Μεταξύ άλλων αλλαγών, οι κατευθυντήριες οδηγίες του 2024 προτείνουν ότι οι κλινικοί γιατροί πρέπει ναχρησιμοποιούν κλαριθρομυκίνη και λεβοφλοξασίνη για τη θεραπεία του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού μόνο εάν αποδειχθεί η ευαισθησία του σε αυτά τα αντιβιοτικά.
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Γαστρεντερολογίας (ACG) εξέδωσε για τελευταία φορά κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση των λοιμώξεων από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού το 2017. Η ανάγκη για τις νέες οδηγίες του 2024 δημιουργήθηκε από την αύξηση των ποσοστών αντοχής στα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται συχνά για θεραπεία, την ύπαρξη μιας νέας κατηγορίας κατασταλτικών του γαστρικού οξέος και την αυξανόμενη χρήση τεστ ευαισθησίας στα αντιβιοτικά.
Βασικές συστάσεις
Λόγω της συσχέτισης της χρόνιας λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού με κακοήθεια του στομάχου, όλοι οι ασθενείς που είναι θετικοί θα πρέπει να υποβάλλονται σε θεραπεία.
Για έναν ασθενή με μια πρώτη λοίμωξη, το προτιμώμενο σχήμα είναι ένας κύκλος 14 ημερών συνδυασμού ενός άλατος βισμούθιου, μετρονιδαζόλης ή τινιδαζόλης, τετρακυκλίνης και ενός αναστολέα αντλίας πρωτονίων (PPI). Η διάρκεια θεραπείας 10 ημερών δεν θεωρείται πλέον επαρκής και η αντικατάσταση της τετρακυκλίνης με δοξυκυκλίνη αποδυναμώνει το σχήμα. Εναλλακτικά σχήματα περιλαμβάνουν συνδυασμούς με βάση τη ριφαμπουτίνη που χρησιμοποιούν έναν νέο καλιο-ανταγωνιστικό αναστολέα οξέος (vonoprazan αντί ενός αναστολέα πρωτονίων (PPI).
Ένας ασθενής που υποβάλλεται σε θεραπεία θα πρέπει να υποβληθεί σε εξέταση ίασης τουλάχιστον 1 μήνα μετά τη θεραπεία με τεστ αναπνοής, δοκιμασία αντιγόνου κοπράνων ή βιοψία στομάχου.
Οι επιλογές θεραπείας διάσωσης για ασθενείς με επίμονες λοιμώξεις περιλαμβάνουν το προτιμώμενο σχήμα τεσσάρων φαρμάκων που προαναφέρθηκε (για όσους δεν το έλαβαν ακριβώς σύμφωνα με τις συστάσεις είτε δεν το έλαβαν καθόλου) ή εναλλακτική θεραπεία με βάση την κλαριθρομυκίνη και τη ριφαμπουτίνη.
Δεν υπάρχουν ακόμη καλά δεδομένα που να ποσοτικοποιούν το συνολικό κόστος και τα οφέλη των τακτικών εξετάσεων ευαισθησίας για την προσαρμογή των φαρμάκων. Ωστόσο, η κλαριθρομυκίνη και η λεβοφλοξασίνη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ούτε για πρωτογενή ούτε για θεραπεία διάσωσης χωρίς αποδεδειγμένη ευαισθησία, ενώ συνιστάται επίσης η εξέταση ευαισθησίας όταν η επιλογή της θεραπείας διάσωσης είναι ασαφής.
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού περιπλέκεται από την αύξηση των ποσοστών αντίστασης στην κοινότητα στις μακρολίδες και τις κινολόνες. Η αντοχή ενός μεμονωμένου ασθενούς στα αντιβιοτικά και το ιστορικό λήψης αντιβιοτικού μπορεί να περιπλέξουν ακόμη περισσότερο την επιλογή ενός σχήματος. Λεπτομέρειες σχετικά με τα προτιμώμενα και εναλλακτικά σχήματα, καθώς και τη συναίνεση των ειδικών σχετικά με τη χρησιμότητα διαφόρων αποκλειστικών συνδυασμών φαρμάκων εγκεκριμένων από την FDA των ΗΠΑ, διατίθενται ελεύθερα στο πλήρες κείμενο των οδηγιών.
Βιβλιογραφία
Chey W et al. ACG clinical guideline: Treatment of Helicobacter pylori infection. Am J Gastroenterol 2024 Sep; 119:1730.
