Σε μια μεγάλη μελέτη στη Δανία, η καρδιακή ανεπάρκεια ήταν πιο σημαντική επιπλοκή από το εγκεφαλικό επεισόδιο μετά τη διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής, η οποία έχει γίνει πιο συχνή τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι χρονικές τάσεις στους κινδύνους της κολπικής μαρμαρυγής (ΚΜ) και των επιπλοκών μετά την κολπική μαρμαρυγή δεν έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα. Μεταξύ των ασθενών με πρόσφατα διαγνωσθείσα κολπική μαρμαρυγή, η καρδιακή ανεπάρκεια ήταν η πιο συχνή επιπλοκή μετά την κολπική μαρμαρυγή, με κίνδυνο εμφάνισης περίπου δύο στους πέντε, διπλάσιο από τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου μετά από κολπική μαρμαρυγή και τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου μετά από κολπική μαρμαρυγή.
Για να αξιολογήσουν τις τάσεις στον κίνδυνο ΚΜ και τις επιπλοκές μετά τη διάγνωση, ο Vinter και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν μια εθνική μελέτη σε 3,5 εκατομμύρια κατοίκους Δανίας χωρίς κολπική μαρμαρυγή ηλικίας 45 ετών και άνω (51,7% γυναίκες) από το 2000 έως το 2022.
Δύο δεκαετίες εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής και επιπλοκών
Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου της μελέτης, ο κίνδυνος για κολπική μαρμαρυγή κατά τη διάρκεια της ζωής αυξήθηκε από 24,2% το 2000-2010 σε 30,9% το 2011-2022 (διαφορά, 6,7 ποσοστιαίες μονάδες, 95% CI, 6,5-6,8).
Οι ερευνητές παρακολούθησαν περαιτέρω 362.721 άτομα με περιστατικό κολπικής μαρμαρυγής και χωρίς επικρατούσα επιπλοκή (46,4% γυναίκες) μέχρι την εμφάνιση περιστατικού καρδιακής ανεπάρκειας, εγκεφαλικού επεισοδίου ή MI.
Μετά το περιστατικό ΚΜ, η πιο συχνή επιπλοκή ήταν η καρδιακή ανεπάρκεια, με κίνδυνο 42,9% την περίοδο 2000-2010 και 42,1% την περίοδο 2011-2022.
Οι κίνδυνοι για εγκεφαλικό επεισόδιο και έμφραγμα του μυοκαρδίου μετά το περιστατικό ΚΜ ήταν μικρότεροι από καρδιακή ανεπάρκεια και μειώθηκαν ελαφρώς μεταξύ των δύο περιόδων. Η συχνότητα των εγκεφαλικών μειώθηκε από 22,4% την περίοδο 2000-2010 σε 19,9% την περίοδο 2011-2022 (διαφορά, –2,5 ποσοστιαίες μονάδες, 95% CI, –4,2 σε –0,7). Η συχνότητα του ΜΙ μειώθηκε από 13,7% την περίοδο 2000-2010 σε 9,8% την περίοδο 2011-2022 (διαφορά, –3,9 ποσοστιαίες μονάδες· 95% CI, –5,3 σε –2,4).
Οι εκτιμήσεις κινδύνου παρέχουν επιδημιολογικές γνώσεις σχετικά με τον αντίκτυπο στη δημόσια υγεία που παρουσιάζεται από την κολπική μαρμαρυγή και τις επιπλοκές της. Η κοινοποίηση εκτιμήσεων του κινδύνου μπορεί να παρακινήσει προληπτικές στρατηγικές, όπως ευεργετικές αλλαγές στον τρόπο ζωής και ενίσχυση της εστίασης στην ποιότητα σε περιβάλλοντα ιατρικής περίθαλψης. Τα ευρήματα αυτά ενθαρρύνουν μεγαλύτερη προσοχή στη δευτερογενή πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας μετά από κολπική μαρμαρυγή και σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνεύμονα και Αίματος, σχετικές μελλοντικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν ανάπτυξη μη αντιπηκτικών φαρμακοθεραπειών, αποτελεσματική εφαρμογή της απώλειας βάρους , και τροποποίηση παραγόντων κινδύνου, όπως επίσης σχεδιασμό επιτυχημένων προγραμμάτων καρδιακής αποκατάστασης. Καθώς η κολπική μαρμαρυγή είναι μια συχνή αρρυθμία, μια χαμηλότερη συχνότητα επιπλοκών μπορεί να μειώσει το μελλοντικό οικονομικό κόστος στην υγειονομική περίθαλψη.
Βελτιώσεις ΚΜ πέρα από την πρόληψη του εγκεφαλικού
Είναι ενδιαφέρον πώς τα ευρήματα θα μπορούσαν να ενημερώσουν τις μελλοντικές κλινικές μελέτες και τις κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση της κολπικής μαρμαρυγής.
Η παραμέληση της καρδιακής ανεπάρκειας ως επιπλοκής της κολπικής μαρμαρυγής στις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες είναι εμφανής επειδή, παρόμοια με το εγκεφαλικό, η καρδιακή ανεπάρκεια σχετίζεται με λειτουργικούς περιορισμούς, μειωμένη ποιότητα ζωής και κακή πρόγνωση. Ο υποπληθυσμός που έχει τόσο κολπική μαρμαρυγή όσο και καρδιακή ανεπάρκεια. έχει σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας και θνησιμότητας από όλες τις αιτίες.
Οι παρεμβάσεις για την πρόληψη του εγκεφαλικού κυριάρχησαν στην έρευνα και τις κατευθυντήριες γραμμές για την κολπική μαρμαρυγή κατά την περίοδο της μελέτης στην ανάλυση του Vinter και των συνεργατών του, αλλά κανένα στοιχείο δεν υποδηλώνει ότι αυτές οι παρεμβάσεις μπορούν να αποτρέψουν την καρδιακή ανεπάρκεια. Η ευθυγράμμιση τόσο των τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών όσο και των κατευθυντήριων γραμμών για να αντικατοπτρίζουν καλύτερα τις ανάγκες του πραγματικού πληθυσμού με κολπική μαρμαρυγή είναι απαραίτητη επειδή περαιτέρω βελτιώσεις στην πρόγνωση των ασθενών είναι πιθανό να απαιτούν μια ευρύτερη προοπτική για τη διαχείριση της κολπικής μαρμαρυγής πέρα από την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου.
Βιβλιογραφία
Wu J, et al. The growing burden of atrial fibrillation and its consequences. BMJ. 2024;doi:10.1136/bmj.q826.
Vinter N, et al. Temporal trends in lifetime risks of atrial fibrillation and its complications between 2000 and 2022: Danish, nationwide, population based cohort study. BMJ. 2024;doi:10.1136/bmj-2023-077209.
