθμό Kellgren-Lawrence μεταξύ 2 και 4.
Ο Steinmetz και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν δεδομένα από συγχρονικές έρευνες με βάση τον πληθυσμό από 26 χώρες για την ΟΑ του γόνατος, 23 χώρες για την ΟΑ του ισχίου και 42 χώρες για την ΟΑ του χεριού. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εκτιμήσεις πληθυσμού για να προβλέψουν την παγκόσμια επιβάρυνση της νόσου της ΟΑ, με τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες ως προγνωστικούς παράγοντες.
Περίπου 595 εκατομμύρια ασθενείς ζούσαν με ΟΑ το 2020 (95% διάστημα αβεβαιότητας, 535-656), που αντιπροσωπεύει αύξηση των περιπτώσεων περίπου 132,2% (95% UI; 130,3-134,1) από το 1990. Ο συνολικός αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε περίπου 1 δισεκατομμύριο έως το 2050.
Συγκεκριμένα,
- οι περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας γόνατος αναμένεται να αυξηθούν 74,9% (95% UI; 59,4-89,9),
- ενώ οι περιπτώσεις ΟΑ χεριών αναμένεται να αυξηθούν κατά 48,6% (95% UI; 35,9-67,1)
- οι περιπτώσεις ΟΑ ισχίου αναμένεται να αυξηθούν 78,6% (95% UI; 57,7-105,3).
- Οι άλλοι τύποι ΟΑ αναμένεται να αυξηθούν κατά 95,1% (95% UI; 68,1-135).
Η γήρανση, η αύξηση του πληθυσμού και η παχυσαρκία ήταν οι τρεις κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν στην ταχεία αύξηση των κρουσμάτων ΟΑ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Το 2020, η παχυσαρκία ευθύνεται για περίπου το 20% της αναπηρίας που σχετίζεται με την ΟΑ, σε σύγκριση με το 16% το 1990.
Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και οι κυβερνήσεις έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στον εντοπισμό ευάλωτων πληθυσμών, στην αντιμετώπιση των αιτιών της παχυσαρκίας και στην ανάπτυξη στρατηγικών διαχείρισης για την πρόληψη ή την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Ο ρόλος που παίζει η σωματική αδράνεια στην παχυσαρκία και τον πόνο που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα μπορεί να έχει αντίθετους και ακούσιους αρνητικούς κύκλους. Για παράδειγμα, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να αποτρέψει τραυματισμούς νωρίτερα στη ζωή και μπορεί ακόμη και να είναι ευεργετική για κάποιον με πόνο στις αρθρώσεις. Είναι αδιανόητο, αλλά το να έχουμε πόνο στις αρθρώσεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραμείνουμε καθιστοί.
Βιβλιογραφία
Steinmetz JD, et al. Global, regional, and national burden of osteoarthritis, 1990–2020 and projections to 2050: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2021. Lancet Rheumatol. 2023;doi:10.1016/S2665-9913(23)00163-7.
