Εξαρτάται. Η ανταπόκριση της αρτηριακής πίεσης σε διαφορετικά φάρμακα διέφερε σημαντικά μεταξύ των ατόμων, μεταξύ των θεραπειών, ακόμη και μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν την ίδια θεραπεία σε διαφορετικούς χρόνους.
Πολλά διαφορετικά αντιυπερτασικά είναι διαθέσιμα στην αγορά και δεν είναι πάντα σαφές ποιο απ’ αυτά τα φάρμακα μπορεί να προσφέρει την καλύτερη μείωση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) σε έναν δεδομένο ασθενή. Για να προσδιορίσουν εάν τα άτομα ανταποκρίθηκαν καλύτερα σε μια αντιυπερτασική μονοθεραπεία έναντι μιας άλλης, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, επαναλαμβανόμενη διασταυρούμενη μελέτη σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου με υπέρταση που στρατολογήθηκαν από μια ερευνητική κλινική εξωτερικών ασθενών στη Σουηδία.
Διακόσιοι ογδόντα ασθενείς (μέση ηλικία 64 έτη, 54% άνδρες, μέση ΑΠ στο γραφείο 154/89 mm Hg) τυχαιοποιήθηκαν σε διαδοχική θεραπεία με τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες μεμονωμένων, μία φορά την ημέρα, φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, δύο από τα οποία επαναλήφθηκαν για να διαπιστωθεί αν άλλαξε η απόκριση της ΑΠ. Τα αντιυπερτασικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η λισινοπρίλη 20 mg (ένας αναστολέας του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης), καντεσαρτάνη 16 mg (ένας αναστολέας των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης), υδροχλωροθειαζίδη 25 mg (ένα θειαζιδικό διουρητικό), και αμλοδιπίνη 10 mg (αναστολέας διαύλων ασβεστίου).
Η απόκριση της αρτηριακής πίεσης στα διαφορετικά φάρμακα διέφερε σημαντικά μεταξύ των ατόμων, μεταξύ των θεραπειών, ακόμη και μεταξύ των συμμετεχόντων που λάμβαναν την ίδια θεραπεία κατά τη διάρκεια διαφορετικών περιόδων. Σε αυτόν τον εξ ολοκλήρου λευκό ευρωπαϊκό πληθυσμό, γενικά, η ΑΠ ήταν υψηλότερη όταν οι συμμετέχοντες λάμβαναν υδροχλωροθειαζίδη από τις άλλες θεραπείες, αλλά μικρή διαφορά παρατηρήθηκε όταν οι ασθενείς λάμβαναν καντεσαρτάνη έναντι λισινοπρίλης ή αμλοδιπίνη έναντι υδροχλωροθειαζίδης. Η εξατομικευμένη θεραπεία είχε τη δυνατότητα να μειώσει τη συστολική ΑΠ κατά 4,4 mm Hg επιπλέον για έναν μεμονωμένο ασθενή.
Αυτή η μικρή, καλά σχεδιασμένη μελέτη μας υπενθυμίζει πόσο μεταβλητή και εξατομικευμένη είναι η υπέρταση για κάθε ασθενή. Ενώ ορισμένοι ασθενείς μπορεί να ανταποκρίνονται καλύτερα σε ορισμένες κατηγορίες φαρμάκων από άλλους, είναι δύσκολο να πούμε για έναν δεδομένο ασθενή σε ποια φαρμακευτική αγωγή θα ανταποκριθεί καλύτερα. Η προσέγγιση που ακολουθώ είναι να εξατομικεύσω τη θεραπεία με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά (όπως η ηλικία και τη φυλή), τα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής (για παράδειγμα, οι ασθενείς με πολύ υψηλή πρόσληψη αλατιού συχνά χρειάζονται ένα θειαζιδικό διουρητικό για ρύθμιση) και τις προτιμήσεις του ασθενούς.
Ββιλιογραφία
Sundström J et al. Heterogeneity in blood pressure response to 4 antihypertensive drugs: A randomized clinical trial. JAMA 2023 Apr 11; 329:1160.
