Μια τυχαιοποιημένη μελέτη συνέκρινε τη διατήρηση έναντι της διακοπής περιεγχειρητικά των αναστολέων ΜΕΑ και των ARBs.
Ορισμένοι κλινικοί γιατροί συνιστούν στους ασθενείς τους να σταματήσουν να παίρνουν αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ΜΕΑ) και αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτασίνης (ARBs) προεγχειρητικά, με βάση μικρές, τυχαιοποιημένες μελέτες που έδειξαν υψηλότερα ποσοστά διεγχειρητικής υπότασης και μεγάλες μελέτες παρατήρησης που έδειξαν υψηλότερα ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών όταν τα φάρμακα συνεχίζονται μέχρι τη στιγμή της χειρουργικής επέμβασης. Επομένως, στην μη τυφλή μελέτη POISE-3, οι ερευνητές τυχαιοποίησαν περίπου 7.500 ασθενείς με υπέρταση (72% από τους οποίους λάμβαναν αναστολείς ΜΕΑ ή ARB) σε 110 νοσοκομεία σε 22 χώρες σε ένα από τα ακόλουθα:
Αποφυγή υπότασης: Οι αναστολείς ΜΕΑ, οι ARB και οι απευθείας αναστολείς ρενίνης σταμάτησαν τη νύχτα πριν από την επέμβαση έως την ημέρα 3 μετά την επέμβαση, η διεγχειρητική μέση αρτηριακή πίεση (MAP) διατηρήθηκε σε >80 mm Hg και άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα προστέθηκαν όταν η συστολκιή πίεση ήταν >130 mm Hg μετεγχειρητικά.
Αποφυγή υπέρτασης: Οι ασθενείς έλαβαν όλα τα συνήθη αντιυπερτασικά τους φάρμακα προεγχειρητικά, συμπεριλαμβανομένου του πρωινού της χειρουργικής επέμβασης και μετεγχειρητικά, και η διεγχειρητική MAP διατηρήθηκε στα >60 mm Hg.
Αν και σημαντικά λιγότεροι ασθενείς στην ομάδα αποφυγής υπότασης από ό,τι στην ομάδα αποφυγής υπέρτασης ανέπτυξαν διεγχειρητική υπόταση που απαιτούσε ιατρική παρέμβαση (23% έναντι 28%), δεν παρατηρήθηκε διαφορά στη σύνθετη έκβαση 30 ημερών του αγγειακού θανάτου, μη θανατηφόρου μυοκαρδιακής βλάβης, του εγκεφαλικού επεισοδίου και της καρδιακής ανακοπής (14% σε κάθε ομάδα) ή σε οποιοδήποτε μεμονωμένο αποτέλεσμα εντός του σύνθετου. Τα ευρήματα ήταν συνεπή ακόμη και όταν οι ερευνητές εξέτασαν μόνο ασθενείς που έπαιρναν αναστολείς ΜΕΑ ή ARB σε κάθε ομάδα.
Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τα παρόμοια καρδιαγγειακά αποτελέσματα 30 ημερών στις δύο ομάδες και υπονοούν (αλλά δεν δηλώνουν άμεσα) ότι η συνέχιση των αναστολέων ΜΕΑ και των ARB σε μια χειρουργική επέμβαση είναι λογική. Αντίθετα, οι συντάκτες τονίζουν τις ανησυχίες σχετικά με την διεγχειρητική υπόταση: Συμπεραίνουν ότι η διακοπή επιλεγμένων αντιυπερτασικών φαρμάκων, όπως οι αναστολείς ΜΕΑ και οι ARBs, είναι εύλογη πριν από τις μη καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις και δηλώνουν ότι αυτές οι αποφάσεις πρέπει να είναι λεπτές και εξατομικευμένες. Ένας τρόπος εξατομίκευσης της απόφασης μπορεί να είναι η διατήρηση των φαρμάκων σε ασθενείς με μακροχρόνια, αυστηρά ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση (που μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην υπόταση) και η συνέχισή τους σε ασθενείς με ιστορικό οριακά ή ανεπαρκώς ελεγχόμενης αρτηριακής πίεσης.
Βιβλιογραφία
Marcucci M et al. Hypotension-avoidance versus hypertension-avoidance strategies in noncardiac surgery: An international randomized controlled trial. Ann Intern Med 2023 Apr 25; 176:605.
Shiffermiller JF and Whinney CM. Perioperative management of antihypertensive agents: More answers or more questions? Ann Intern Med 2023 Apr 25.
Roshanov PS et al. Withholding versus continuing angiotensin-converting enzyme inhibitors or angiotensin II receptor blockers before noncardiac surgery: An analysis of the Vascular Events in Noncardiac Surgery Patients Cohort Evaluation prospective cohort. Anesthesiology 2017 Jan; 126:16.
